Tears of Blood

Chapter 13

"What did you do?" Ibinulong niya sa akin kaya napatingin ako sa kanya kasabay ng pag-layo niya sa kanyang ulo na malapit sa tainga ko.

"Because of your presence, I want to possess you. Your smell make me crazy that causes my bloodlust uncontrol." Napakahusky voice na sabi habang minamasahe ulit ang leeg nito pagkatapos ay hinawakan nang dahan-dahan ang leeg ko na parang sasakalin.

"Even my heart ached since I saw you at the party." Dagdag pa nito dahilan upang hawakan ko ang kamay niya na nakahawak sa aking leeg para makatakas. Ngunit nabigo ako at ngayon ay naramdaman ko ang mga pangil nitong dahan-dahang tumutusok sa leeg ko.

Agad kong tinapakan ang kanyang paa dahilan upang mabitawan ako nito pagkatapos ay tumakbo ako sa mga kakahuyan. Nang mapalayo ako sa kanya ay lumingon ako sa aking likuran at nakita ko siyang nanatiling nakatingin sa akin habang may mapaglarong ngiti sa kanyang mga labi. Humawak na lang ako sa aking leeg at tumakbo ako nang mabilis. Baliw siya!

Nakarating ako sa mansyon ng Gigantomachia habang nanghihina ang katawan ko. Hindi dahil sa pagkakagat ni Kurozul sa akin kung hindi umaataki na naman ang sintomas na nararamdaman ko. Dumagdag pa ang sugat kong ito sa leeg. Matutumba na sana ako ng may nakahawak sa akin. Tiningnan ko ito pagkatapos ay agad akong lumayo sa kanya.

"Relax." Natatawang sabi ng lalaki habang may suot itong sunglasses. Napangiwi na lang ako dahil sa salamin nito. Napakadilim ngayong gabi ngunit bakit siya nakasuot ng sunglasses? Hula ko na dalawa o tatlong taon ang tanda niya kay Suga. Tumingin ako sa kanya ng maayos upang maging malinaw ang hitsura niya.

Nagtataka tuloy ako kung sino siya? Anong ginagawa niya rito? Paano siya nakapasok sa gate ng Gigantomachia?

"Sino ka?" Pagtatanong ko sa kanya at the same time ay nakahanda ako sa magiging hakbang niya pero hindi nakawala sa paningin niya ang sugat sa aking leeg. Gayunpaman ay hindi ito pinansin.

"Guess who I am?" Tinanggal nito ang sunglasses at ngayon ay nakikita ko ang kanyang mga matang sa angkan lang ng Gigantomachia mo makikita na kulay abo. Hindi mo tuloy maiwasan na hindi maalala ang masasama mong ginawa sa buhay dahil sa tingin nito.

"Apo, nariyan pala kayo." Kalalabas ni Mr. Gigantomachia mula sa pintuan habang nakangiti itong nakatingin sa amin.

"Grandpa." Pag-tawag sa kanya ng lalaki kasabay din ng pag-hakbang niya upang salubungin si Mr. Gigantomachia. Hindi na nakakapagtaka dahil mata pa lang ay hawig na hawig na.

"Abegail." Niyakap ng matanda ang lalaki. Kung ganon siya pala si Abegail na nagtuturo ng matematika sa Luna University.

"Mabuti naman at naisipan mong dumalo sa bahay." Nakangiting sabi ng matanda pagkatapos ay kumawala sila sa isa't isa mula sa pagkakayakap. "Sanga pala, ijoh. Kilalanin mo ang nag-iisa niyong pinsan na babae, si Enyo." Sabay turo niya sa akin kasabay din nang pagkawala ng aking balanse kaya napahiga ako sa sahig at nawalan ng malay.

And everything was went black.

I'm walking in this silent and dark hallway, you can only hear my footsteps while you can see the smile on my face because of what he told me.

In a seconds, there's someone held my right hand so I stopped. I looked at her and I was horrified by the tone of her voice. It's like someone is chasing her.

When I also felt the people chasing her, I immediately grabbed her other hand, then we both ran, but because her legs were shaking, she fell down and let go of me, causing the vampires to catch up with us. And that's not all, I was surprised that there were also armed men. It turns out that vampires aren't the only ones chasing her.