තිත්ත කැපචිනෝ | Ongoing

64 වන දිගහැරුම 🤍

"කී මනී ලක්ෂ තුනක් දුන්නාම ඇතිද..?"

"ඔව්.. කවදා ඉදන්ද පුතාලා එන්නේ..?"

"අද හවසම එන්න පුළුවන් වෙයිද අංකල්..?"

"අපෝ පුළුවන්.. දැන් සල්ලි ගෙව්වා නම් මට යතුර දෙන්න පුළුවන් දැන්මම.."

"මේ දැන් අතේ නම් සල්ලි නැහැ.. බෑන්ක් ට්‍රාන්සර් එකක් කරන්නද..?"

"හරි.. පුතාට ලේසි විදියක්.."

"හරි අංකල්.. බොහොම ස්තුතියි.."

"පුතා එහෙනම් ඕක බලන්නකෝ.. මම වෝටර් සප්ලයි එක පොඩ්ඩක් බලලා, ට්‍රිප් ස්විච් එක ඔන් කරලා එන්නම්.."

උදේ ඉඳන්ම ඇවිදලා ඇවිදලා නිර්වාන් පුදුම අමාරුවෙන් හිතට අල්ලන ඇනෙක්ස් එකක් හොයාගත්තේ දවල් 2ට විතර කිට්ටු වෙලා.. ඉස්කෝලෙට ළඟ වෙන්න ඕන, ක්ලාස්වලට ළඟ වෙන්න ඕන.. නැත්තම් ආදිත්‍යටයි, චිරාත්ටයි දවසේ වැඩි හරියක් බස්වල රස්තියාදු වෙන්න වුනොත් හිතේ නිදහසේ වැඩ ටික කරගන්න බැහැ..

උදේ ඉදන්ම බලපු ඇනෙක්ස්වල මොනවම හරි අවුලක් තිබුනා.. එක්කෝ වොෂ් රූම් හරි නැහැ.. නැත්තම් මීයෝ පිරිලා.. නැත්තම් පාරේ ඉඳන් සෑහෙන්න ඇවිදගෙන එන්න ඕන.. ඒ කිසිම අවුලක් නැතුව හිතාගෙන හිටපු විදියටම රූම්ස් දෙකක් තියන ඇනෙක්ස් එකක් හම්බුන වෙලේ නිර්වාන්ට ඕන වුනේ ඉක්මණට ඒකට කී මනී ගෙවලා රිසර්ව් කරන්න..

කැෆේ එකට ස්පේස් එකක් ගන්න හිටපු සල්ලිවලින් ඇනෙක්ස් එකේ කී මනී ගෙවලා රිසිට් එක ඇනෙක්ස් එකේ අංකල්ට යවපු නිර්වාන් එහෙමම කෝල් එකක් ගත්තේ උදේ කතා කරගෙන ආපු ලොරියට..

"අයියේ මම නිර්වාන්.. උදේ කතා කලේ.."

"ඔව් මල්ලියා.. මොකෝ සීන් එක.. වැඩේ හරිද.. බඩු ටික ගෙනල්ලා දාන්නද එහෙනම් අතනින් අරගෙන..?"

"ඔව්.. එතනට එනවද..? මම දැන් මෙහෙන් අවොත් පැය බාගෙන් වගේ එතනට එන්න පුළුවන්.. අයියා එතනට එද්දී කීය වගේ වෙයිද..?"

"මට විනාඩි පහලවක් විතර යන්නේ.. මල්ලියා එතනට ඇවිල්ලා මට කියන්න.."

"හරි.."

කෝල් එක කට් කරපු නිර්වාන් ගේ ඇතුලට ගියේ රිසිට් එකත් පෙන්නලා අංකල්ගෙන් කී එක ඉල්ලගෙනම යන්න..