What he did (Nederlands) 1 (voltooid ✔️)

Hoofdstuk 32

P.O.V. Liam
Ik ga niet zwemmen omdat er ooit is gebeurd is met me in de zee.

Verhaal:
Ik liep samen met mijn vader met de surfplank op mijn 12e het water in. Ik deed mee aan super veel wedstrijden. Ik vond het geweldig. Maar op een dag was er een grote golf, en die wilde ik sowieso doen. Ik surfte naar de golf en het ging super goed. Maar toen zag ik een haaienvin. Ik schrok me kapot, ik lette niet meer op, en ik ging kopje onder voor de haai. Hij beet in mijn arm en sindsdien heb ik een tatoeage gezet, zodat je niet de beet ziet. En sindsdien durf ik ook nooit meer het water in.

Ik lees nu echt een super leuk boek, maar ik had toch liever willen surfen, maar ik durf het niet. Opeens voel ik dat twee jongens me optillen. "Nerd in het water!" Roept de ene jongen. Ze gooien me in het water en duwen me onder water. Ik schreeuw maar niemand hoort me.

P.O.V. Harry
Ik zie dat Liam kopje onder word gedrukt. Ik zie dat hij het echt niet leuk vind, en bijna huilt. Ik snel naar het groepje en trap de jongens. "Laat hem met rust!" Sis ik. De jongens kreunen van de pijn maar luisteren. Ik draai me naar Liam en zie dat hij hyperventileert. Ik pak zijn arm en neem hem mee naar het strandhuisje. Ik pak een handdoek en doe die om hem heen. Marjolein geeft hem een milkshake. "Dankje." Stottert Liam. Ik knik. Wat zal er met hem zijn gebeurd? Waarom was hij zo bang? Goed hij was kopje onder, maar daarvoor was hij al super bang. "Zullen we anders slapen?" Stelt Marjolein voor. Iedereen is het daar mee eens, en we gaan slapen. Ik zie dat Liam wakker ligt. "Gaat het wel?" Vraag ik. Hij knikt. Ik ga liggen tegen Sarah aan geef haar een kus. Ze opent haar ogen. "Je bent een held." Fluistert ze. Ik glimlach, maar schud mijn hoofd. En doe mijn ogen dicht, en ga slapen. Ik denk aan Marjolein, ze heeft me vergeven:).
De volgende dag deed ik mijn ogen open en zag dat Liam wakker lag. "Heb je heel de nacht wakker gelegen?" Vraag ik verbaast. Hij knikt langzaam. "Ik denk dat je beter naar huis kan gaan." Zeg ik. Liam knikt. "Ik breng je wel." Zeg ik. Liam pakt zijn spullen en ik loop samen met hem naar mijn auto. "Alsnog bedankt, van dat van gisteren." Zegt Liam. "Niet slijmen hé." Lach ik.
Als we bij zijn huis komen schrikt zijn vader als hij ziet dat Liam zijn zwembroek nat was. Wtf, ik snap er niks van. Liam kon wel zwemmen. Ik kom er nog wel achter. "Doei." Zeg ik. En ik rijd weg.

P.O.V. Liam
Mijn vader staat stomverbaasd naar mijn zwembroek te kijken. "Heb je gezwommen?" Stamelt hij. "Ik ben in het water gegooid door een paar jongens." Zeg ik met tranen in mijn ogen. "De jongens duwden me onder water, en Harry heeft me gered." Toen ik dat zei moest ik huilen. Mijn vader trok me in een knuffel.