Lavin

27.Bölüm

Merhabaaa.

Bölüm gecikti, özür dilerim sizlerden.

Asker, öğretmen, bekar baba ve gerçek ailemli konulu kitap okumak istiyorsanız, yeni kitabım olan Kalp Buluşmak İster'e sizleri bekliyorum.

O zaman.

İYİ OKUMALAR.

.

Bölüm fotoğrafı;

28.08.24
.

İntikam alıp insanların canını yakmak bana göre değildi. Yani bu eski Lavin için geçerliydi. Ama şimdi ki şartlar değişmişti.

Şuan intikam istiyordum. Beni öldürenlerin canını yakmak istiyordum.

Komiserin odasından çıktıktan sonra onlar nezarethaneye düşmüşlerdi. Bir kaç belge işi falan vardı, onları da halletmiştim. Yarın mahkeme vardı.

Cenk'in canını yakabilmiştim.

Derin bir nefes alıp oturduğum banktan kafamı geriye attım. Sahile gelmiş ve kafa dinliyordum.

Yanımda bir an hareketlilik hissedince kafamı çevirdim. Yanımdaki yabancı bir kızdı

"Ne yapıyorsun burada?" diye sordu.

"Nefese ihtiyacım vardı." Yabancı olması asla umurumda değildi. Belki de iyi gelirdi bana.

"Bu İstanbul, niye sana nefessiz bıraktı?"

Hâlâ karşımdaki manzaraya bakarken, "Yaşadıklarım," dedim.

Alayla güldüğünü işittim. "İstanbul herkesi derde boğuyor demek ki."

Bakışlarımı ona çektim. "Sen neden geldin?"

Sırıttı bana. "Yaşadıklarım."

Orta yaşlı bir kadındı. Aynı benim gibiydi. Sarı saçlı ve yeşil gözlüydü. Yaşadığı yıllardan dolayı hafif kırışıklar vardı ama ona rağmen taş gibi kadındı. Yüz hatları keskin değildi ama elmacık kemikleri ben buradayım diyordu resmen. Boyu ise fazla uzun değildi. 1.60-1.65 araları falandı.

"Demek ki kader ortağız," dedim bakışlarımı ondan çekip manzaraya bakarken.

Halbuki kaç tane insan ile aynı kaderi yaşıyordum, ben onları tanımıyordum.

"Genç bir kızsın. Ne derdin var ki?"

Derin bir nefes aldım. "17 yaşımda beni ölüme iten abilerimden intikam almak gibi bir dert. Ya senin ki?"