Ilse DeLange: Our love story❤

12.

(Vanuit Ilse)

De volgende ochtend liep ik naar beneden en ik liep het hotel uit. "Hey, not married lady." Hoorde ik achter me. Ik keek geschrokken om en keek recht in het gezicht van die man van gister avond. "Not married lady?" Zei ik. De man glimlachte en zei:"yes, You are not married and I don't know your name." Ik knikte en wilde weer verder lopen. De man hield me tegen en zei:"I am John." Ik gaf de man een hand en zei:"Ilse." "Beautiful name!" Zei de man. "Thanks." Zei ik. Wat wilde hij nou? "So, what are you gonna do?" Zei de man. Ik zei:"work." De man glimlachte en zei:"oh, a business lady." "No, I'm a singer." Zei ik. De man haalde zijn wenkbrauwen op en zei:"really?" Ik knikte en de man zei:"so, you are famous in the Netherlands?" Ik knikte en zei:"yes." Hopelijk stopte de man nu. "Wow." Zei de man. Ik zei:"I have to go now." En ik liep zonder zijn antwoord af te wachten verder. Ik hoefde niet eens weg, ik moest liedjes schrijven. Maar hoe kon ik nou liedjes schrijven als mijn grootste inspiratiebron niet hier was? Dit was het stomste plan ooit. Ik liep even door de stad en ik werd herkent door een paar Nederlanders. We praatten even en even later liep ik weer terug naar het hotel. Ik hoopte niet dat ik die John weer tegen zou komen. Gelukkig was dat niet het geval. Toen ik in mijn kamer was plofte ik op het bed neer. Wat moest ik hier?

(Vanuit Bart)

Het was gewoon gelukt! Ik had net een vliegticket gekocht naar Londen. Dat wist Ilse natuurlijk niet. Ik ging haar verassen. Ik miste haar enorm, en zij mij ook zei ze gisteravond, dus ik ging naar haar toe. Ik had er zoveel zin in! Ik kon niet wachten om haar weer in mijn armen te hebben. Die avond belde ik haar en deed ik net alsof ik haar de hele week niet zou zien, zoals gepland. Ilse had niks in de gaten, gelukkig. Wat zou ze blij zijn!

De volgende dag liep ik door de straten van Londen. Ik wist in welk hotel Ilse zat en wat ze zou doen vandaag, dus ik wist precies wat ik moest doen. Ik kocht nog even een bos rozen (dat deed ik altijd voor haar als er wat bijzonders was) en ik liep richting het hotel. Daar, tussen een hele massa mensen, zag ik haar staan. De blonde haren, de lange benen, de hakken. Dat was Ilse.

(Vanuit Ilse)

"Ilse!" Hoorde ik achter me. Ik dacht even dat het die John was, maar deze stem herkende ik. Dit was niet John maar.. Ik draaide me om en zag Bart. "BART!" Riep ik als een idioot en ik rende naar hem toe. Ik viel hem in de armen en zei:"wat doe jij hier nou?" Bart lachte en zei:"je miste me toch?" Ik knikte en zei:"heel erg!" Bart lachte en zei:"dus ik dacht, ik kom je even gezelschap houden." Ik glimlachte en zoende hem. Mensen om ons heen zeiden:"awhh." Blijkbaar viel het dus best op, maar dat kon me niks schelen. "Je bent geweldig.. Ik hou zoveel van je.." Zei ik met tranen in mijn ogen. Bart glimlachte en zei:"ik ook van jou." Ik glimlachte en zoende hem weer. Bart gaf me een bos rode rozen en ik glimlachte. "Zoals altijd." Zei hij. Ik glimlachte en zei:"je bent een schat." Bart glimlachte en zoende me weer. Samen liepen we het hotel in. Jammer John.