Knock..! Knock..! Knock..!
"ඩී..! ක..වු..ද.. බල..පන්කෝ..." චිරාත් නිදි විකාරෙන් බ්ලැන්කට් එක අස්සට එබිලා ආදිත්‍යට පයින් ගැහුවේ මල පාන්දර තියන සීතලට නැගිටින්න නම් කීයටවත්ම හිත හදාගන්න බැරි තැන..
Knock..! Knock..! Knock..!
"උඹ.. බලපන්..කෝ..." ම්හ්හ්.. ආදිත්‍ය නම් කීයටවත්ම නැගිටින්නේ නැහැ..
Knock..! Knock..! Knock..!
අනේ.. ඔන්න ඔහේ ගහලා ගහලා එපා වෙලා යයි බං.. බුදියමු.." චිරාත් ආයෙමත් බ්ලැන්කට් එක අස්සට එබිලා ආදිත්‍යගේ ඇඟ උඩින් කකුල් දාගත්තා..
"ආත්ම..!"
සුදු අයියා..!!
තප්පර අරික්කාලක්වත් ගියේ නැහැ චිරාත් දොර ඉස්සරහා..
ආහ්හ්..! උදේ පාන්දරම පැස්ටල් බ්ලු පිජාමා එකකුත් ඇඳගෙන කොහෙද අනේ මගේ මේ නිල් පොපි මල ඇවිදින්නේ..?
"ඇයි සුදු අයියේ..?"
"ඔය දෙන්නා තාම නිදිද ආත්ම..?"
"ම්ම්.. ඇයි වෙලාව කියද..?"
"හතට ලඟයි..."
"දුන්හිඳ බලන්න යන්න මෙහෙන් පිටත් වෙන්නේ 9.30ටනේ..?
"ම්ම්.."
"හා.. අපි එවෙලෙට ලෑස්ති වෙලා ඉන්නම් පරක්කු වෙන්නේ නැහැ,,"
"හ්ම්ම්.."
නිර්වාන්ට මොනවදෝ කියාගන්න ඕන ඒත් කියාගන්න බැහැ වගේ..
"ඇයි සුදු අයියේ..?"
ම්ම්.. ඔය රවුම් වුනේ ඇස් දෙක ලස්සනට..
"මාත් එන්නද..?"
"ම්ම්..?"
"මාත් එන්නද ඔයාලා දෙන්නා එක්ක ටිකක් නිදාගන්න..?"
අනේ..!
"ඕක අහන්න දෙයක්ද සුදු අයියේ..? " කියාගෙන චිරාත් දොර ලඟින් මෑත් වුනේ නිර්වාන්ට ඇතුලට එන්න ඉඩ දෙන්න..
"කවුද බං..?"
හැපෝ..! ආදිත්‍ය නිකන් දුසනේ වෙලා වගේ ඇඳේ ඉඳගෙන හිටියේ කොණ්ඩෙට හෙණ හතක් ගැහිලා ගිහින් වගේ..
"සුදු අයියා.."
"සුදූ.. ඔයා කොයි මෙහෙ..?" ආදිත්‍ය ආයෙම පස්ස උඩ දාගෙන අනික් පැත්ත හැරිලා බුදි..
