အော်တစ်ဇင်ဇနီးလေးအား ကမ်းကုန်အောင်အလိုလိုက်ခြင်း (ဘာသာပြန်)

Chapter 4💘

💘Chapter4
ပြန်လည်စတင်ခြင်း

အချိန်က နွေရာသီထဲသို့ရောက်လာသည်။ဤနွေညအခါမှာ မိုးသည်း လေထန်ကာ မိုးတခြိမ်းခြိမ်း လျှပ်စီးတလက်လက်ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။

ဝေ့ချန် အိပ်ရာထဲမှ အလန့်တကြားထထိုင်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာနှင့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ ချွေးများရွှဲနစ်နေခဲ့၏။သို့ပေမဲ့ အဆုံးမှာ သူ၏ဖရိုဖရဲဖြစ်​နေသော ခေါင်းထဲမှာ လူသားတစ်ယောက်၏မျက်နှာ ပေါ်လာခဲ့​လေသည်။မျက်နှာက သွေးများစွန်းပေနေကာ မျက်ဝန်းများက အမြင်အာရုံမဲ့နေသော်ငြား နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းများမှာ အပြုံးဖျော့ဖျော့လေးရှိနေသည့်မျက်နှာ။

ဤသည်က ကြောက်စရာကောင်းသည်ဟုခေါ်၍ရနိုင်သော မျက်နှာမှန်းသိသာပေငြား ဝေ့ချန် ကြောက်ရွံ့မှု တစိုးတစိမှ မခံစားရပေ။သူ့နှလုံးသားထဲမှာ ပြင်းထန်သော နာကျင်မှုများကိုသာခံစားရပြီး မိမိကိုယ်ကို ပွေ့ပိုက်ကာခွေနေပါသော်လည်း နာကျင်မှုဝေဒနာကို သူ ခံနိုင်ရည်မရှိဆဲဖြစ်လေသည်။

"ချန်လီ..."

ဝေ့ချန် သူ့အိပ်မက်ထဲမှလူ၏ နာမည်ကို ရေရွတ်လိုက်မိပေမဲ့ သူ့နှလုံးသားထဲက နာကျင်မှုက ပိုပို၍တိုးလာသည်။ထိုသို့ တိုး၍တိုး၍လာနေသော နာကျင်မှုက ဝေ့ချန်ကို သူကအသက်ရှင်နေဆဲဖြစ်ပြီး အသိစိတ်လုံးဝရှိမ​နေသော ဆေးရုံကုတင်ပေါ်က အေးစက်စက်ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုမဟုတ်တော့ကြောင်း ပြောပြ၍နေသည်။

သူ့နှလုံးသားထဲရှိ နာကျည်းမှုက အားကောင်းလွန်း၍ပဲလား ဘုရားသခင်က သူ့အဖြစ်ကိုသနားသွား၍ပဲလားမသိ သူ့အားလွန်ခဲ့သောငါးနှစ်မှာ ​ပြန်လည် နိုးထလာစေခဲ့သည်။ဤအချိန်မှာ သူ ချန်လီကို လက်မထပ်ရသေးပေ။ချန်လီ၏ဘဝကလည်း အရာအားလုံး စတင်ပြောင်းလဲ၍မသွားသေးပါချေ။

ညသန်းခေါင်အချိန်၌ လေ မိုးများက နောက်ဆုံမှာရပ်တန့်သွားပြီဖြစ်ပေမဲ့ ဝေ့ချန်မှာမူ လူးလိုက်လှိမ့်လိုက်နှင့်ဆက်အိပ်၍မရတော့ပေ။သူ မီးမဖွင့်ဘဲ အိပ်ရာထဲကထွက်လိုက်ကာ သူ့ကိုယ်သူ အမှောင်ထုထဲမှာ ရောနှောသွားစေရင်း ​နောက်ငါးနှစ်အကြာက မှတ်ဉာဏ်များ၏ နှိပ်စက်ခြင်းကိုခံယူခဲ့လေသည်။အရေပြားများ စုတ်ပြဲပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ဒဏ်ရာဗလပွဖြစ်လျှင်ပင် သူ တုံ့ဆိုင်းမနေပါချေ။
…