Evde geçirdiğim huzurlu bir gün daha.Her şey mükemmel.Hatta daha dün Darren sakinliğini koruyan avcıları galeyana getirip doğaüstülerin kökünün kazınması gerektiğini söyledi.Bir dakika!Bu kötü bir haber.Çünkü, sürpriz!Biz de birer doğaüstüyüz.Bunu neden yapmış olabileceğini anlamakta zorlansam da vardır bir bildiği deyip geçmeyi tercih etmiştim. Yine de bu huzursuz olduğum gerçeğini değiştirmezdi.Coştursun, coşturmasın demiyorum ama bu tamamen yok etme işinde ucu bir bakımdan bize de dokunuyor gibi gelmişti.Zaten aralarında Darren'ın bir cadı sayesinde bedenine kavuşması konusunda uğultular yükselirken bir de kurt olduğu ortaya çıkarsa...Ölüm bizim için kaçınılmaz son olurdu.
Melissa amaçsızca kanal kanal dolaşırken yamuk bir halde yattığım kanepeden toparlandım.Program geçişleri beynimi yormaya başladığında ona dönüp elimi uzattım.
"Televizyonu izlemeyeceksen bana kumandayı ver de sabit bir yerde durabileyim."
Melissa kumandayı kendine doğru çekti.
"Kanal gezmek en az televizyon izlemek kadar eğlenceli.Kafamı dağıtıyor."
Gözlerimi devirip onun gibi oturma pozisyonuna geçtim.
"Sorun da bu zaten!Senin dağınık kafanı daha fazla dağıtıyor.Benim ise sinirimi bozuyor.Bu durumda ikimiz de zarardayız.Şimdi, kumanda!"
Melissa ciddi ifadesini suratına yerleştirip gözlerimin içine baktı.
"Kumanda bende kalıyor.Konu kapanmıştır!"
Zorlayınca Blackand damarını devreye sokmuş ve inatlaşmaya başlamıştı.Aynı damar bende de olduğundan onu ikna edemeyeceğimi anlamıştım. Konu kapandı diyorsa...Konu kapanmıştı, bile!Sesli, derin bir nefes verip odadan çıktım.Söylenmeyi de ihmal etmiyordum.
"Neden sen bizim evi korumak için burada kaldın ki?Keşke Nick'le birlikte Darrenlara gitseydin."
Ya da gitmesin.Darren'la beni fark etmemesi için gitmemesi gerekirdi.Sonuçta evimiz dışında olmak istediğim ilk yer...Evi boş verin!Olmak istediğim tek yer Darren'ın yanıydı.Zaten onun yanındayken istediğim her yere seyahat edebiliyordum.Gözlerine baktığımda masal diyarındaki ormanlara gidebiliyordum.Nefesini hissettiğimde sıcak ama rüzgarlı bir tatil köyündeydim.Ona dokunduğumda bulutların arasındaydım.İşte, ben onunlayken böyleydim ve hep böyle olmak isterdim.
Odanın kapısından çıktığımda Rick eve yeni giriyordu.Su balonu sinirim henüz geçmese de avcılar toplantısında nöbet tutarken ona gelen tatlıyı bana vererek kendini affettirmeyi neredeyse başarmıştı.Her gün her dakika neşeli olan Rick birkaç aydır mutlu yüzünü aralıklarla gösteriyordu ve bugün onlardan biri değildi.
"Hey, kuzen!Neyin var?"
Rick dudağını yana çukurlaştırdı.Bu hareketi Darren'dan kapmış olmalıydı.
"Sorun...Valeria.Biliyorsun."
"Neyi biliyorum, Rick?"
Beni kolumdan tutup merdivenin kenarına çekti.Üzgün bir şekilde kulağıma fısıldadı.
"Mute'u öldüren masum ikizi olmalı.İkimiz de bu ikizin kim olduğunu biliyoruz.Benimle duygularını paylaşmasını istiyorum.Yükünün birazını almak istiyorum ama...O buna fırsat vermiyor."
Kolumu Rick'ten kurtarıp bağladım.
"O, Valeria.Daha iyi olmasını bekleyemezsin.İnsanların hayatını zehir etmekte üstüne yokken kendi hayatına da böyle bir şeyi bulaştırması tesadüf değil."
Rick imalı bir şekilde bana baktı.Kollarımı çözdüm.Ellerimi iki yana açtım.
"Tamam, özür dilerim.Bunu söylememeliydim ama onun hakkında ne söylememi bekliyorsun ki?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAZGEÇİLMEZ - Bir Muter Gale Efsanesi
VampiroKaranlıktan her zaman korkmuşumdur. Sanki bir anda odamda korkunç bir şey belirecek gibi gelir. Hele burada... Bu duyguyu abartacak kadar çok yaşıyorum. Burası Muter Gale. Geceleri bir kütüphane kadar sakin, gündüzleri ise bir o kadar hareketli. Kas...
