Fransız Kızı

16.Bölüm; Felaket

☀ alayım

İzem güneş ulukan

İremle beraber öyle oturmuş film izliyorduk. İrem Türkiyeye döneli 1 gün olmuştu. Mardinde odasını daha yapmadığımızdan benle beraber kalıyordu.

Konakta elbette yer vardı. Ama kız kıza kalmak eğlenceliydi. Dondurmadan bir kaşık daha alıp ağzıma götürdüm. Çilekli..

İrem önüne cipsi açmış tabaklara doldurmuş bir taraftan bana yedirirken bir taraftan kendisi yiyordu. Üzerimizde iremin getirdiği pembe pijamalar etrafta oyuncak ayılar vardı.

Canımın sıkılmasıyla mırıldandım " Canım sıkılıyor " dedim bıkkın bir sesle.

İrem elindeki cipsi poşetini yere atıp kafasını dizime koydu. " Benim de canım sıkılıyor " dediğinde ikimiz ayna anda sessiz kaldık.

Ben İreme eğilmem iremin bana bakmasıyla heyecanla konuştuk. " Alışveriş " diye heyecanla bağırdık

Hızla ayağa kalkıp üzerimize değiştirmek için giyinme odama girmiştik. Ama iremin girmesiyle gözlerinin korkuyla açılması bir oldu.

" Hay maşallah. Kızım bu elbiseler ne ? " dedi elini beline koyarak.

Evet biraz fazla

Dolabın kapağını açıp kendime uygun şeyler bakmaya başladım. " Bir kaç eşyam " dediğinde irem kafasını iki yana salladı. Bir kaç takım seçtik.

Ben yine her zaman ki gibi siyah giyerken İrem üzerine beyaz bir elbise giymişti. Takıları takarken iremin elindeki bilekliği gördüm. " Bileklik takmayı pek sevmiyorum valla " dedim kulağıma siyah bir küpe takarken

İrem merakla " Niye ? " deyip üzerine parfüm sıktı.

Küpelerin yakıştığını anlayınca hızla döndüm. " 2 yıl önce Mark abimin restorandanın da bilekliğimi düşürmüştüm. Ay şeklinde ki bileklik bileğimdeyken güneş olan bilekliği bulamamıştım " dedim üzgünce

En sevdiğim bileklikti. Daha doğrusu çiftlere takılan bilekliklerdendi. Ama malesef abilerim sayesinde sap kaldığımdan dolayı ikisinide kendim takmıştım.

Restoranda en son kadının saçına yapışıp evire çevire döverken düşmüş olmalıydı.

Sonsuza kadar sap kalmak nasıl bir his ?

Sen susmassan göreceksin hissi

Üzerimizi giyindikten sonra topuklu ayakkabımızın sesi merdivenlerden inerken yankılanmıştı. Annem kafasını kaldırmış bizi görünce kaşları havalanmıştı." Nereye böyle? " dedi annem

İrem gülümsedi. " Alışverişe gitmek istiyoruz. Ayrıca Mardini bir turlayalım dedik " dedi kollarını benim kollarıma geçirerek

İçimden bir ses ortalık karışacak diyor ama neyse

Allahım birdiler iki oldular. İnşallah gün sonu karakolda bitmez

Abartma canım. Biz medeni insanlarız kavga falan etmeyiz

Annem ayağa kalkıp hızla çantasından cüzdanını çıkardı. Siyah kartı bize uzattı. " Paranız olduğunu biliyorum ama siz yinede buradan yapın " dedi.

İrem teredüttlü ve çekingen bir şekilde baktığını anlayınca kartı gülümseyerek aldım. " Sağol annecim. Emin ol güzel harcayacağız " deyip omzumla İreme vurdum.

İrem kahkaha atmasıyla Annem sevinçle bana göz ķırptı. İremin kartlarının daha doğru Dinçer ailesinin kartlarını kullanmaktan çekindiğinin farkındaydım. Bu yüzden Annem bize ortak hesap açmayı teklif etmişti. Bu durumu İreme daha anlamamıştım.