Ilse DeLange: Our love story❤

41.

(Vanuit Bart)

"Lieverd, ik ga!" Zei Ilse. Ik knikte en zei:"veel plezier schat, doe Waylon de groetjes." Ilse zei:"zal ik doen." Zei gaf Sofie en Daan een kus en liep de deur uit. "Waar gaat mama heen?" Vroeg Sofie. Ik zei:"naar het werk. Liedjes schrijven." Sofie zei:"moet jij dan niet mee?" Ik schudde mijn hoofd en zei:"papa blijft bij jullie vandaag." De kinderen leken het fijn te vinden. Ik wilde het niet, maar toch dacht ik aan Ilse die samen met Waylon in de studio zat. Het klonk heel idioot. We waren al 6 jaar getrouwd en we hielden zielsveel van elkaar, maar toch. Waylon was een charmeur, en heel knap. Ik maakte me weer zorgen om niks, dat wist ik haast zeker. "Papa?" Zei Daan. "Ik kom eraan schat!" Zei ik. Gelukkig zorgden mijn kinderen altijd voor afleiding.

(Vanuit Waylon)

Ilse zat tegenover me en ik zat stiekem naar haar te kijken. Ze had niks in de gaten. Jezus wat was ze mooi. Zou mijn plan lukken? Zou ze eindelijk voor mij kiezen? Ik wist natuurlijk dat ze twee kinderen had en getrouwd was, maar toch. Het viel te proberen. Ik was eigenlijk al jaren verliefd op haar, maar verder dan vrienden was het nooit gekomen. Als het aan mij had gelegen was ze al lang de mijne geweest, maar Ilse liet zich niet snel versieren, dat wist ik van vroeger. En nu natuurlijk al helemaal niet. "Je ziet er mooi uit vandaag." Zei ik met een glimlach. Ilse glimlachte en zei:"bedankt, ik vond het nog wel tegenvallen." Ik lachte en zei:"wat? Je bent prachtig." "Jaja, het zal." Zei Ilse lachend. Haar onzekerheid was zo schattig.. En eigenlijk moest ik dit helemaal niet doen. Ik had een vriendin en Ilse was getrouwd, maar ik kon het niet laten. Sorry Bart...

(Vanuit Ilse)

Wat wilde Waylon nou? Hij zat al de hele tijd naar me te staren. Ik zou het me wel verbeelden. Alles ging door mijn hoofd toen ik in de auto zat op de terugweg naar huis. "Ben thuis!" Riep ik toen ik thuis kwam. "Hey liefje!" Zei Bart toen hij aan kwam lopen. Hij gaf me een kus en Sofie en Daan liepen op me af. "Hey schatjes!" Riep ik. Ik knuffelde ze en zei:"ik heb jullie gemist!" Bart zei:"leuke dag gehad?" Ik knikte en besloot het gestaar van Waylon maar weg te laten. Die avond besloot ik er toch maar over te beginnen. "Waylon staarde de hele tijd naar me, ik heb geen idee wat hij nou precies wilde." Zei ik. Bart zei:"hij vind je mooi, en dat is niet gek, want dat ben je ook." Ik keek hem aan en zei:"het zal allemaal wel.." Bart trok me tegen zich aan en zei:"ik vertrouw je." Ik zei:"ik wil ook helemaal niks met hem, ik hou van jou. Niet bang zijn." Bart glimlachte en gaf me een kus op mijn neus. "Ik hou ook van jou." Zei hij.

COMMENTS?
TIPS?