Simula

1.1K 27 14
                                    

°♦☘️♦°


"Ano ‘to?!" Ayan na, galit na uli sa'min si Ma'am burat.

Tinaas niya ang isang itim na wooden pen*s sa harapan namin. Nagkatinginan kami ni Will at napatikom na lang ng bibig dahil nagpipigil kaming ‘di matawa sa itsura niya nang nilahad niya ito sa 'min.

Bagay sa kaniya, since magkamukha sila.

We're here at the main office of Senior High. Pinatawag na naman niya kami dahil may nagsumbong sa kan'ya sa ginawa naming katarantaduhan.

Kung sino man ang nagsumbong, sana 'di masarap ulam niya mamaya.

We stood in front of her desk, heads down, not wanting to look at her ridiculous expression - her clown face. Gagi, dinaig pa si Sasa sa itsura.

Moreover, we don't need to tell her what we did because we're the only ones bold enough to do something like this.

Although, I forced myself to look at her with puppy eyes, saying, "Eh, sorry na po, Mami," halos pabulong 'yon dahil baka sabihin, wala kaming galang.

"Sorry rin po 'di na mauulit, Ma'am bu-" I immediately elbowed Will in the side, and I saw him rubbin' it because he almost blurted out what we call us to him.

Nag-taka siya sa inaasta namin. Pinipigilan niya ang kaniyang sarili na bumigay. See? Kami lang 'to Mami.

"Are you saying something? Mr. Hernandez?"

Umiling kaagad si Will, "Wala po, ma'am."

Burat ang tawag namin sa kan'ya dahil mahilig siya sa etits - in short siya ay beki.

Kaya nga, nagpabili ako sa kakilala kong pumunta ng Baguio para bilhan niya ako ng wooden pen*s at ipang-regalo sa kaniya. Pinilit ko pa siya dahil ayaw niya nung una baka raw magalit sa kaniya ang magulang niya.

Despite Ma'am Burat's true gender, we use her preferred pronouns out of respect. Mabait naman kami, pasaway nga lang.

May pangalan naman siya kaso mas gusto namin na tawagin siyang gan'on. Wala, trip lang namin. Natawa ako.

"What are you laughing at, Mr. Guevarra?!"

Aguy, nahuli niya ako. Potek naman kailan ba matatapos 'to? May klase pa kami.

I shook my head and bit the inside of my cheeks to prevent myself from laughing again, "Nothing, Ma'am bur—. I mean Ma'am Cortez" I closed my eyes while biting my lower lip because calling her "burat" almost slipped out of my mouth.

Narinig kong natawa ang kaibigan kong si Will na nasa tabi ko. Shit, muntik na yun ah. Kanina si Will ang pinigilan ko, ngayon naman ay ako. Takte.

'Pag natuloy 'yon, putangina ayoko ulit maging sunod-sunuran niya. Minsan na nga kaming naging alalay niyan no'ng nahuli niya kaming naglalagay sa bag niya ng isang pack ng condoms.

Ayaw niya non, may ipang-ga-gamit na siya sa tuwing in heat siya, 'saka ang mahal kaya nun, pasalamat na lang siya dahil 'di niya kailangan bumili pero potek, naubos ang baon ko ro'n kasi 'yung pinakamahal pa ang napili ko.

Tapos ayon, kung ano-ano pa ang pinag uutos sa'min.

Pero gagi, natatawa pa rin ako habang inaalala 'yon.

"Ba't nandito na naman ang paborito mong mga estudyante, ma'am. Ay ano ‘yan?! Ang laki! Kakasya ba sa'yo ‘yan?!" singit ng isang kakapasok lang na teacher. Gulat siya dahil sa laki nga ng nakita niya. Natawa ako ng palihim.

Paniguradong magiging usap-usapan na naman kami nito. Well, lagi naman. Nasanay na kami, buti nga 'di pa kami ine-expel dahil nand'yan si Ma'am burat para samahan kami. See? Mabait naman 'yan sa'min. Tamo, peyborit pa sabi ng guro kaso 'di lang talaga kami mapakali 'pag wala kaming nagagawang kalokohan.

You, Again?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon