Fransız Kızı

41.Bölüm; Sahte isteme.

İzem Güneş Ulukan

Üniversite hayatı gerçekten tahmin ettiğim daha sıkıcıydı. Hiç lisede çıkan olaylar yoktu. Derse gidip geliyorduk. 1 yıl öncesi ne kadar olaylıydı. Tabi o olayları ben çıkarıyordum. O ayrı mevzuydu.

Okulun ilk günü ikizimi dövmüştüm. Anılar, anılar. Duygulandım.

Moda ve tekstil bölümü okuyamaya başlayalı bir yıl olmuştu. Zaten bu işlere elim yatkın olduğunu için işi hemen anlıyordum. Lavinia markam, adım sayesinde çok duyulmuştu.

Artık hiç olaylı şeyler yaşamıyordum. Neyse...

Şu an karakoldaydım.

Fatih abiyle karşılıklı çay içiyordum. Ve köşede kavga ettiğim genç bir kız vardı. Gözlerinde bana bakarken bir tedirginlik vardı, çantasına sıkı sıkı tutunuyordu. Muhtemelen tekrar ona fırlarsam çantayla dövecekti.

Bende hep çantayla gezerdim. Ama bir Allah'ın kulu o çantanın içinde ne olduğunu sormuyordu. Zaman o her zaman sır olarak kalacaktı. Çünkü bende bilmiyorum.

Hep birini dövmek için kullanmıştım hep.

Fatih abi çayından bir yudum almış, nefes vermişti." Ee yine ne yaptın ? " dediğinde çayımdan bir yudum aldım. Artık ters ters bakmak yok. Çünkü artık çocuk değildim. Kavgasız-

"Benim 4 gündür uğraştığım tasarımı beğenmeyip üstüne kahve döktü." Dedim mızmızlanarak. Hızlıca çayımı bitirip devam ettim." Valla abi dövmemek için kendimi zor tuttum." Dediğimde elimde çayı bitmiş bardağa bakıp, kadının kafasına atınca çığlık attı.

Fatih abi tepki bile vermemiş, çayından bir yudum aldı." Onun parasını öde. Bardak kıtlığı çekiyoruz. " dediğinde alıngan bir tavırla baktım.

"Bana niye söylemediniz, isterseniz 500 tane bardak alayım. " dedim tatlı tatlı. Yalakalık yapacağım diye ne hallere düştüm.

Fatih abi niyetimi anlamış sırıtırken, keyifle güldü. " Kurtulamazsın, boşuna bakma. " dediğinde somurttum. Çay kaşığını fırlatır gibi masaya attım. Kadın yerde bana korkuyla bakarken bakışlarımdan korkmuş olacak ki hızla ayağa kalkıp saçını geriye attı.

Nefes nefese, " Valla şikayetçi değilim. Billahi değilim. Allah'ın adını verdim salın beni. Ben nerden bileyim senin modacı olduğunu, sadece fikir vermek istedim. " dedi masum ayağına yatarak.

Gözlerimi kıstım." Beğenmedim deyip kahve döktün. Hayır, sen kendinde bu hakkı nerden gördün. " dedim delirmiş gibi. Bakışlarım Fatih abiye kaydı. Merakla, " Haklıyım abi. " dedim

Fatih abi kafa salladı. Gözlerinde duygulandığını görünce kaşlarım havalandı. Ağlak bir sesle, " İlk defa bir konuda haklısın kızım. Çok duygulandım."

Bakışları bu odada döndü. "Zamanında bütün aile kavgalarına şahit oldum. Ama.." Diyerek göz yaşlarını sildi.

"Nasıl yani, ben haklı değil miydim ? " diye cırladım.

Fatih abi hiç düşünmeden, " Hayır. " dediğinde göz devirdim." Hiç değildin. Valla zamanında 'Bu kızı nezarethaneye almayın. Kavga çıkarıyor' uyarının yanına bir de ben yazdım. " dediğinde şaşkınca sordum.

"Ne yazdın? "

"Karakola almayın. Mutfak yakıyor. " dediğinde gözlerimi kaçırdım.

Baha bar kavgasında buraya düşmüştü. Bende fatih abiyi ziyarete gelmiştim, ve en büyük olay şuydu. Benimde barda olduğumu düşünmüştüler. Bende bir şey dememiştim, çünkü ceza çok iyiydi.