Ilse DeLange: Our love story❤

9.

(Vanuit Ilse)

Net toen ik dacht dat ik Bart nooit meer ging zien hoorde ik de voordeur open gaan. Opeens stond Bart voor mijn neus. "Ilse." Zei hij. Ik keek op en zei:"je bent terug gekomen.." Bart glimlachte even en zei:"natuurlijk kwam ik terug." Het liefst wilde ik hem nu een knuffel geven en nooit meer loslaten, maar ik hield me in. Ik zuchtte en zei:"het spijt me. Ik heb het allemaal verpest en ik had beloofd om dat niet te doen. Sorry. Ik hoop dat je gelukkiger bent zonder mij." Bart keek me aan en zei"ik ga niet bij je weg Ilse." "Niet?" Zei ik verrast. Bart glimlachte en zei:"nee natuurlijk niet." Ik zuchtte opgelucht en zei:"godzijdank. Ik was zo bang dat ik het allemaal verpest had." Bart trok me tegen zich aan en zei:"natuurlijk niet." Ik knuffelde hem en ik was zo blij dat ik zijn vertrouwde armen weer om me heen voelde. "Het spijt me zo erg.." Zei ik. Bart keek me aan en streelde mijn hals. "Je hoeft niet bang te zijn dat ik bij je wegga. Ik hou van je Ilse, meer dan van wie dan ook." Zei hij. Ik glimlachte. Er liep een traan over mijn wang en Bart veegde hem weg. Hij gaf me een kus op mijn neus en zei:"echt waar." Ik glimlachte en keek Bart aan. "Ik hou ook van jou." Zei ik. Bart glimlachte en zoende me. Ik was zo blij dat ik zijn lippen op de mijne voelde. Ik was zo bang geweest dat ik dat nooit meer zou voelen... Misschien hoorden we echt bij elkaar.

(Vanuit Bart)

Het was half 12 en ik liep naar boven. Toen ik op onze kamer kwam zag ik Ilse in bed liggen. Ze sliep al. Ik glimlachte en liep naar haar toe. Ik gaf haar een kus op haar wang en maakte me klaar. Ik stapte in bed en sloeg mijn armen om Ilse heen. "Slaap lekker schat." Fluisterde ik in haar oor. Ze was zo lief als ze sliep. Natuurlijk was ik niet bij haar weg gegaan, dat kon ik helemaal niet. Nooit. Natuurlijk was ik boos op haar vanmiddag, maar ik hield van haar, meer dan dat ik ooit van Denise of van wie dan ook gehouden had. Ruzies hoorden er bij. En ik kon toch ook niet boos op haar blijven. Ze had er echt spijt van toen ik thuis kwam vanmiddag. Dat vond ik zo schattig.. Ik keek naar Ilse. Ze sliep zo lief. Ik glimlachte en streek met mijn hand door haar blonde haar. Uiteindelijk viel ik met een glimlach in slaap.

(Vanuit Ilse)

"Misschien ga je wel met hem trouwen." Zei Jessica. Ik lachte en zei:"dat weet ik niet." Jessica lachte en zei:"je bent al 25 hoor, kan best." Ik glimlachte en zei:"je hebt gelijk.. Wie weet." Jessica zei:"Ilse heeft ook de ware gevonden." Ik lachte en zei:"het heeft even geduurd en heel veel tranen gekost, maar het begint nu toch echt ergens op te lijken." Jessica knikte lachend en zei:"jullie zijn zo schattig samen." "Dat zal wel." Zei ik. Jessica knikte en zei:"hij is vast mister perfect voor jou." Ik glimlachte. Dat was Bart zeker. Ik had na die ruzie van gisteren echt vertrouwen in een toekomst met Bart. Hij had me gister vergeven en guess what, we werden gewoon weer naast elkaar wakker vanmorgen. Misschien was onze relatie toch succesvoller dan we zelf dachten.

COMMENTS? TIPS?