FELAH

37. EKİP DEĞİL, AİLE

Zakkum - Gökyüzünde

37. EKİP DEĞİL, AİLE

Yine bu camın karşısındaydım. İçeriyi görebiliyordum ama içerideki kişi beni göremiyordu.

Onunla ilgili değişken düşüncelerim vardı. Bazen onu öldürme isteğiyle doluyordu tüm içim. Bazen ise ölmeyip uzun süre ceza çekmesini istiyordum.

Şu an ise ne istediğimi bile bilmiyordum.

Acı.

Acı çekmeliydi.

Annemin çektiği acıdan daha fazlasını hem de.

Korkmalıydı. Annem hiç korkmamıştı belki ölüme giderken ama o korkmalıydı her an. Bu yüzden belki de ölmemeliydi, her an öleceğini düşünüp delirmeliydi.

Kaplan Giray içerideydi. Karga ona boş bir ifadeyle bakarken, "Bana öyle aval aval bakma lan," dedi Kaplan sinirle.

Karga masadaki kalemi eline aldı ve kâğıda bir şeyler yazdı. Kaplan onun yazdığını okuduktan sonra yeşil gözleri öfkeyle parladı ve onu ensesinden tutup başını masaya çarptı. "Gebertirim lan seni!"

"Ne yazdı?"

"Bakıyorum."

Zamir'in sorusu Baran'aydı. Hepimizde kulaklık vardı ve Baran'ı duyabiliyorduk.

Baran sadece birkaç saniye sonra kamerayı yakınlaştırdı ve Karga'nın içeride kâğıda yazdığı şeyi söyledi.

"Hilal Uluant'ı mahvedeceğim. Şikayetçi olacağım."

Haris ve Zamir birbirine bakarken Tomris kolumu sıvazladı destek verircesine.

"Senin hiç zaafın yok mu Karga?"

"Yok. Ailem yok çünkü." O kâğıda yazıyor, Baran ise onun yazdıklarını sesli şekilde okuyordu.

"Doğru. Annen öldü, baban da."

"Babamı Halil Uluant öldürdü. Annem de ondan sonra intihar etti."

"Peki ya Sıla?" İsmi duyduğu an Karga şokla Kaplan'a bakakaldı.

"Sıla da kim?"

"Bilmiyorum," diye yanıtladı Haris, Zamir'in sorusunu.

"Karga'nın ifadesine baksana... Aras yine yaptı yapacağını," dedi Tomris gururla.

Kaplan bulmuş muydu yani Karga'nın zaafını?

"Sıla... Hani şu deli gibi âşık olduğun ama zaafın olduğu için gizli saklı buluştuğun o kadını bulduk, Karga."

"Öyle biri yok." Ama yüz ifadesi onu çoktan ele veriyordu. Gözlerinde beliren bariz korkuyu görebiliyordum ve bundan tatmin olmuştum.

Kaplan cebinden çıkardığı fotoğrafları yüzündeki kendinden emin gülümsemeyle masaya fırlattı. "Çok aşıksın he? Kıyamam."

Baran, "Fotoğraflarda sarılıyor ve öpüyor kadını," diye açıkladı bize. "Sevgilisi."

"Takıldığım biri ara sıra." Yalan söylediğini anlayabiliyorduk hepimiz.

"Aşıksın lan bu kadına deli gibi. Ne anlatıyorsun? Ev almışsın, araba almışsın. Gizli saklı buluşuyorsun. Çiçek alıp diz çökmüşsün önünde, dans etmişsin. Takılmak anlayışın bu mu senin?"

"Ara sıra takıldım sadece," diye tekrar yazdı Karga.

"O zaman kadının evine baskın yapsam senin için sorun olmaz değil mi Kargacığım?"