Fransız Kızı

30.Bölüm; Dinçer abileri

İzem güneş ulukan

Allah'ım delirmek üzereyim. Abilerim resmen birbirini dava açmış durumdaydı.

Bundan daha saçma bir şey olamazdı.

Damiende yeni mahkeme görmüş gibi etrafa bakarken, benim abilerim alışkın olduğu için rahat rahat duruyordu.

Kaya abim tek bacağı sargıda, kafasının arkasında şişlik varmış gibi, sargı bezi bağlıydı.

Selim abi ise dehşetle , sahte şekilde ağlayan Kaya abime bakıyordu.

Burnunu çekti " Beni dövdü " dedi parmağıyla Selim abimi göstererek

Mark abim alayla " Sende döveydin ! Elin ayağın yok mu ?!"

Selim abim sinirle " Emin ol dövseydim şu an yaşamıyor olurdun " dedi dişlerini sıkarak. Eriz abim onu sakinleşmesi için işaret verirken Sarp abim bağırdı.

"İtiraz ediyorum. Müvekkilimi tehdit ediyorlar." dedi katı bir sesle

Alp alayla konuştu." Müvekkilide kuzeni bu arada " dediğinde Sarp abim elindeki kalemi alpin kafasına attı.

Alp kafasını tutarak ayağa kalktı. Mağdur sesi yaparak, " Beni dövdü. " dedi.

James abim gülmüş," Ailecek saldırgan bunlar. " dedi.

Joe abim dertli bir sesle," Bir akıllı yok amına koyayım." dedi.

Damien şaşkınca, " En normal abi- " dediğinde Joe abim devam etti

" Mahkemeye beyaz mı giyinir ? Siyah her zaman daha iyidir " dedi modacı Joe abim

Salim abim tasarımcı olduğunu hatırlamış gibi," Beyazda iyi ,sonuçta takım elbise. " diyerek somurttu." Gidip beyaz takım elbise yapayımda görün. " dedi omuz silkerek.

Bora abim gülmemek için dudağını ısırdı. Elindeki tokmağı vurmaya başladı. " Sessizlik!" dedi katı bir sesle

Yanımdaki damien sessizce, " Niye senin abilerinden başka kimse yok ?" dedi garipsemiş bir tonda.

Garibim abilerimin yarısını görünce fenalık geçirdi.

Bide diğerlerini görse kalpten gider. Ama abilerimi hiç umursamadan yanımda duruyordu.

Cesaretin var mı aşka ? Abilerim çakar bir başka !

Düz bir sesle," Adli tatil. Yoksa böyle bir şey asla yaşanamaz yani." dedim.

Avukatlık hakkında pek bir bilgim yoktu.Abilerimin söylediği şeyleri biliyordum sadece.

Ne meslek seçeceğimi bilmiyordum. Üstün zekalıydım. Öyle basit bir meslek seçemezdim.

Modellik geçici bir şeydi. Sonsuza kadar güzel olacağımı bilsemde ,o meslek bana iyi gelmiyordu.Kilom her zaman aynı kalmak zorunda ,yediklerimi dikkat etmek zorundaydım.

Bu benim hastalığımın esas sorunuydu. Kaya abimin ilaç vermek geçirmez demişti.

Psikoloğa götürmek istiyordu beni. Her sorunu tek başıma halledemezmişim falan.

Onların desteği sayesinde tek başıma bitirdiğimde habersizlerdi. Belki artık son vermeliydim tek başıma karşı çıkmaya ,Dinçer abilerine şans vermeye ,bir yerden başlamam lazımdı.

Sonuçta onlar ailemdi. Ne kadar çektirsemde.

Efkene mesaj atmak için gizlice telefonumu çıkardım.

Siz: Efken müsait misin ?. 11;08

Hastanede olduğunu biliyordum. Öğlen arası yazacağına emindim. Bakışlarım birbirleriyle kavga eden abilerime kaydı.