Mr. Right (Mr. Series #3)

Chapter 43

"Sheen May..."

Nawala ang ngiti ko nang magulat ako sa boses na narinig.

"Sheen May, advance happy birthday..."

Agad na nangilabot ang buong katawan ko. Hinanap ko kung saan nagmumula ang boses na iyon at napagtanto kong galing iyon sa puppy keychain na hawak-hawak ni Joshen.

Sandali... Tama... Sa pagkakaalala ko ay may button sa puppy keychain na iyon na muntik ko nang pakinggan noong nakaraan. Nawala sa isip ko.

"Sheen May, sana masaya ka sa araw ng birthday mo kahit wala ako."

Napalunok ako nang ma-realize ang boses na iyon-boses ni Jhon Rey. Ibig sabihin, galing kay Jhon Rey ang keychain na ito?

"Sheen May, nagsisisi ako sa lahat ng nagawa at nasabi ko. I'm sorry. I'm sorry kung hanggang ngayon, dinadagdagan ko pa ang mga kasalanan ko sa 'yo. Sana mapatawad mo ako kung sa ganitong paraan ko naisip na protektahan ka. Sana nasa maayos kang kalagayan. Sana hindi ka ganoong nahihirapan. Kumain ka sa tamang oras, at matulog nang maaga. Huwag ka nang mag-isip pa. Alagaan mo rin ang sarili mo para hindi ka magkasakit dahil wala ako sa tabi mo para alagaan ka. Happy happy birthday, mahal ko. Mahal na mahal kita, asawa ko."

Kusang tumulo ang mga luha ko at hindi ko na napigilan pang umiyak habang hawak-hawak ang puppy keychain na hawak din ni Joshen.

What is this?

Bakit may ganito?

Jhon Rey, bakit may ganito?

Natigil ang pagluha ko nang makarinig ako ng malalakas na katok. Sa pag-aakalang si Jhon Rey iyon ay binuksan ko ang pinto.

"Jameson?"

Nagulat ako nang hilahin niya ang braso ko tsaka niya tinakpan ang bibig ko ng panyo.

What the hell is happening?

Pilit akong nagpumiglas pero tuluyan nang bumigat ang talukap ng mga mata ko at nadala niya na ako sa kwarto niya. Hindi na ako nakalaban nang ibalibat niya ako sa kama kasunod ay nawalan na ako ng malay.

*****

"Yes, she's here with me. Pinatulog ko siya. Bakit ba ang tagal mong sumagot ng tawag, Quency?"

Unti-unti akong nagising ng malalakas na sigaw na iyon. Tiningnan ko ang kapaligiran at doon ko muling naalala ang nangyari. No, my child!

Mabilis akong bumangon para sana ay bumalik sa kwarto ko nang makita ako ni Jameson.

"Bullshit! She's awake!"

He immediately grabbed me and slapped my face which surprised me.

"Tang ina! Sana kanina pa kita tinali!"

"Bitiwan mo ako! Ano ba?!" Pilit akong nagpupumiglas para labanan siya, pero mas malakas siya sa akin kaya naman naitala niya ang kamay ko sa kama.

"What happened, Jameson?!" rinig kong boses ng babae sa kabilang linya. Naka-loud speak pa ang putang ina.

"Si Quency ba 'yan?!" malakas kong sigaw. "So, kakuntsaba ka rin ng babaeng 'yon?! Ano ba talagang napapala niyo sa pagpapahirap sa buhay ko?!"

Imbes na sagutin ang tanong ko ay sinagot ni Jameson ang babaeng nasa kabilang linya. "Malakas ang babaeng 'to. Gusto ko siya," wika ni Jameson.

"Gawin mo ang gusto mong gawin. Wala naman d'yan si Jhon Rey, hindi ba?"

"Yeah, I made him disappear. Nagselos ang mokong. Mahal na mahal talaga ni Jhon Rey ang babaeng ito."

"Oh, shut up. He loved me first. At kayang-kaya kong mapabalik siya sa akin sa ayaw at sa gusto niya kaya sumunod ka sa plano. Trinaydor na ako ng Derrick na 'yon kaya utang na loob, huwag kang babaliktad kung ayaw mong may mangyaring masama sa pamilya mo."