သူထန်ဆော်ယန်ဆီက ထွက်လာပြီးမှသာလျှင် ထျန်းရိထံဝင်လိုက်သည်။ သူရောက်သွားသည့်အချိန်တွင် ထျန်းရိသည် ကုလားထိုင်ပေါ်တွင်ထိုင်လျက် ထမင်းဘူးစားနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူက ချိုင့်ဆွဲလျက် အထဲဝင်လာသည်ကို မြင်သောအခါ မျက်လုံးများ တဖျပ်ဖျပ် တောက်ပသွားသည်။ "မင်း ငါ့အတွက် ဟင်းယူလာပေးတာလား။"
ထောင်ရှောင်တုန်းက သူ့လက်ထဲရှိ ချိုင့်ကို ယမ်းပြလိုက်သည်။ "အထင်လွဲနေပြီ။ ချိုင့်က အလွတ်ကြီး။"
"ချိုင့်အလွတ်ကြီးဆွဲလို့ ငါ့ဆီလာတာပေါ့လေ။" ထျန်းရိ မျက်လုံးများ ပို၍ပင် ပြူးစက်ကုန်သည်။
စွပ်ပြုတ်က သူများကိုတိုက်၍ကုန်သွားပြီ ဟု ပြောမကောင်းရာ ထောင်ရှောင်တုန်းလည်း ဆင်ခြေရှာပေးလိုက်သည်။ "အဲ့တာက ခုမှ ဝယ်လာတာ။"
"ဒါဖြင့်ရင်လည်း မင်းအလိုက်သိသိလေးနဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကနေ ဟင်းဝင်ဝယ်ခဲ့လို့မရဘူးလားအေ့။ ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း အဲ့ဒီချိုင့်ကြီးကို ကားပေါ်ထားခဲ့လို့ မရဘူးလားအေ့။" ထျန်းရိသည် ဒေါသထွက်ထွက်ဖြင့် ရယ်လိုက်မိသည်။ "အဲ့ဒီ ချိုင့်ကြီးကို ဒီထိယူလာတာ ငါက အဲ့တာကြီးကို အလှထိုင်ကြည့်ပေးရမှာလား ကိုယ်တော်ရေ့။"
ထျန်းရိသည်ကား ဆရာဝန်ပေါက်စသာဖြစ်သေးသဖြင့် ကိုယ်ပိုင်ရုံးခန်းမရှိပေ။ သို့ဖြစ်ရာ တစ်ခန်းတည်းအတူ ထမင်းစားနေကြသည့် အခြား လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ဆရာဝန်များကလည်း သူ့ကို ရယ်ကုန်ကြသည်။ သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ယောက်က ဝင်ပြော၏။ "တကျည်ကျည်လုပ်မနေပါနဲ့နဲ့။ နက်ဖြန်မှ ကျွန်တော်တို့ခင်ဗျားကို ထမင်းဘူးနဲ့ ရေညှိဟင်းရည်ဝယ်ပေးမယ်။"
သူချိုင့်ထည့်စဉ်က ဟင်းချိုက အနည်းငယ်ကျန်နေသေး၏။ ထိုအချိန်က သူသည် ထျန်းရိအတွက် လုံးလုံးမစဉ်းစားခဲ့မိပေ။ ခုသူလိုက်ပါရယ်မောနေသော်လည်း သူ့ညီအစ်ကိုအတွက် အနည်းငယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိလိုက်သည်။ "ငါမနက်ဖြန်မှ မင်းအတွက် စွပ်ပြုတ်ယူလာပေးပါ့မယ်။ ကဲပါ အခုတော့ ပေးမဲ့မုန့်ထုပ်ကိုပေးဦး။ ငါ ဒါပြီးရင် လုပ်စရာရှိသေးလို့။"
YOU ARE READING
燎原 (Myanmar Translation)
Romanceထောင်ရှောင်တုန်းတွင် မျက်မမြင်ညီလေးတစ်ယောက်ရှိသည်။ ထန်ဆော်ယန်သည်ကား သူ့ညီလေးအနှစ်သက်ဆုံးသော ဆရာ၀န်ဖြစ်သည်။ ထောင်ရှောင်တုန်းအတွက်မူ လူတစ်ယောက်ကိုနှစ်သက်လျှင် ၎င်း၏အိမ်ခေါင်မိုးပေါ်ရှိကျီးကိုပါ ချစ်ရတော့သည့်ပမာပင်။ ခပ်လွယ်လွယ်ဖြင့် ရရှိလာသည့် မည်သည့်အ...
