Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
After I send my message, mabilis akong lumingon nang marinig ko ang malakas nitong pagtawa at ‘saka ko siya biglang hinampas, “Will! Deputa ka talaga, palitan mo ‘yun kundi ipapakalat ko rito yung etits mo!” busangot kong utos.
At ang hayop! Pinagtawanan lang ako. Bigla ko tuloy naalala yung ginawa kong tula kagabi na kailangang i-print dahil bukas na pala ang deadline at ayain ko na rin ‘tong dalawa mamaya sa labas. Nasa mismong bayan na kasi ang school namin. Konting lakad lang, may mapapasyalan na kaagad at kapag walang klase, doon sa rooftop naman kami madalas natambay kahit bawal.
May kagandahan din naman ang skwelahan na ‘to kahit public. Malawak ito at may locker ang bawat isa sa ‘min, pwera lang talaga sa CR, takte parang gubat na ‘di mo mapasukan dahil sa dumi.
Lalo na sa CR ng girls. Tangina, kahit ‘di ka pumasok at yung tipong dadaan ka lang, yung amoy, pucha parang naagnas na bilat. Ang sagwa!
Akala mo ‘di mga babae tapos makikita mo pang kung saan-saan nakakalat yung anong tawag sa dinidikit sa kipay nila? Yung white na may tape ba ‘yon? Tsaka naririnig ko pa na meron wings? Ano? May pakpak ‘yon? Kaya pala makalat ito sa labas. Ibang klase.
Nilayo niya sa ‘kin ang phone na hawak niya, “Huwag kj, tol. Ang babaw mo naman, simpleng doodle lang, buti kung ‘yan mismo,” ani niya sabay nginuso ang pang-upo ko.
Narito kami ngayon sa gym. P.E namin at ang guro sa subject na ‘to ay walang iba kundi si Ma'am Burat.
“Tsk, tapos ka na ba sa tula mo? Akin na, ako na ang mag-piprint sa bahay,”
Umiling ito, “Salamat pero ayoko, gusto ko sulat-kamay,”
Nagtaka ako pero kalaunan ay hinayaan na lang. Anyare kaya? Sabagay, minsan ko na ring siyang nasulyapang nagsulat at nakita ko kung paano ang writing style niya. In fairness, may talent ‘to. May talent bilang taga-sulat sa lapida.
“May pinopormahan ka na ba?” ngisi kong tanong.
“Gago, wala. Ano lang…uh…basta…” Nahihiya niyang sabi at napansin ko rin na namumula ang tenga nito. Iniwas niya pa ang ulo at tinikom ang bibig dahil halatang ayaw pag-usapan. Potek?! Meron nga?!
Marahan kong pinaharap siya sa ‘kin. Hawak ang kaniyang magkabilang balikat ay nagulat siya sa ginawa ko.
“Ba't namumula tenga mo? May nakadyot ka na? Ano pre, sagot!” Sabi ko at nilapit ko pa ang mukha tsaka pinanliitan ito ng mata baka sakaling mapa-amin.
“May hindi ka ba sina—!” hindi na natapos ang sasabihin ko dahil may bumato sa ‘kin ng bola. Ang lakas non potek! Pagalit akong lumingon sa kung sinong nagbato.
“Pucha! Sino ‘yun?!” Sigaw ko dahilan para lumingon silang lahat sa ‘kin.
“Sorry, nadulas,” Sabi nung tao na kalmadong papunta rito at kinuha ang bola na nasa banda namin.
