TAHIMIK lamang si Katarina habang naglalakad silang tatlo. Until that point, fear had filled her entire being. Kung may tama pa siya ng alak sa mga sandaling iyon. Tiyak niyang natabunan na lahat ng iyon ngayon.
She admitted that her husband kills mercilessly. Ngunit ang papatay ito ng taong wala naman kasalanan dito. Ibang usapan na iyon para sa kaniya.
“Are you just fine, Kat?” Ruiz had asked. She reacts with a nod.
Nakarating naman sila sa loob ng mansiyon ng maayos. Kahit ganoon pa man ay hindi pa rin naiibsan niyon ang nadarama niyang kilabot.
“Ang mabuti pa 'y umupo ka muna. Mukhang mahihimatay ka sa itsura mo ngayon,” nag-aalalang sabi naman ni Ruiz na iginiya siya sa isang pang-isahan na sofa sa may living area.
Habang si Ramil naman ay pinakuha naman nito ng tubig na maiinom niya.
“Ano sa tingin mo ang dapat na maging reaction ko sa nakita ko. G-gayong may pinatay siya a-at kakilala ko rin ang taong pinaslang ng a-asawa ko.” May bahid ng takot sa boses niya.
“I know, kaya nga pinaalis ka namin agad doon. Mabuti na lang nakita ka ni Ramil ng pumasok sa loob. Kung hindi sana ay baka nakabulagta ka na roon,” sabi nito. Kaagad na ibinigay naman ni Ramil ang tubig kay Katarina upang makainom ito. Halos maubos ang laman nang ibaba na niya sa ibabaw ng lamesita ang ininuman .
“What brings you here?” Katarina, curious about Ruiz, showed up.
Nakita niyang nagkamot ng batok ang lalaki. Gawain nito iyon sa tuwing nate-tense.
“Kat, I'm here to say sorry for the mistakes I've made. Kahit alam ko na hindi ako karapat-dapat patawarin dahil sa bigat ng mga naging kasalanan ko sa 'yo. Don't worry, I won't force you to forgive me right away,” Ruiz said with a heavy heart.
Pinakiramdaman niya ang sarili. Sa mga pagsubok na pinagdaan niya. Isa sa pinakamasakit na naranasan niya ang pagkawala ng anak niya. Ang makita ng harap-harapan ang taong may kagagawan niyon ay hindi matatawaraan pait ang dulot niyon sa kaniya. Walang katumbas na salita galing mula rito ang papawi sa bigat na mararamdaman niya sa tuwing maaalala ang kaniyang anghel.
Kita niyang yumuko ang ulo ng binata at bigla na lang lumuhod sa paanan niya.
“Hindi mo man ako patawarin, but can I stay? Hayaan mong bumawi ako sa 'yo. Ipapakita kong nagsisisi ako pakiusap!” Pagsusumamo ni Ruiz.
Kahit mabigat ang dibdib ay nakuha pa rin ni Katarina na nginitian ito.
“Tumayo ka nga, hindi mo naman kailangan lumuhod. Napatawad na kita, natanggap ko na rin ang pagkawala ng baby ko. Naiintindihan ko kung bakit ka nakagawa ng ganoon. Nagmahal ka lang naman at nakagawa ka ng mali, pero hindi ka masamang tao.” Iyon ang isinagot niya sa lalaki.
Nang magsalubong ang mata nila ay nakita niyang ipinatong nito ang mukha sa kandungan niya. Tahimik itong umiyak, pinabayaan lang muna ito ni Katarina.
“Siguro bukas na lang natin ipagpatuloy ang pag-uusap nating ito, pagod na ako.” Akma siyang tatayo nang pigilan siya ni Ruiz.
“But, Kat, I have something else to say.”
“What is that?” she responded.
Ruiz was ready to speak when Luis appeared unexpectedly.
BINABASA MO ANG
Living With The Mafia Boss R18 (COMPLETED)
عاطفية"I will not allow you to choose what days to love me." Klaire Hendoza has a simple and peaceful life. A man will come, and she will love him with all her heart. But... He will leave her while she's bearing his child. Five years later, Luis Mendrano...
