İntikam uğruna kaçırılmış Lavin.
Dedesi tarafından hayatı cehenneme çevirilen Lavin.
Babası ve annesi tarafından sevilmeyen Lavin.
Bebek iken diğer bebek ile değiştirilen ve acıya mahkum olan Lavin.
Söyle. Hangisi daha acı? Bu hayattan kurtulabi...
Dün uyku ilacı içmiştim. 2 gündür işten geldiğim hâlde uyuyamıyordum ve bedenim çökmüş haldeydi. Bu yüzden uyku ilacı içtim. Bölüm gelemedi maalesef. Bunun için özür dilerim.
O zaman hemen başlayalım.
İYİ OKUMALAR.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16.08.24
Simsiyah bir ortamdaydım. Hiç bir ışık yoktu. Aydınlık yer yoktu. Sadece karanlık. Sadece.
Geziyordum öyle boş boş. Etrafıma bakıp olanları çözmeye çalışıyordum. Korkman gerekiyordu, değil mi? Hayır. Korkmuyordum. İçimde anlamsız şekilde korkmama duygusu vardı.
O sırada bir ses duydum. Beyaz bir ışık vardı. O beyaz ışığın önünde ise iki kişi. Bir erkek bir kız.
Bakakaldım. O kız bendim, o erkek ise Mert.
Bizim burada ne işimiz vardı?
Mert buruk bir şekilde oradaki bene bakmıştı. "Geleceksin değil mi? " diye sordu.
Oradaki ben ise buruk şekilde güldü. "Geleceğim."
Mert beyaz ışığın içine girip kayboldu, oradaki bense kaldı orada.
Oradaki ben anında kayboldu. Bu sefer vücudumda bir acı hissetmeye başladım. Ne oluyordu?
Etraf yine karanlıktı. Işığa ihtiyacım vardı artık. Her yer aydınlık olsun istiyorum.
Yana dönüp etrafıma baktığımda bir görüntü ile karşılaştım. Bu yine bendim.
Cenk ve Aram, beni Mert'i odaya kilitlemek ile suçlamış ardından ise şiddet göstermişlerdi.
Kuş gibi titriyordu oradaki ben. Kan kusuyor, kafası kanıyordu. Aram ve Cenk gitmişti. Ondan sonra ise korkulu rüyam Ardahan gelmişti.
Aldı beni kucağına, attı bir çukura acımasızca. Yaşadığı halde, kesik nefes almasına rağmen gömdü oradaki beni.
Herkes yine kaybolmuştu.
Bu sefer korku ile etrafıma baktım. Korkma duygusu yok iken şimdi olmuştu. Neler oluyordu burada? Kafayı sıyırmama az kalmıştı.
Olduğum ortam bu sefer çok güzel bir ormana dönüşmüştü. Cennet gibiydi. Cennet kadar güzeldi. Anında içimde zehir gibi dolaşan korku yok oluverdi. İçim rahatlamıştı. Sanki çölde susuz kalmış ta ben suyumu bulmuştum.
