အော်တစ်ဇင်ဇနီးလေးအား ကမ်းကုန်အောင်အလိုလိုက်ခြင်း (ဘာသာပြန်)

Chapter 53+54

💘Chapter 53
ထေ့ငေါ့လှောင်ပြောင်ခြင်း

နေ့လည်နေက ကျစ်ကျစ်တောက်ပူနေသည်။အဲကွန်းကားထဲမှထွက်ပြီးနောက် ဒုတိယမြောက်ကောင်းကင်ဘုံ၏ ရေခဲနှင့်မီးစမ်းသပ်မှုကို ဖြတ်ကျော်​နေရသလိုခံစားရလေသည်။တစ်ကိုယ်လုံး ပူကျက်နေကာ စားသောက်ဆိုင်ထဲရောက်ပြီး အဲကွန်းလေကသူတို့ကိုရိုက်ခတ်လာမှ အသက်ပြန်ရှင်လာသလိုခံစားရ​တော့သည်။

ဝေ့ချန်က ဤစားသောက်ဆိုင်မှာပုံမှန်ဖောက်သည်ဖြစ်၏။သူဝင်လိုက်သည်နှင့် စားပွဲထိုးက သူ့ကိုမှတ်မိပြီး တန်းရှေ့တက်လာကာ ဝေ့ချန်နှင့်ချန်လီကို သူ၏ပုံမှန်ကိုယ်ပိုင်သီးသန့်ခန်းဆီခေါ်သွားလေသည်။တံခါးပိတ်သွားချိန်မှာ စားပွဲထိုး၏သိချင်စိတ်ဖြစ်နေသောမျက်လုံးများက ဝေ့ချန်နှင့်ချန်လီတို့၏သွယ်ယှက်ထားသောလက်များအပေါ်ကျရောက်သွားပေမဲ့ အလျင်အမြန်အကြည့်ပြန်လွှဲသွားသည်။

ဝေ့ချန်က ခန္ဓာကိုယ်ကိုအားဖြည့်ပေးသော ဆေးဖက်ဝင်ဟင်းလျာတချို့ကိုမှာယူလိုက်၏။တခြားဟင်းများနှင့်ယှဥ်လျှင် ဤဆေးဖက်ဝင်ဟင်းလျာများက ဆေးအရသာပိုပြင်းလေသည်။ချန်လီက ၎င်းတို့ထဲက ဟင်းရည်တစ်မျိုးကိုသောက်ပြီးနောက် ဆက်မသောက်ချင်တော့ပေ။

ဝေ့ချန်က ချန်လီကိုချော့​ပြီး သောက်ခိုင်းသောအခါ ချန်လီက ဝေ့ချန်ကိုကြည့်လာ၏။နောက်ဆုံးမှာ အတော်လေးဆန္ဒမရှိစွာပဲ ဝေ့ချန် သူ့အတွက်မှာပေးထားသော ဆေးဖက်ဝင်ဟင်းရည်ကို သောက်လိုက်​လေသည်။

စားသောက်ဆိုင်က ပိုပိုပြီးလူပြည့်လာသည်။သို့ပေမဲ့ ဝေ့ချန်နှင့်ချန်လီက သီးသန့်အခန်းတစ်ခန်းယူထားခြင်းဖြစ်၍ အပြင်ဘက်ရှိ ပျားပန်းခပ်စည်ကားနေမှုကိုသတိမထားမိကြသလို အသိအကျွမ်းတစ်ယောက် ဤဆိုင်ထဲဝင်လာသည်ကိုလည်းမသိခဲ့ကြပေ။

ဝင်လာသူက ဝူဇီခန်းဖြစ်လေသည်။​ဝေ့ချန်က သူ့ဖုန်းကိုချလိုက်ပြီးနောက် ပြန်ခေါ်လာလိမ့်မည်ဟု သူထင်ခဲ့သော်လည်း တစ်နေကုန်စောင့်နေပေမဲ့ ဝေ့ချန်ဆီကဖုန်းတစ်ကောလ်မှဝင်မလာပေ။ဝေ့ချန်က ဤစားသောက်ဆိုင်ကိုမကြာမကြာလာတတ်မှန်း သူသိသဖြင့် သူ သူ့ကိုလာရှာခြင်းဖြစ်သည်။