Hoofdstuk 39

92 4 5
                                    

P.O.V. Harry
Die woorden deden pijn. Ik stond woedend op en balde mijn handen tot vuisten. Sarah keek me bang aan. Maar toen ik haar zag veranderde mijn gedachten. Ik stond voor haar en pakte haar mooie gezicht vast. Ik draaide haar naar mij toe en kuste haar. Sarah trippelde niet tegen. Ze deed zelfs mee. Maar na een paar seconden liet ik haar weer los. "Sorry." Mompelde ik en ik liep weg. Ze stond me met grote ogen aan te kijken, maar ze zei niks. Ik liep naar mijn kamer en plofte op mijn bed. "Verdomme!" Riep ik. Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht en dacht haar. Waarom is het zo moeilijk om niet aan haar te denken.

P.O.V. Sarah
Harry kuste me, het voelde zo geweldig, dus ik deed mee. Ik weet niet wat me bezielde. Harry mompelde iets van sorry. En hij liep weg. Ik wilde hem achterna rennen en hem weer zoenen. Maar hij heeft mij bedrogen, ik kan het gewoon niet. Ik heb hem al genoeg kansen gegeven. En zo blijf ik even denkend zitten. En dan hoor ik opeens heel hard Harry schelden. Ik loop naar boven en klop op zijn deur. Geen antwoord. Ik open langzaam de deur en zie Harry daar met zijn handen voor zijn gezicht. "Harry..." Fluister ik. "Laat me met rust! Ik heb je bedrogen en net gekust!" Riep hij met tranen in zijn ogen. Ik ga naast hem zitten. "Ik...ik...ik weet niet hoe ik dit moet zeggen....maar....ik...eh...vind je...nog steeds leuk...en wil...je...misschien....nog...een...kans...geven." Fluister ik. Harry kijkt me met grote ogen aan. "Echt?" Ik knik langzaam. Dit keer zat mijn verstand gewoon op 0. Ik voel nu pas hoe veel ik voel voor Harry. Ik kan gewoon niet zonder hem! Ik ga dichter naar Harry toe en geef hem een zoen. Harry plaatst zijn handen op mijn heupen, en ik doe mijn armen om zijn nek. Ik hou echt van hem.

P.O.V. Chantal
Als we bij een parkje aankomen leggen we het kleed neer. Ik denk aan Sarah. Straks lopen ze daar ruzie te maken, ik weet hoe Harry soms kan zijn. Louis pakt mijn hand en geeft er een kus op. "Rustig." Fluistert hij. Ik knik. "Eten." Zegt Niall vrolijk. We pakken allemaal iets en beginnen. "Zullen we gaan voetballen?" Stelt Niall voor. Louis knikt heftig. Niall en Louis zijn echte voetbaljongens. Marjolein denkt na. "Nee, ik ben daar echt slecht in." Lach ik. "Ga je bij Louis, en Marjolein bij mij." Zegt Niall. Ik zucht maar doe het toch mee. Even niet aan Sarah en Harry denken. Marjolein staat ook op en begint hyper te doen. "Zurematten." Lacht Niall. (Ik word echt hyper van zurematten xD) "Oké, beginnen!" Roept Louis. Louis en Niall rennen op de bal af, en ik en Marjolein rennen er maar wat achteraan. Marjolein zit alleen maar te lachen en hyper te doen, en ik kijk alleen maar. "Zullen we stoppen?" Zeur ik na een aantal minuten. "Oké." Zegt Louis, en hij geeft me een kus. Nu terug naar Sarah en Harry...

What he did (Nederlands) 1 (voltooid ✔️)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu