Lavin

9.Bölüm

Yeni bölümden merhabaaa.

Nasılsınız bakalım. Umarım çok ama çok iyisinizdir.

Bölüme geçmeden önce volte atarsanız çok sevinirim.

Ve şöyle ki ben bölümü yanlışlıkla bitirmeden atmışım dahası vardı. Bu yüzden şimdi okuyun.

O zamannnn.

İYİ OKUMALARRRR

.

Bölüm fotoğrafı;



.

04.08.24

Çıkmaz sokakta kalmıştım. Gerçekten de öyleydi.

Bana şuan iftira atılıyordu ve ben nasıl bu iftiradan kurtulacağımı bilmiyordum.

Cenk bana bakarak söylemenin ardından tüm bakışlar bana dönüştü.

Karan, hayret ile bana bakarak, "Sen mi yaptın?" diye sordu.

Hayır. Ben yapmamıştım.

"Hayır," dedim içime kaçan sesim ile. "Ben yapmadım. Yemin ederim ben yapmadım. Bakma bana öyle, Cenk. Ben yapmadım."

"Bilmiyorum," dedi bana bakarken kafasını sağa sola sallayarak. Bana kırgın ve hayal kırıklığı ile bakıyordu ama ben yapmamıştım.

Bu eve geleli daha 1 haftaya yakın olmuştu. Gelir gelmez böyle bir şeyi nasıl yapacağımı düşünmüşlerdi.

"Tamam, kendisine karşı haz etmiyorum ama Lavin yapmış olamaz. İmkansız bu."

Karan'dan beklenmeyen hareket. Doğruyu söylüyordu ama. Ben yapmamıştım.

"Karan doğruyu söylüyor, abi. Lavin'den nasıl şüphelenirsin? Yapamaz onu o."

Diğer destekçim Buğlem. Bunu söyleyen Buğlem'di.

Cenk derin nefes aldı ve burun kemerini parmakları ile sıktı. "Karşı şirket öyle söylemiyor ama."

Gözümden anında yaşlar dökülmeye başladı. "Kim?" dedim ağlamanın içinde. "Karşı şirketin sahibi kim?"

"Ardahan Zümre."

Hayır...

Dediği isim ile hayat benim için tamemen durmuştu. Saniyeler akmıyordu, kalbim esaretim tarafından sıkılıyordu.

Dediğini yapmıştı. Yanımda olmasa bile gölgem olmaya devam ediyordu. Ama bu büyük darbeydi. Bunu yapmamalıydı.

"Lavin'in üvey babası Buğlem'in ise şimdiki babası değil mi?" diye soru geldi Kaya'dan.

"Aynen öyle. Buğlem babası ile görüşmüyor ve yüz yüze gelmek bile istemiyor. Bir tek sen kalıyorsun. Ne de olsa onunla yıllar geçirdin," dedi Cenk acımasızca.

İlk gördüğüm zaman ki Cenk ile şimdiki Cenk aynı değildi. Dağlar kadar fark vardı aralarında.

"Yapma," dedim göz yaşlarımın içinde. "Yapma, yemin ederim ki affetmem seni. Ben yapmadım."

"İyi o zaman kim!" diye şiddetle bağırdı. Bağırması ile titredim.

Konuşmak yasak!

Esaretimin acımasız sesi çınladı kulağımda.