အော်တစ်ဇင်ဇနီးလေးအား ကမ်းကုန်အောင်အလိုလိုက်ခြင်း (ဘာသာပြန်)

Chapter 41+42

💘Chapter 41
မင်းတစ်ယောက်တည်းပဲလုပ်နိုင်တာ

တိမ်မည်းတစ်အုပ် လွှင့်မျောလာ​ပြီးလရောင်ကို ကာဆီးလိုက်ရာ ငွေလရောင်ကွယ်ပျောက်သွားခဲ့သည်။

ကောင်းကင်က ထပ်မံ၍ များစွာပိုမှောင်သွားပြန်၏။

ဝေ့ချန်နှင့်ဝေ့ယန်က မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်နေကြသည်။ဝေ့ယန်၏စကားများထွက်ကျလာသည်နှင့် ဝေ့ချန်၏အကြည့်က ဝေ့ယန်၏မျက်နှာပေါ်ကနေတစ်စုံတစ်ခုကိုရှာဖွေချင်နေသည့်အတိုင်း  ဝေ့ယန်၏ရှားရှားပါးပါးလေးနက်နေသောမျက်နှာပေါ်ကို ရောက်သွားခဲ့သည်။အဆုံးမှာ သူကအနည်းငယ်နားမလည်စွာနှင့် မေးလိုက်သည်။

"မင်းဘာပြောချင်တာမှန်းငါနားမလည်ဘူး"

"မင်းက ချန်လီကို အော်တစ်ဇင်တစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့ နေရာတိုင်းမှာဂရုတစိုက်နဲ့သတိထားပြီးဆက်ဆံနေတာ...အော်တစ်ဇင်တွေက ခံစားသိရှိလွယ်ကြတယ်...မင်းသူတို့ကိုဆက်ဆံပုံရဲ့ကွာခြားချက်ကို မင်းကသတိမထားမိပေမဲ့ သူတို့က မသိသာတဲ့ကွာခြားချက်တွေကိုတောင် ခံစားမိနိုင်ကြတယ်...လက်ရှိ မင်းချန်လီအပေါ်လုပ်​နေသမျှက ချန်လီကိုသူကအော်တစ်ဇင်တစ်ယောက်ဆိုတာကို သတိပေးနေသလိုဖြစ်နေတယ်"
ဝေ့ချန်က နားမလည်သည်ကို​မြင်လျှင်ဝေ့ယန်က ရှင်းပြလိုက်၏။

"လက်ရှိအခြေအနေမျိုးရောက်အောင် ဒီနေ့ဘာဖြစ်ခဲ့လဲ ဘယ်သူကချန်လီကိုဘာပြောခဲ့လဲဆိုတာကိုငါမသိဘူး...ဒီအတွက်အကြောင်းအရင်းကို မင်းကငါ့ထက်ပိုသိမယ်လို့ထင်ပါတယ်"

"အားချန် အမှန်တော့ အော်တစ်ဇင်ရောဂါကကြောက်စရာမကောင်းဘူး...မင်းလုံလောက်တဲ့စိတ်ရှည်မှုနဲ့ဂရုစိုက်မှုတွေပေးနေသရွေ့ ချန်လီအဲဒီအထီးကျန်တဲ့ကမ္ဘာထဲကထွက်လာလိမ့်မယ်လို့ငါယုံကြည်တယ်..."

ဝေ့ယန်က ဝေ့ချန်၏ပခုံးကိုပုတ်ကာ အလေးအနက်ဆိုလိုက်သည်။

"ပြီးတော့ ချန်လီကမင်းကိုအများကြီးယုံကြည်တယ်ဆိုတာကိုငါမြင်နေရတယ်...မင်းတစ်ယောက်တည်းကပဲ သူ့ကိုအဲဒီကမ္ဘာထဲကနေကယ်ထုတ်နိုင်မှာ"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ဝေ့ချန်၏မျက်နှာပေါ်မှာ ဘာအမူအရာမှမရှိဖြစ်နေဆဲဖြစ်သော်လည်း သူ့မျက်လုံးများထဲရှိ စိတ်ရင်းမှန်မှုက သံသယဖြစ်စရာမရှိပေ။