"දැන් මට දෙන්නම කියනවලා මේ පාර සමස්ත ලංකා බාස්කට්බෝල් ගහන්නෙයි, පීනන්නෙයි මමද..??" සඳුදා උදේ පාන්දරම චිරාත් ආදිත්‍ය දෙන්නම හිටියේ ප්‍රින්සිපල්ගේ ඔෆිස් එකේ..
දෙන්නම බිම බලන් ඉන්නවා හැර වෙන මුකුත් කලේ නැහැ..
"පවිත්‍ර..!"
"සර්..?"
"කෝ අයිසේ නිර්වාන්..? ජාලියටත් එන්න කියනවා.. මහ ලොකු HP, GC.. මුන් දෙන්නා ජවුසම් නටනකන් උඩ බලන් ඉඳලද..?"
"මම එන්න කිව්වා සර්.. සර් මේක පලවෙනි වතාව නිසා අපි පොඩ්--"
"පලවෙනි වතාව නිසාම තමයි මට මේ ප්‍රශ්නේ.. නියපොත්තෙන් කඩන්න තියන දේවල් පොරවෙන් කපන්න මම ඉඩ තියන්නේ නැහැ.. චිරාත් තමුන්ගේ තාත්තව මම අනිවාරෙන්ම මේ පිළිබඳව දැනුවත් කරනවා.."
තාම දෙන්නම මීක් සද්දයක් නැහැ..
ප්‍රින්සිපල් ඉන්නවා මේසෙට ඇඟිල්ලෙන් තට්ටුවක් දදා දෙන්නා දිහාවම මාරුවෙන් මාරුවට බල බල..
"පවිත්‍ර.. කෝ අයිසේ මේ දෙන්නා..? බඩගාගෙන ආවත් දැන් එන්න වෙලා.."
"සාහිත්‍ය කවයේ වැඩයි, ස්පෝර්ට්ස් මීට් එකේ වැඩයි නිසා පොඩ්ඩක්--"
"යකෝ රටේ ජනාධිපතිටවත් නැති වැඩ--"
කියද්දීම නිර්වාන් ඇතුලට ආවේ ජාලිය එක්ක..
"නිර්වාන්..!!!!"
"සර්..?"
"මේ දෙන්නම සමස්ත ලංකා තරඟ කට් කරලා තියනවා.." ප්‍රින්සිපල් ඇහුවේ කණ්නාඩි දෙකත් පහතට කරලා නිර්වාන් දිහා බලලා..
"ඔව් සර්..!"
"ඒක වරදක් බව තමුන් වුනත් පිළිගන්නවද..?"
"ඔව් සර්..!"
"තව ළමයෙක්ට අයිති වෙන්න තිබුන අවස්තාවක් නැති කිරීමක් විදියට තමුනුත් ඒක හෙලා දකිනවද..?"
"ඔව් සර්..!"
"හෙලා දකිනවා කියන්නේ මොකද්ද ඕයී..?" ඔන්න චිරාත් ආදිත්‍ය එක්ක කුටු කුටුව..
"අපි කරපු දේ අප්පිරියයි නේද කියලා බං සරලවම අහන්නේ.."
සුදු අයියේ..!!!! හෙලා දකින්න එපානේ.. මාව හෙලා දකින්න එපානේ..!
