အခနျး {၂၁}
ဆေးသှားဝယျနသေညျ့ ပွညျ့ပွညျ့ကို စောငျ့ရတာ ကွလှပွီဖွဈသညျ။
"ရဲရငျ့... ငါ ပွညျ့ပွညျ့အနောကျကို ခဏလိုကျသှားလိုကျဦးမယျ၊ မငျးအင်ျကြီပွနျဝတျထားလိုကျဦးနျော"
ထိုသို့ပွောကာ နနျးသညျ မတျတပျထရပျလသေညျ။ ရဲရငျ့ညီလညျး နနျး၏လကျကို လှမျးဆှဲထားလိုကျပွီး...
"ပွနျထိုငျနပေါ နနျး...၊ ကြှနျတျောပဲ လိုကျသှားပါ့မယျ"
ရဲရငျ့မှ ထိုသို့ပွောကာ ထိုငျနရောမှ ထမညျလုပျတော့ နနျးသညျ သူ့ပုခုံးကို ဖိခြ၍ ပွနျထိုငျစလေသေညျ။
"အို ဘယျဖွဈမလဲ"
"ဖွညျးဖွညျးလုပျပါဗြာ"
"အဲဒါကွောငျ့ ဘယျဖွဈမလဲပွောတာပေါ့၊ ကိုယျ့ကွညျ့တော့ နာကငျြနတော၊ မငျးဒီမှာဘဲစောငျ့နေ ငါ လိုကျသှားမယျ၊ ဆိုငျကယျသော့ ယူသှားပွီ"
ပွောပွောဆိုဆိုဖွငျ့ ကြောပေး၍ ထှကျသှားသညျ့သူမကို ရဲရငျ့ မတားမိတော့ပါ။ တားလြှငျလညျး တားရမှာ မဟုတျပေ။
"နနျး ဘယျသှားမလို့လဲ"
'နနျး' ဆိုငျကယျစကျနှိုးဖို့ပွငျတော့ ပွညျ့ပွညျ့လညျး သူမအနား ဆိုငျကယျဖွငျ့ ရောကျလာလသေညျ။
"မယျမငျးကွီးမ... ကြှနျမ ရှငျ့နောကျ လိုကျတော့မလို့"
"ဟီး...ဟီး"
ပွညျ့ပွညျ့သညျ သှားလေးဖွီးကာ ရယျပွလြှကျ...
"နနျးတို့နှဈယောကျ ပိုပွီးရငျးနှီးမှု ယူရအောငျလို့ ဆေးဝယျပွီးတယျဆို လမျးမှာတှတေဲ့ တုတျထိုးဆိုငျမှာ တုတျထိုးဝငျစားနတော၊ ရော့...ဒီမှာဆေး"
"ခြီးထုပျမ...ပေး"
နနျးသညျ ပွညျ့ပွညျ့ကို မကျြစောငျးထိုးကာ ဆိုငျကယျပျေါမှဆငျး၍ ဆေးထုတျကိုယူကာ အထဲကိုပွနျဝငျလာခဲ့သညျ။
"တှခေဲ့လား..."
'နနျး'အထဲရောကျတော့ ရဲရငျ့က တနျးပွီးမေးခှနျးထုတျသညျ။
"အငျး အရှမှေ့ာဘဲ တှတေ့ယျ။ အင်ျကြီပွနျခြှတျလိုကျလေ ငါ ဆေးလူးပေးမယျ"
"ရပါတယျ။ အိမျရောကျမှဘဲ ကြှနျတေျာ့ဖာသာ လူးလိုကျပါ့မယျ၊ နနျးတို့ အခနျးမှာလိုအပျတာတှကွေညျ့လေ၊ ပွီးရငျ ပွနျကွတာပေါ့"
