25.Bölüm: Açılan kapılar

2.4K 161 255
                                    

Bu bölüm bütün abileri yazarken imanım gevredi. Abileri tanıttığım bölüm 5 ve 6 , iyi okumalar. ( Bana bölüm sonu küfretmeyen herkesi çok seviyorum )

İzem Güneş Ulukan

Küçükken bize anlatılan masallarda iyi ve kötünün tanımını anlatırlardı.

İyi insanlar, insanlara yardım eder , başkalarının iyiliğini düşünüp kendini feda ederken , kendinden başkasını sevmeyen kendini kurtarmak isteyen kişiler kötü insan olurdu.

Sonra kötü karakterin hikayesini okuyunca bu olmasaydı iyi insan olurdu deyip geçip giderlerdi.

Ve sonunda iyiler her zaman kazanan olurdu

Ama bu ancak hikayelerde olurdu.

Kötüler her zaman kazanırdı. O hikayeler ise çocukları ancak gerçek dünyadan saklamak için yazılırdı .

Ve eninde sonunda acı gerçek öğrenilirdi.

Hikayeyi kimin tarafından dinlerseniz o iyi olurdu. Bu benim hikayemdi. Benim hikayemin düşmanları öz abilerimdi.

Hikayelerden en çok nefret etmemin sebebi buydu. Hayal kurmayı sevmezdim , direkt gerçek hayata geçirmeyi tercih ederdim.

At kılıklı atalaya arkamı dönüp odama doğru çıkarken edanın sesini duymamla hareket etmeyi kestim. Bugün Dinçer ailesine yardım etmek için ek mesaiyi yapmıştı. Sessizce yürüyerek odasının kapısına yaslandım.

" Evet onur bey , ben size haber veririm" dedi. Sonra devam etti. " İrem kendi ailesinde kalıyor. İzem bir kaç günlüğüne buraya geldi. Abileriyle kavga ediyor." dedi ispiyonlayarak.

Eda onurun ajanıydı.  Muhtemelen asilin sınav sorularını alıp onura verende oydu.

Valla biliyordum bunda bir halt olduğunu!

Lan bu biçim ajanlık , insan bir kapıyı kilitler , müzik falan açar.  Bunuda ben mi söyleyeyim?!

Eda telefonu kapatıp arkasına döndüğünde beni görmesiyle kaskatı kesildi. Elindeki telefonu düşürdü. Titrer bir sesle " İzem sen- " dediğinde sözünü kestim

" İzem hanım sınırları koru , ajan " dediğimde Eda yutkundu.

" Be- " dediğinde göz devirdim.

" Seni zorladı değil mi ? " dediğimde hızla kafasını salladı.

Maşallah bu onurdan ne korkuyorlarmış !

Onu dövüp vurmasam inanacağım.! Lan adam hapiste hâlâ uğraşıyor!

Eda fısıldadı. "Beni söyleyecek misiniz ?" Dedi zorlukla

Valla buna işim düşmese sağır sultana bile duyururum. Ama işim düştü.

Hayatımda inşallah başıma gelmez dediğim şeyleri resmen 1080p kalitede izliyorum resmen !

Kararlı bir sesle " Hayır artık bana çalışıyorsun "

🗼

Asili gaza getirip beni odaya kilitlemesiyle göz devirdim. Yatağımın altındaki 2. Telefonumu çıkarıp kurcalamaya başladım.

1 telefonumu sabah mutfak masasına bırakmıştım. Kapının kilit sesiyle ayaklandım. Eda hızla içeriye girdi.

" İzem hanım dediklerinizi yaptım " dediğinde rahatça nefes verdim. Asilin odasındaki elektrik kablosunu kopup odada yangın çıkarmasını istemiştim.

Sadece ufak bir yangın çıkacaktı. Onu evden yollamak için.  Egede rahat rahat evde otururdu.

Aslında karşılık olarak bende onu kilitlemek isterdim. Ama o zaman o salaktan ne farkım kalırdı. Boğazımı temizledim. " Tornavida getirdin mi ? " dediğimde cebindeki tornavidayı bana verdi.

Fransız KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin