燎原 (Myanmar Translation)

Chapter 13

ထန်နင်သည်ကား သက်ညှာတတ်သောသူလော ၊ သို့တည်းမဟုတ် ညှာတာမှုမရှိသောသူလောဟု အတပ်ပြောရန် ခက်ပေသည်။

သူကာ ကြိမ်ဖန်များစွာ လမ်းခွဲရန်ဆန္ဒရှိခဲ့၏။ သို့တိုင် နောက်ဆုံးတွင် လက်မလွှတ်နိုင်ဘဲ ပြန်လာပြန်သည်။ ဤသည်ကို ညှာတာမှုမရှိဟု ဆိုရမည်လော။ တစ်ဖန် သူသည် ထန်ဆော်ယန်ပြောသည့်စကားများကို နားထောင်ပြီးနောက် ချာခနဲလှည့်ထွက်သွားပြန်သည်။ ထို့နောက် စာမလာဖုန်းမဆက်ဖြင့် တိခနဲ အဆက်အသွယ်ဖြတ်သွားပြန်၏။ ဤသည်ကိုပင် ထောက်‌ထားနေသေး၍ဟု ယူဆရမည်လော။

ထန်နင်အား ဘားတွင် ရှယွမ်နောက်တစ်ကြိမ်တွေ့သည့်အခါ၌ မျက်စိကန်းနေသူသည်ပင်လျှင် သူစိတ်အခြေအနေမကောင်းကြောင်း ပြောနိုင်ပေသည်။

ထန်နင်သည် ခေါင်းမထောင်နိုင်လောက်တော့သည်ထိ သောက်နေသည်တော့မဟုတ်ပေ။ သို့သော် နှစ်ကြိမ်‌ခန့်မူ အလွန်အကြူးသောက်၏။ ရှယွမ်သည် သက်ပြင်းအသာချလိုက်ပြီး အရက်ခွက်ကိုဖုံးလိုက်ကာ သူ့အား မည်သည့်ပြသနာနှင့်ကြုံနေရပါကြောင်း မေးမြန်းလိုက်သည်။ အရက်မူးနေပါသော ထန်နင်သည် ဝေးကွာမှု သိပ်မရှိတော့သယောင်။ သို့ပါသော်ငြား ရင်းနှီးသည့်လူဟူ၍လည်း ရှိမနေပြန်။ ခံစားချက်‌အကြောင်းပြောလေ့ပြောထမရှိသည့် ပုံမှန်အနေအထားနှင့် နှိုင်းစာလျှင်မူ ယခုအရက်မူးနေသောအခါ "တောင်းပန်ပါတယ် ယန်ကော။" ဟုမူ ပြောထွက်ရှာ၏။

ဤစကားကို ရှယွမ်ကြားလိုက်သောအခါ နောက်ကွယ်တွင် ဇာတ်လမ်းရှိရမည်ဖြစ်ကြောင်း အတပ်သိလိုက်သော်လည်း များများစားစား မမေးလိုပေ။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူတို့အနေဖြင့် သူတစ်ပါးအိမ်တွင်းရေးကိစ္စများကို စပ်စု‌မနေသင့်ပါချေ။ မိမိနှင့် မသက်ဆိုင်သဖြင့် နေရာတကာမေးမြန်းနေ၍မသင့်ပေ။

"တောင်းပန်ချင်တယ်ဆိုရင် လူကိုသာသွားတောင်းပန်လိုက်လေ။ ခင်ဗျား အရက်လာသောက်နေလို့ ဘာအသုံးဝင်မှာလဲ။" ရှယွမ် သူ့အား ထပ်မသောက်ခိုင်းတော့ပေ။ ပုံမှန်အရက်သောက်လေ့မရှိသူက ယခုကဲ့သို့ လွန်လွန်ကြူးကြူးသောက်နေခြင်းသည် မြင်ရသူအပေါင်းကို စိုးရိမ်မိစေသည်။