Ilse DeLange: Our love story❤

7.

(Vanuit Ilse)

We waren 2 maanden verder en het ging goed tussen Bart en mij. We waren super verliefd op elkaar. De band reageerde eigenlijk heel rustig toen we het vertelden. Ze hadden het wel aan zien komen. En mijn ouders vonden Bart meteen al een leuke jongen. Gelukkig. Ik had zijn ouders ook al ontmoet en ik kon het goed met ze vinden. Leuke mensen. "Ik meen het, dat kind lacht om alles wat Martijn zegt." Zei ik. Bart en ik liepen samen hand in hand langs het meertje dicht bij mijn huis. Dat deden we best vaak en we hadden het gedoopt als ons meertje. Bart lachte en zei:"nu ben ik benieuwd." Ik lachte en zei:"ze komt vast wel een keer." Bart zei:"leuk! Maar wacht, jij lacht toch ook om alles van mij mag ik hopen?" "Alleen als het grappig is." Zei ik lachend. Bart lachte en zei:"nou ja zeg." Ik keek hem lachend aan en we gingen op het gras zitten. Bart sloeg zijn arm om me heen en zei:"vertrouw je mij eigenlijk 100%?" Ik zei:"ja, en jij mij?" Bart zei:"ja." Ik keek hem aan en glimlachte. Bart glimlachte terug en zoende me. Ik zoende terug en Bart duwde me zachtjes achterover op het gras. Wat hield ik toch van hem.

*een jaar later*

Bart en Ilse zijn toe aan de volgende fase van hun relatie. We gingen samenwonen. Jaja, samenwonen. We hadden een super leuk huisje in Arnhem gekocht en vandaag gingen we verhuizen. We waren net met alles aangekomen bij het nieuwe huis. "Schat, was dat alles?" Vroeg Bart vanuit de voortuin. "Ja!" Riep ik terug. Ik stond in een kamer vol met dozen. Bart kwam aanlopen en zei:"zo, dat hebben we nog best snel gedaan. Ik knikte en zei:"we kunnen blijkbaar goed samenwerken." Bart lachte en trok me tegen zich aan. Ik keek hem aan en zei:"dus meneer, we wonen nu officieel samen." Bart glimlachte en zei:"gelukkig wel mevrouw." Hij liet me een rondje draaien en ik lachte. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en zoende hem. Bart zoende terug en daar stonden we dan, midden in de huiskamer. Ik woonde eindelijk samen met mijn droomman. En hij had mijn hart niet gebroken! Eindelijk begon ik er in te geloven dat we nog wel eens heel lang samen konden blijven. Misschien wel voor de rest van ons leven...

(Vanuit Bart)

Elke dag wakker worden naast Ilse was geweldig. Ik hield meer van haar dan van wie dan ook. En zij ook van mij. Tenminste, dat vertelde ze me vaak. Ik liep naar beneden en trof daar Ilse aan. Ze stond haar make up te doen voor de spiegel in de gang. "Sinds wanneer doen we dat hier." Vroeg ik plagerig. "Sinds de mascara hier lag en ik geen zin had om naar boven te lopen." Zei Ilse. Ik lachte en gaf haar een kus in haar nek. Ik liep naar de woonkamer. "Schatje?" Hoorde ik vanuit de gang. Ik liep naar de gang en zei:"wat is er?" Ilse zei:"ik ben dikker geworden." Ik zei:"helemaal niet." Ilse zei:"jawel, ik voel het." Ik zei:"ik zie niks." Ilse zei:"ik wel, maar de weegschaal zegt dat ik niks ben aangekomen." Ik glimlachte en zei:"dus het zit allemaal in je hoofd." Ilse lachte en zei:"zo klinkt het alsof ik gek ben." "Dat ben je toch ook?" Zei ik lachend. Ilse keek me zogenaamd beledigd aan en zei:"jij bent gekker hoor, jij wilt met zo'n mens als mij in een huis wonen." Ik lachte en tilde me op. Ilse lachte en zei:"zet me neer!" Ik zei:"jij moet niet zo onzeker zijn. En je bent nog steeds super licht, ik kan je zo optillen." Ilse lachte en zei:"het zal wel, zet me nou neer!" Ik lachte en zette haar neer. Ilse keek me aan en zei:"dank je." Ik keek in haar blauwe ogen en drukte een kus op haar mond.