Mr. Right (Mr. Series #3)

Chapter 16

Malakas na tugtog ang bumibingi sa tenga ko dito sa bar kung nasaan ako. Hindi ko alam kung anong oras na, pero wala na akong paki. Tama, bingihin niyo ako. Ayoko nang makarinig pa ng mga kasinungalingan. Kahit na palagi na lang ganito, patuloy ko pa rin siyang pinagkakatiwalaan. Hindi ko alam, but I guess I deserve the love that I tolerate. Tino-tolerate ko siya sa pagsisinungaling niya sa akin, sa pagwasak niya sa puso ko nang ilang beses, at sa huli ay tinatanggap ko pa rin siya nang buong-buo. How could I be so dense?

Lumipas ang ilang oras na nilasing ko lang ang sarili ko. Hindi naman ako nakipagdaupang palad sa mga tao sa gitna dahil ayokong makakuha ng atensyon mula sa mga lalaki, I've reached the point in my life where dealing with just one man is enough to give me a headache and heartache. At isa pa, mag-isa lang ako at walang magtatanggol sa akin kapag binastos ako.

Napabuntong-hininga ako at muling tinungga ang alak sa harapan ko. Gusto ko lang talagang uminom para mamaya pag-uwi ko, hindi na 'ko iiyak dahil kusa na akong makakatulog sa kalasingan. Ayoko ring makita ako ni Toto na umiiyak.

Alas onse na ng gabi nang makauwi ako sa amin. Nakakarinig ako ng mga boses hindi pa man ako tuluyang nakakapasok. I guess, lasing na lasing na talaga ako kaya pasuray-suray na rin ako.

"Mr. Velasco, wala rin daw po sa bahay nila Miss Anne Marie."

"Then, where is she?"

"She told me sandali lang siya, hindi niya sinabi kung saan siya pupunta."

Tuluyan na akong nakapasok sa bahay at biglang tumahimik ang paligid. Bumungad sa akin ang mga mukha nilang nakasalubong ang mga kilay habang nagtataka.

"Sheen May, saan ka galing?"

Pinilit kong mukhaan ang taong lumalapit sa akin, maging ang boses na puno ng pag-aalala akong tinatanong. Sandali, bibilangin ko ang mga taong narito. Alam ko si mom lang ang kasama ko kanina. Bakit parang nadagdagan ng tatlo? Tatlong lalaki.

May kumapit sa akin. I squinted to see his face. Napangisi ako bago ko siya tinulak. "Don't touch me, you asshole."

Kumunot ang noo niya. "Sheen May, lasing na lasing ka. Saan ka galing?"

"Huwag mo akong kausapin!" sigaw ko bago ako naglakad papalayo sa kaniya. Bakit nandito siya? Bakit nandito si Jhon Rey? Hanggang dito ba naman sa pamamahay ni dad ay lolokohin niya kaming pamilya ko?

Sinulyapan ko ang mga magulang ko. "Mom, pasok na ako sa kwarto ko. Dad."

Yumuko ako bago nagpagewang-gewang na naglakad papunta sa hagdan pero bago pa ako tuluyang makaakyat ay may humawak sa kamay ko.

"Sheen May, ano bang nangyayari sa 'yo?"

Nag-igting ang panga ko sa pagpigil ng iyak. Tangina wala 'to sa plano. Ang sabi ko matutulog na ako pag-uwi, but why did he appear in our house and cause all the pain that I forcibly forgot a while ago to be back? Naiinis ako.

Suminghot ako bago ko tiningnan ang kamay ko. Walang pagdadalawang-isip na hinubad ko ang singsing na binigay niya sa akin noon. "Huwag mo nang pag-isipan. Pwede ka nang magpakasal sa iba."

Kinuha ko ang kamay niya bago ibinalik sa kaniya ang singsing. Bakas sa mukha niya na hindi siya makapaniwala. Hinawakan ko ang balikat niya. "Huwag kang mag-alala, hindi makakarating kay dad ang nalaman ko."

Tinalikuran ko na siya pero hindi ko inaasahang sisigaw siya sa pamamahay namin. Sa harap ng mga magulang ko.

"Sheen May, ano bang sinasabi mo?! Bakit mo sinasauli 'tong singsing? Hindi mo na ba ako mahal?!" Nabasag ang boses niya.