Beneath the Mask

Epilogue

"Hoy! Let's go! We're gonna be late!" masiglang sigaw ni Giles habang hinihintay ang mga kaibigan.

"Pwede bang maghintay ka saglit!" sigaw ni Achilles sa kanya.

Presentable namang naglalakad ang dalawang dalaga na kasama nila habang tumatawa. Sa kabilang banda ay nakapamulsang naglalakad si Drein habang nakatingin sa kanila.

"Where are we going?" mataray na tanong ni Kianna.

"Sa kung saan tayo dadalhin ng paglalakbay natin," sagot sa kanya ni Giles.

Sumakay ang lahat sa sasakyan habang hinihintay si Drein na makasabay. Siya na lamang ang wala dahil sa kabagalan nito maglakad. Hindi alintana ang masasamang titig ng kaibigan sa kanya.

"Pre,double time! Ang bagal mo!" sigaw ni Achilles na nakaupo sa passenger seat.

Inismiran lamang siya ni Drein saka nagmadaling maglakad. Nang makasakay ay nagsimula na itong magmaneho, hinayaan ang sarili na tanawin ang lugar kasabay ng paghampas ng hangin. Ang sasakyan ay puno ng ingay dahil sa kanilang tawanan at kwentuhan. Wala silang oras na sinayang at hinayaan lamang nila na mapagod sila.

"What do you think, people?" wala sa sariling tanong ni Zeiara. Everyone fixed their gaze at her while waiting for her next word.

"Think what, Zei?" balik tanong ni Keah sa kanya.

Zeiara smiled at her while looking at the road. "How are they?"

Natahimik ang lahat sa kanyang tanong. Ni isa sa mga ito ang bumasag sa katahimikan, kanya kanyang pag-iisip ng isasagot. Everyone remained silent until Kianna spoke up.

"Maayos naman sila ng iwan natin, kaya na nila 'yon." nakangiti ngunit may pait na sagot sa kanya ni Kianna.

"They're strong, Zei. Kakayanin nila." pagpapagaan ng loob ni Drein sa dalaga. Nananaig man ang kalungkutan ay mas minabuti na lamang ni Zeiara na ngumiti sa kanya.

I know they are strong, but I hope they can live without us. Sa isip-isip niya.

"Kumusta na kaya si Kyron? Ako pa rin kaya mahal niya?" ani Giles. Hindi nila maiwasang matawa dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala ang binata sa kataksilan na ginawa ng kanyang kaibigan sa kanya.

Dahil sa narinig ay mabilis na naghanap ng pwedeng maibato si Achilles sa kanya at nang makahanap ng plastic bottle ay mabilis niya itong binato sa kaibigan na nailagayan naman. Mabilis na nakailag ang binata at saka masamang tiningnan ang kaibigan. 

"Alam mo, kung pwede lang kita sakalin, nagawa ko na!" asar na sabi ni Achilles. Malakas itong tumawa sa sinabi ng kaibigan bago tumingin sa labas ng bintana.

"Do what you want, bro." asar nito bago nanahimik nang panandalian.

"I hope, in a parallel world, buo pa rin tayong lahat." nakangiting bigkas ni Giles. Ngumiti rin ang kaibigan sa kanyang sinabi habang nalulunod sa kani-kanilang emosyon at iniisip. Nang makarating sa paroroonan ay nag unahan sa pagbaba ang magkakaibigan habang ang nasa una naman ay hindi pa rin tumatayo.

"Pre, nakausap mo ba kapatid mo?" tanong ni Achilles.

Ngumiti lang sa kanya si Drein na ngayon ay nakatingin na sa labas habang nakatanaw sa mga kaibigan.

If only I have a time, wala akong sasayangin na oras. Sa isip-isip nito.

"I wasn't able to talk to her." simpleng sagot niya. Kung may oras pa ako ay uulit-ulitin kong bibigkasin ang mahal kita. I didn't mean to leave her alone, sadyang pinagkait lang ng tadhana.

"Bakit?"

"I'm run out time, kailangan ko humabol sa inyo e." nakangiwi nitong sagot. "Ikaw? Are you able to talk to your mother?" balik niyang tanong.

"Mhm. Nakapagpaalam naman ako, kailangan e." malungkot niyang sagot.

Drein tapped his shoulder for comfort before leaving the van. Magkatabi naman si Giles at Kianna sa kanilang pwesto ngayon. Parehas nilang pinagmamasdan ang bulaklak na nasa harap nila.

"Do you think we deserve those hate na natanggap natin?" mahinang tanong ni Kianna.

"Grabe ang pinagdaanan natin na we don't deserve. Just one mistakes, boom!" dagdag pa niya. Hindi nito maiwasang matawa sa sarili dahil sa paraan ng pagkwekwento. Nakangiti naman siyang nilingon ni Giles si Kianna na pinagmamasdan pa rin ang bulaklak.

"Hindi, we were just accused of something we didn't do." pormal niyang sagot. "Hindi pa ba tayo sanay?" natatawa niyang dagdag. Natawa naman si Kianna sa sinabi ng binata bago tumingin sa langit na sobrang kalmado.

"Wala ka bang regret?" tanong muli nito saka tumingin ng deretso sa kaibigan. Giles was shocked when his eyes met Kianna's. Kinapa niya ang sarili bago sinagot ang tanong.

"Siguro 'yung part na I wasn't able to confess my feelings to that someone." nakangiti niyang sagot.

"You may not be able to confess your love, but I know she's aware of your feelings." nagiliw niyang saad.

"Hindi pa man nagsisimula ay natapos na agad."

Sa kabilang banda, magkasamang naglalakad sila Zeiara at Keiah sa may tabing dagat. Nang mapagod ay napagdesisyonan nilang maupo sa buhangin at dinamdam ang simoy ng hangin.

"Kumusta na kaya sila, 'no?" ani Keiah.

Hindi sumagot si Zeiara sa kanya bagkus ay ngumiti lamang ito habang pinapanood ang bawat hampas ng alon.

"I just remembered something. Na sa bawat hampas ng alon, siyang pagtanggal ng tinik na nakabaon." Ito ay galing sa isa sa mga gawa ni Dixie na tula.

"Nabasa ko rin yan!" natutuwang sabi ni Keah.

"Her poem is full of mystery and emotions, right?" nakangiti niyang kumento.

Tango lamang ang isinagot ni Keah sa kanya. "I hope she's okay, I just hope she's okay without us."

"I hope they're okay. They need to be okay." saad ni Zeiara.

Lumapit sa kanila ang apat at naupo rin sa buhangin tulad nila. They both smile at each other while watching their loved one's.

Everyone continues their lives without them. Some live with their dreams, while others keep hiding something. Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay lahat sila ay umiiyak habang pinapanood ang mahal nila sa buhay.

"If only I could say my goodbye to my parents..." Achilles

"I really hope that in a parallel world, we're still together..." Giles

"Kyron needs to protect my sister at all costs. I am sorry if you're alone, Dixie..." Drein

"They need to be strong because it's the only thing that they can do..." Zeiara

"Just like the birds, I want to see them flying above the sky while chasing our dreams..." Keiah

"Six cost lives to protect them is a must..." Kianna

The Hierarchy of Truth, also known as gazettes, is now signing off. The truth will remain hidden beneath the mask.

If they're able to hide it, they'll be able to reveal it.

Someone needs to pay for this tragedy, find the person who planned this thing. We, the gazettes, need justice.

BENEATH THE MASK
END?

D.I.V