တစ်ယောက်က နားမကြားဘူး။ တစ်ယောက်က စကားမပြောနိုင်ဘူး။
လူငယ်လေးက ထောင်ရှောင်တုန်းကို ကြည့်နေသည်။ ဒီလူနှစ်ယောက်ကို ဆိုင်မှာ ဘာလို့ အလုပ်ခန့်ထားသလဲ ဆိုတာကို သူနားမလည်နိုင်ပေ။
ထောင်ရှောင်တုန်းက အပ်လဲ၍ ပြီးသွားတော့ သူ့ကို ပြောလိုက်သည်။ "မင်း ထမင်း အရင်စားလိုက်ပါဦး။ ငါလည်း အောက်ဆင်းပြီး ထမင်းသွားစားလိုက်ဦးမယ်။ လိုတာရှိရင် သူတို့ကို ခေါ်လိုက်။"
" အိုခေ" တစ်ဖက်လူက ခေါင်းငြိမ့်လာသည်။
ထောင်ရှောင်တုန်းမီးဖိုချောင်ထဲ ၀င်လာတာကိုတွေ့တော့ ဟွမ်ရိတာ က သူ့အတွက် ထမင်းတစ်ပန်းကန်ပြင်ပေးသည်။
ထောင်ရှောင်တုန်းက ပြောလိုက်သည်။ "ပွဲကြီးနော်။ ဟင်းကို တစ်ခါတည်းသာ ပုံထည့်လိုက်တော့"
ဟွမ်ရိတာကသူ့ကို ပန်းကန်ပြားဝိုင်းတစ်ချပ်ဖြင့် လဲပေးပြီး ဆိုလာသည်။ "မင်း ဖြည်းဖြည်းစားပါဦးဟ။ ဘာတွေ ဒီလောက်တောင် လောနေတာလဲ"
ထောင်ရှောင်တုန်းက အလုပ်လုပ်နေချိန်ဆို ထမင်းစားတာ မြန်သည်။ မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာတောင် စားပြီးလေသည်။ သူ ထောင့်နားမှာ ခုံပုလေးတစ်လုံး ရှာပြီး အဲ့ဒီပေါ်ပဲ ထိုင်လို့ ခပ်မြန်မြန်စားကုန်သွားသည်။ ပြီးတော့ ပန်းသီးတစ်လုံးကိုယူ၍ ကိုက်လိုက်ရင်း အပေါ်ပြန်တက်သွားသည်။
"အကိုတုန်း ထမင်းစားတာကြီးကလည်း လူတောင် လန့်သွားတာပဲ" ဘေးနားက ၀န်ထမ်းလေးက ပြောရှာသည်။
"သူ လောနေလို့လေ" ဟွမ်ရိတာလည်း စား၍ ပြီးသွားပြီ။ သူ၏ ရေနွေးကြမ်းအိုးကြီးကို ယူပြီး ရေနွေးကြမ်း စနှပ်နေသည်။ "သူ့ကို စသိကတည်းက အဲ့တိုင်းပဲ။ အလုပ်များပြီး ပိနေတာလေ"
ထောင်ရှောင်တုန်းက အမှန်တကယ်လည်း ထိုအတိုင်းပင်။ လက်ထဲတွင် မပြီးပြတ်သေးသည့် အလုပ်တစ်ခုခုရှိနေလျှင် အဲ့ဒီလိုပဲ စားနေကျဖြစ်သည်။ အကျင့်ဖြစ်နေချေပြီ။
ဟွမ်ရိတာက ပူးပေါင်းသည့်ကိစ္စအတွက် ဆွေးနွေးစရာရှိသေးသဖြင့် ညနေကျတော့ အပြင်ထွက်သွားသည်။ ပြန်ရောက်သည့်အချိန်တွင်တောင်မှ ထောင်ရှောင်တုန်းက အလုပ်လုပ်နေဆဲပင်။ ထိုလူငယ်လေးက နာကျင်မှုကိုထုံသွား၍လား ပင်ပန်းလွန်းသွား၍လားတော့မသိ။ မှောက်လျက်ဖြင့်ပင် အိပ်ပျော်နေလေပြီ။
YOU ARE READING
燎原 (Myanmar Translation)
Romansaထောင်ရှောင်တုန်းတွင် မျက်မမြင်ညီလေးတစ်ယောက်ရှိသည်။ ထန်ဆော်ယန်သည်ကား သူ့ညီလေးအနှစ်သက်ဆုံးသော ဆရာ၀န်ဖြစ်သည်။ ထောင်ရှောင်တုန်းအတွက်မူ လူတစ်ယောက်ကိုနှစ်သက်လျှင် ၎င်း၏အိမ်ခေါင်မိုးပေါ်ရှိကျီးကိုပါ ချစ်ရတော့သည့်ပမာပင်။ ခပ်လွယ်လွယ်ဖြင့် ရရှိလာသည့် မည်သည့်အ...
