အခန္း (၁၉)
သဇင္ထက္သည္ ထမင္းစားေနရင္းမွ ရနံ႔ကို ေမာ့ၾကည့္လာေလသည္။ ရနံ႔လည္း 'ဘာလဲ'ဆိုေသာ သေဘာျဖင့္ ေမးေငါ့ျပလိုက္ေတာ့...
"အငယ္မေလး နာမည္က ဘယ္လိုေခၚလဲ"
"ေမးၿပီး ဘာလုပ္မလို႔တုန္း၊ တည့္တာလည္း မဟုတ္ဘဲ"
"သိခ်င္လို႔ေပါ့၊ ေမးရင္ ေျဖလိုက္ၿပီးေရာကို၊ သူမ်ားက တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာရင္ ရိုင္းတယ္ ျဖစ္ရၪီးမယ္"သဇင္ထက္ ထမင္းစားမွားသလား။ ျပန္ေမးမိသည့္ ရနံ႔ကပဲ အျပစ္လုပ္မိသလို သဇင္ထက္ ေျပာေနသည္မွာ ရင့္က်က္သြားသၫ့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အတိုင္းပင္။
"ႏွင္းေရႊရည္"
"ႏွင္းေရႊရည္...နန္းေရႊရည္၊ ညီအစ္မလည္းျဖစ္သလို နာမည္လည္းတူသားဘဲ"ႏႈတ္ကေရရြတ္ၿပီး ထမင္းဆက္စားေနသၫ့္ သဇင္ထက္ကို ရနံ႔ၾကၫ့္ၿပီး ေခါင္းခါမိသည္။ သူကထပ္ေမးလ်ွင္ အသံစြာစြာျဖင့္ သူမက ျပန္ေျပာဦးမွာမို႔ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနရျပန္သည္။ တကယ့္မလြယ္ေၾကာေလးပင္။ ေရ႔ွေလ်ွာက္ သူမေလးကို သူ ဘယ္လိုထိန္းရဦးမလည္း ႀကိဳမသိပါ။
" ရဲရင့္ညီ အန္တီတို႔ ျပန္ေတာ့မယ္၊ ေနာက္ေန့မွ ထပ္ေတြ့ၾကတာေပါ့"
"ဟို အစ္ကိုႀကီး ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္လို႔ရမလား... အန္တီ၊ အစ္ကိုႀကီး အန္တီတို႔ကို တစ္ခုခုမ်ား ေတာင္းဆိုစရာရိွၪီးမလား... မသိဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ပါ"
"နန္းတို႔ ခဏေလာက္ ဆက္ေစာင့္လိုက္ၾကရေအာင္ ေမေမ၊ အိမ္က ဘယ္ခ်ိန္ျပန္ျပန္ ျပန္ေရာက္ပါတယ္၊ သူ႔အစ္ကိုက ခုနေလးကမွ ျပန္ေရာက္တာ၊ မႏႈတ္ဆက္ဘဲ ျပန္လိုက္ရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပါဦးမယ္"နန္းမွ ထိုသို႔ ေျပာလာသည့္ေၾကာင့္ ရဲရင့္ညီိလည္း သံေယာင္လိုက္ လိုက္သည္။
"ဟုတ္ပါတယ္ အန္တီ"
မၾကာပါ။ ရနံ႔ႏွင့္ သဇင္ထက္လည္း ထမင္းစားခန္းထဲမွ ထြက္လာေလသည္။
"နည္းနည္းၾကာသြားတယ္ အန္ကယ္လ္နဲ အန္တီ"
"ရပါတယ္ ငါ့တူ ကိစၥမရိွဘူး"ဦးစိုးခိုင္၏ စကားကို ရနံ႔ေခါင္းညိမ့္ျပရင္း သဇင္ထက္လက္ကိုဆြဲကာ သူထိုင္သၫ့္ေဘးတြင္ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။