What he did (Nederlands) 1 (voltooid ✔️)

Hoofdstuk 5

'Dit moet je aan.' Marjolein pakt een groen jurkje met glitters. 'Echt?' Ze knikt heftig. 'Oké dan.' 'Ik weet dat Harry van de kleur groen houd, ookal draagt hij het niet.' vertelt ze me. 'Hoe weet je dat?' ik kan mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken. 'Ik heb ooit met hem gehad.' vertelt ze me alsof het de normaalste zaak is. Ik knik. Ondertussen heb ik de jurk al aan, en Marjolein vond hem PRACHTIG! Ze gilde het bijna uit. Ze heeft ook nog mijn haar ingevlochten, en mijn make up gedaan. Niall had me een lift aangeboden en dat vond ik goed. 'Naar het pizza hutje.' zeg ik. Niall knikt alsof hij het al wist.  Hij zet me af. 'Pas wel op.' zegt hij nog. Ik snapte het niet, maar ik liep gewoon naar binnen. Harry stond al bij de deur te wachten. Aan de ene kant haat ik hem en wil ik hier niet zijn, maar aan de andere kant wil ik hem nog een keer zoenen, en wil ik super graag op een date. Harry pakt mijn hand en neemt me mee naar binnen. 'Die tafel is voor ons.' wijst hij aan. Ik zag nu pas dat hij er best netjes uitzag. We gingen zitten. 'Harry, waarom heb je me op een date gevraagd?' vraag ik. 'Sssh, niet denken maar doen.' zegt hij. Ik rol met mijn ogen. Waarom kan hij niet gewoon antwoord geven? Dit is mijn eerste date verdomme! Ik bestel een pizza en eet hem met tegenzin op. Terwijl ik eet zit Harry mij de hele tijd aan te staren. 'Kan je stoppen met staren?' zeg ik geïrriteerd. Harry richt zich meteen op zijn bord en begint te eten. 'Heb je echt ooit met Marjolein gehad?' vraag ik. Harry verslikt zich en blijft maar hoesten. Ik kan mijn lach niet onderdrukken. 'Dat zijn jou zaken niet.' sist hij. Ik rol met mijn ogen en eet verder. Telkens richt ik mijn ogen op de klok. 'Vind je het niet leuk?' vraagt hij. 'Ja ik vind het super, je hebt me gedwongen om hierheen te komen, en zegt niks.' zeg ik koppig. Harry haalt zijn wenkbrauw op maar zegt niks.

P.O.V. Harry

'Ja, ik vind het super! Je hebt me gedwongen hierheen te komen, en en zegt niks.' Ik voelde een steek in mijn buik. Maar ik laat het niet merken. Ze mag niet weten dat dat me kwetste. Ik eet weer mijn pizza en heb er totaal geen zin meer in. 'Ik moet naar huis.' zegt ze opeens. 'Ik breng je.' zeg ik koppig. Ze rolt met haar ogen maar luistert. Samen met haar loop ik naar mijn auto. Als we in de auto zitten bewonderd ze mijn auto. Tijdens het rijden wijst ze aan waar ze woont. 'Je woont bij Marjolein en Chantal?' zeg ik stom verbaast. Ze knikt trots. Ik zucht. Ze gaat uit de auto en loopt weer naar binnen. Het was kort, maar wel één van de beste avonden in mijn leven.