Ilse DeLange: Our love story❤

43.

(Vanuit Ilse)

De volgende dag zei ik mijn afspraak voor het songfestival met Waylon af om toch even met Merel naar de dokter te gaan. We vertrouwden het toch niet helemaal, en haar ouders zeiden ook dat het verstandig was. Ik liep met Daan op mijn arm de kamer in waar Merel lag en zei:"Ben je al wakker Merel?" "Ja." Zei ze. Ik schrok van hoe ze eruit zag. "Ik heb de dokter gebeld en we kunnen er zo heen, gewoon voor de zekerheid." Zei ik. Merel knikte en ging er niet tegenin. "Is hij nog geweest?" Vroeg ze. Ze klonk bang. Ik schudde mijn hoofd en zei:"ik heb niemand gehoord of gezien." Merel zei:"gelukkig." Even later zaten we beneden. "Mama, waar ga je naar toe?" Vroeg Sofie. "Even naar de dokter met Merel schatje, ik ben zo weer terug." Zei ik. Merel glimlachte en Sofie leek het allemaal wel goed te vinden. Ik gaf Bart een kus en even later zaten we in de auto op weg naar de dokter. "Heel erg bedankt voor alles." Zei Merel. Ik zei:"dat is toch geen probleem? Als er iets is moet je gewoon naar ons toekomen." Merel keek verdrietig uit het raam en zei:"en nu?" Ik zei:"eigenlijk moet je aangifte doen. Hij heeft je gewoon mishandeld." Merel keek me geschrokken aan en zei:"aangifte?" Ik knikte en zei:"maar ik snap wel dat je dat niet durft." Merel zei:"dat gaan papa en mama toch doen." Ja, dat wist ik ook zeker. Als een jongen dit bij Sofie zou doen deden Bart en ik ook meteen aangifte, dat wist ik zeker. Merel bleek een lichte hersenschudding te hebben en met pijnstillers mocht ze weer naar huis. Toen we thuis kwamen legde ik Merel op de bank met een deken en Bart zei:"en?" Ik zei:"een lichte hersenschudding, dus toch goed dat we zijn gegaan." Bart zei:"ja, gelukkig wel." "Is die jongen nog geweest?" Vroeg ik. Bart schudde zijn hoofd en zei:"nee, zielig persoon." Ik zei:"ja..."

COMMENTS?
TIPS?