Fransız Kızı

36.Mezarlık

İzem Güneş Ulukan

Elimde olan tabureyi darhan'ın mezarının önüne koydum. Elimde olan çay bardağını mezarın üstüne koyup, tabureye yavaşça oturdum.

"Valla sen gittikten sonra, uğraşacak kimse kalmadı be darhan." Dedim keyifsiz bir sesle." Ortalıkta kaos yok bir şey yok. Neyse.. elfinin yanına gider kaos ortamını orada yaşarım. " dedim onu avutarak.

Mezarın üstüne baktım. Hiç bir çiçek, ıslaklık yoktu. Kendi evlatları bile mezarına gelmiyordu. Kendi kızlarını kendinden yaşça büyük insanlara vermişti. Darhan aslan iyi bir baba değildi.

Kızlarına karşı.

Çayımdan bir yudum aldım." Neyse, sana lavinia aldım. Ölüm anlamına geliyormuş, elfin söyledi. Böyle güzel bir çiçek isminin, anlamının kötü olması gerçekten kötü." dedim içimdekini dökerken.

Bakışlarım İreme kaydı. Onurun mezarında öyle dikiliyordu ifadesizce. Ağlama yok, sadece sessizlik. Huzursuz olmama yetmişti. İçindeki herşeyi dökmesi gerekiyordu.

Ama hiç bir şey yapmıyordu.

Bakışlarım tekrar kuru toprağa kaydı. Ayağa kalktım. Getirdiğim lavinia çiçeğini mezarının üstüne koydum. Zaten benden başka kimse bir şey getirmeyeceği belliydi.

Yağmur damlalarıyla mezarı ıslanacaktı.

İçimden geçen her şeyi döktüm.

"Bari onur ölmeseydi. Kimle uğraşacağım ben. Neyse.. Zafer abi ne güne duruyor değil mi ? " dedim gülümseyerek.

Tekrar tabureye oturup, getirdiğim çekirdekleri çatlamaya başladım."Neyse, sana bir şey anlatacağım. Benim bir arkadaşım var. Kız benden daha manyak. Hani ben intikam için, dantenin nişanına damienle geldim ya. Bu kız galiba benden önce evlenecek." Dedim alıngan bir sesle.

Kız benden beterdi

Adamın bari ölüsüne saygı duy be!

Ayaklarımı üst üste attım.''Görmen lazım. Bir meymenetsiz bir koruması var. Asenayı delirtmiş resmen. Tam bir odun. Ama ben biliyorum. O korumada bir şeyler var. Bir yalancı bir yalancıyı gözünden tanır. " dedim bilmiş bilmiş.

Asena telefona dert yanıyor resmen, adama feci halde yürüyor ama,

"Neyse, yeni bir elbise aldım görmen lazım. Tabi görürsen namussuz diye adımı çıkarırsın sen. " dedim suçluyacı bir tonda.

"Ee hep benden bahsettik. Senden n'aber ? " dedim çayımı içerek.

"Lan, izem delirdin mi ? " dedi İrem şokla. Birden seslendiği için irkilmiştim. Çay bardağımı ve çekirdeğimi mezarın üstüne koydum.

Hâlime bakıyordu ağzı aralanmış bir şekilde. Mezarda çiçekler ve çay bardağı, önünde tabure ve çekirdekle duran ben.

Evet, biraz delirdim.

Saçımı geriye attım. " Hayır, sadece halır hatır soruyorum." Dedim.

Daha çok delirdi.'' Ölüye mi ? "

"3 harflileri bile halır hatır soruyorlar. Dışlansın mı? " dedim somurtarak.

İrem delirmiş olduğumu düşünsede, haklı olduğumu bildiğinden," Biraz düşününce doğru lan." Dedi kafa sallayarak.

Bakışlarım tekrar mezara kaydı." Neyse, bir ara gelirim tekrar konuşuruz." Dediğimde gökyüzünde yağmur damlaları düşmeye başladı.

Sevinçle," Bu sevindiğin anlamına mı geliyor ? " dedim cıvıldayarak.