I am adopted by 1D

24: Voodoo doll

Niall POV
We lopen het hotel buiten en hebben allemaal een pet en een zonnebril op. April lijkt een echte diva door de veel te grote zonnebril van Harry, bedenk ik me lachend. Ik zet haar in mijn nek en we lopen allemaal met top en short naar buiten, April heeft sandaaltjes aan, wij lage teenslippers. Liam was er op tegen om haar nu al teenslippers te laten dragen. Hij wilde niet dat ze erdoor zo struikelen en pijn lijden. Dat gebeurde gisteren vlak na het interview. We lopen voorbij 'Sea Life en het 'Noordzeebad' en April giert het uit, vragend of we daar heen gaan. "Morgen schat", antwoordt Louis. "Oké!" kirt ze vrolijk. Ik grinnik en loop verder met Ashton naast me. Ashton draait zijn hoofd en kijkt april lachend aan. "Wat is er meis?" vraagt hij lachend. "Je haren zijn zo lang", antwoordt ze simpel. "Maar die van Harry, Zayn en Louis zijn langer", grinnikt hij. "Papa, jullie moeten naar de kapper!" roept ze terwijl ze zich half omdraait. "En ik?" vraag ik. "Jij niet pappie, jouw haren zijn goed!" Mijn hart smelt en ik knijp in haar kuiten. Ze giechelt wat. "Zijn we bijna op het strand?" vraagt de kleine. Het gewicht in mijn nek verdwijnt en ik kijk verbaasd achterom. Zayn heeft April als een baby in zijn armen vast. "Dus jij vindt mijn haren te lang he? Ik wilde ze juist zo lang als de jouwe laten groeien."
Ik schiet in de lach. "Zayn, zie je het zelf af gebeuren?" Hij steekt zijn tong uit. "Nou, ik ga met Louis en Harry naar de kapper als jij meegaat!" April bijt op haar lip en knikt dan. "Oké!"

Ashton POV
"Wat vind je dan van mijn haren? Of die van Michael? Of van alle jongens?" vraag ik. Ze doet gefrustreerd haar handen in haar haar. "We hebben het er nog wel over!" Met zen alle schieten we in de lach. "Je klinkt te volwassen, ik vind het niet leuk", zeg ik en trek een pruillipje. "Sorry ome Ash", mompelt April. Ik schiet weer in de lach. "Kijk eens, we lopen u de dijk op", Liam wijst met zijn vinger naar de dijk voor ons. We staan allemaal stil. "Wauw", komt synchroon uit onze mond. "Zullen we anders de duinen ingaan en kijken wat hier allemaal te zien is?" vraag ik. De rest knikt. We gaan naar rechts, meteen de duinen in. "Het zijn wel kleine duinen, niet?" vraagt Louis zich af. "Klein gaat, kort", antwoordt Calum. Ik knik nog eens. We wandelen in rustig tempo de duinen in, April aan hand van Michael. Boven staat een houten vlakte, een soort paneel, met een soort bord over vliegers of windsurfen. Maar, natuurlijk, kan ik het niet lezen door mijn gebrek aan Nederlands. Het verbaast me nog steeds dat niemand ons heeft opgemerkt. Maar ik geniet er met volle teugen van. Langzaam strompelen we de duinen verder af en dalen dan verder naar het strand af. Onze blik valt op iets groots, met veel blauw, rechts van ons. "Wat is dat?" vraagt April verbaasd. "Geen idee, ik ga het vragen liefje", mompelt Harry en plukt April mee van de grond. Ik hoor hem praten tegen een Belgisch koppeltje.

April POV
"Excuse me, but may I ask you two what that is?" (Pardon, maar mag ik jullie twee vragen wat dat is?) vraagt papa Harry aan de Belgische man en vrouw. "Of course, that is the port of Zeebrugge", (Natuurlijk, dat is de haven van Zeebrugge) antwoordt de man. Hahaha, dat klinkt zo grappig. Zeebrugge! "Why is the kid laughing?" (Waarom is de kleine aan het lachen?) hij kijkt vragend mijn richting uit. "Yeah, my little dear, why are you laughing?" (Ja, mijn kleine schat, waarom lach je?) vraagt papa plagend. Ik haal mijn schouders op. "It's just funny to hear, daddy, don't tease me so much", (Het is gewoon grappig te horen, papa, plaag me niet zo veel) ik trek een pruillipje. "Oh schatje toch, dat doe ik omdat ik van je hou", hij glimlacht lief naar me en ik leg mijn hoofd op zijn borst. Papa's blik gaat naar links. "What is that?" (Wat is dat?) vraagt hij, wijzend op een groot, rond gebouw, steunend op pilaren boven het water. "Well, that's the Belgian pier, Blankenberge is famous because of that, they have renovate it though, so now you can also go drink there something or stuff like that." (Nou, dat is de Belgische pier, Blankerberge is daardoor beroemd, ze hebben het echter gerenoveerd, dus nu kan je er ook iets gaan drink of dergelijke.") Papa knikt, bedankt hen en ik wuif hen gedag voor papa me meedraagt naar de rest. "Dat ze jullie niet heeft herkend", mompelt Zayn. "Deden ze wel, kijk nu maar eens achter je", grinnikt Michael. We draaien ons om, wuiven naar het paar, dat met camera en gsm foto's maakt, en laten hen dan beschaamd achter.