"කොහෙද අපි යන්නේ සුදූ..?"
විභාගේ ඉවර වුන සතුටට පස්සත් උඩ දාගෙන නිදාගෙන හිටපු ඩබලව උදේ පාන්දරම නැගිට්ටවලා නිර්වාන් 'ගමනක් යමු ලෑස්ති වෙන්න' කිව්වම මොනවත් නාහා දෙන්නම ලෑස්ති වෙන්න පටන් ගත්තට මොකද ආදිත්‍යට දැන්ම ඕපදුපේ දැනගන්න ඕන වුනා..
"යමුකෝ.. පොඩි බඩ්ඩක් පෙන්නන්න.."
ආදිත්‍යගේ මේස් එක පිළිවෙලකට නවන ගමන් නිර්වානුත් උත්තර දෙනවා..
"සප්‍රයිස් එකක් ද..?"
"ම්ම්.."
"ඉතින් කොහෙද කියන්නකෝ.. යන තැනවත් කියන්නකෝ.."
"එතකොට ඒක සප්‍රයිස් එකක් වෙන්නේ නැහැනේ බබා.."
"ම්හුක්.. අපි දෙන්නගේ කරදරේ ඉවසගන්න බැරුව ඔයා අපි දෙන්නව කරවල වාඩියකට විකුනන්නද යන්නේ..?"
"කරවල වාඩියකට විකුනන්න නම් දෙන්නට ෆුල් සූට් අන්දගෙන යන්නේ මොකටද මම..?"
"අපි දෙන්නා ලස්සන නිසා කරවල වාඩියේ රිසෙප්ෂන් එකේ වාඩි කරවලා තියන්නද දන්නේ නැහැනේ.. ඇත්ත කියන්න සුදූ.. ඔයා අපි දෙන්නව සුද්දෙක්ටවත් විකිණුවද..?"
"ම්ම්.. ඔව්.. ජර්මන් සුද්දේකට විකුණුවා.. කෝ.. දගලන්නේ නතුව ඉන්න ආදි සපත්තුවේ ලේස් එක ලිහෙනවා.."
"අපි දෙන්නට ෆුල් සූට් අන්දලා ඇයි ඔයා තනි සුදු ලිනන් ඇඳුම ඇන්දේ..?"
"ඔය දෙන්නව සුද්දට දීලා එනකොට මට දුකයිනේ.. ඒක නිසා.."
"මේ අපි චිචී ගේ බර්ත්ඩේ එක දවසේ ඇඳපු ඇඳුම් තුනනේ.."
"ම්ම්.."
"අද චිචීගේ බර්ත්ඩේ එකද..? ම්හ්.. ඒක මාර්තු 15 නේ.."
ආදිත්‍යට දැන් හෙනම කුතුහලේ..
"කෝ.. මේ වේස්ට් කෝට් එකේ බොත්තම දාන්න හැරෙන්න.."
"සුද්--"
"සුදු අයියේ..!!!!!!"
එකෙක්ට අන්දගෙන ඉවර වුනා විතරයි අනිකා වොශ්රූම් එකේ ඉඳන් එලියට ඇවිල්ලා බෙරිහන් තියන්න ගත්තා..
"එනවා.. හරි ආදි යන්න.. ගිහින් දගලන්නේ නැතුව සෝෆා එකට වෙලා වාඩි වෙලා ඉන්න.."
