Written Leaf - Sasunaru

1

Uchiha Menma.

Perfekcyjnie obracał na swoich palcach dwa kuneie nie pozwalając by ostrza na siebie nachodziły, plecy oparte miał o jedno z drzew rosnących na plecy, a jego ignorancka postawa wprawiała wszystkie dziewczyny w zachwyt. Był dla nich niczym jak gwiazda, zdolny, przystojny, a zarazem tak opanowany. Rzucił bronią od niechcenia znudzony zajęciami bo przecież ile można? Dzień w dzień rzucanie do celu, a ta gównażeria nadal niczego się nie nauczyła. Ostrza w mgnieniu oka przebiły sam środek jednej tarczy powodując wśród większości klasy głośne westchnienia.
Dlaczego on w ogóle pozwolił na coś takiego? Trzeba było męczyć ojca o zdanie egzaminu już dawno temu, jedynym powodem dla którego wciąż uczęszcza do tej głupiej akademii jest jego równie głupia siostrzyczka. Dla niej jest to świetna zabawa, ma dookoła mnóstwo przyjaciół, codziennie szkoli swoje zdolności jak wszystkie inne przeciętne dzieciaki, podczas gdy Menma opanował wszystko już w pierwszej klasie. 
Obiecał jednak Nari, że będą zdawać w tej samej klasie by później wspólnie rozpocząć przygody wyższej rangi, ale przecież nie ma gwarancji do jakiej drużyny zostaną przydzieleni. Są już na ostatnim roku, a w ich klasie rozpoczęta została zabawa pod tytułem “kto z kim” czyli wypisywanie przyszłych drużyn na karteczkach i wrzucanie ich do urny. Pod koniec przydziału na Genina, puszka zostanie otwarta, a nauczyciel wyłoni zwycięzcę, który był najbliżej poprawnych zespołów.
Banalne..
Przecież już na pierwszy rzut oka widać kto z kim założy trzyosobowe drużyny, jedyne czego Menma nie jest w stanie przewidzieć to kto będzie ich mistrzami. Co prawda zdolności chłopca wcale nie opierają się na przewidywaniu przyszłości, wręcz przeciwnie. Jego Reverse Sharingan, który został nazwany Seminganem pozwala mu ujrzeć to co już miało miejsce przez co doskonale zdaje sobie sprawę z tego gdzie leży jego miejsce.
Zdecydowanie nie na froncie. Dużo lepiej sprawi się w centrum logistycznym dlatego też w jego drużynie na pewno będzie jeden dzieciak o zdolnościach typowo wojennych, ktoś kto będzie potrafił opanować ninjutsu do perfekcji oraz jeden medyk, a biorac pod uwage, że sam posiada w sobie styl ognia oraz wiatru to grono potencjalnych towarzyszy się zmniejsza tak aby ich zdolności się uzupełniały, więc będzie potrzebować wody wraz z piorunem.

Mitsuki i Hiremi. Nic bardziej prostego, nawet mu to pasuje. Nie są głośni, mają dobre wyniki w nauce, na pewno nie będą go spowalniać chociaż ma nadzieje na szybkie przystąpienie do egzaminu na Chuunina.

Gdy tylko usłyszał dzwonek na przerwę, postanowił stąd od razu spadać bo jeszcze ktoś znowu zaczepi go na jakieś głupie gry. Dezaktywował klona, kt9rym był na lekcji, wracając do swojej popołudniowej drzemki na jednym z dachów. Obecność jest? Jest.

- Wygrałam. - Shikari wysunęła dłoń w stronę Nari. Znowu założyły się o to czy Menma wysle na lekcje klona czy sam postanowi się zjawić, a to było przecież zbyt oczywiste. Głupia wierzy w swojego brata..
Dała jej wyznaczoną ilość miedziaków tym samym opróżniając swój portfel żabkę.

- Nie wierze, że nadal się na to nabierasz. Przecież on od dobrych dwóch lat już tu nie przychodzi. - westchnęła Kano, przyjaciółka Nari. Przeczesała dłonią swoje blade niebieskie włosy jedno pasmo zakładając za ucho po czym skrzyżowała ręce. Nari spojrzała na koleżankę robiąc dzióbek z ust, no bo co z tego, że jest taka naiwna?

- Na zakończenie przyjdzie. Jestem pewna! - posłała szeroki uśmiech swoim przyjaciółkom, wierzy w swojego brata jak nikt inny! Często słyszy, że jest głupia, naiwna, bywa nawet obiektem żartów, ale jakoś mało ją to rusza. Nigdy nie przestaje mieć nadziei, zawsze dąży do pozytywów! 

- Po co miałby przychodzić? To dzień w którym rodzice są dumni z dzieciaków, a wasi pewnie nawet nie przyjdą jak zwykle. - jeden z “kolegów” postanowił nieproszony otworzyć jape. Jak zwykle..
Ten idiota wziął sobie za hobby uprzykrzanie jej życia, oczywiście tylko wtedy gdy Menmy nie ma w pobliżu.
Tchórz..