I am adopted by 1D

34: Hey everybody

Het spijt me...

April POV

"May!" gil ik en ren op haar of. "April!" gilt ze terug en trekt me in een knuffel. "Hoe is de vlucht verlopen?" vraagt papa Liam aan Mays mama. "Heel goed, dit is mijn man trouwens, Victor", antwoordt ze. Papa knikt en gebaart dat we moeten komen. "Zijn de andere jongens er niet?" vraagt Miranda dan aan papa. "Nee, zij zijn al verder naar het vakantiepark. Ze zijn de huisjes in orde aan het maken." De papa van May knikt en we gaan met zijn allen naar onze auto. "Aan de kant kleuters", sist Mindy en duwt ons aan de kant. Met twee vallen May en ik tegen de harde kiezelgrond. Tranen beginnen te lopen. "Papa!" gil ik huilend. Hij draait geschrokken om en snelt naar me toe met een bezorgde blik. "April lieverd, wat is er gebeurd?" vraagt hij terwijl Miranda naar May snelt. Papa tilt me op en probeert mijn bloedende knieën en armen te ontwijken. "Mindy heeft ons geduwd!" krijst May wijzend naar Mindy. Victor kijkt kwaad naar haar en sleurt haar mee de auto in. "We zullen gauw naar huis gaan en dan kunnen we dit verzorgen oké?" vraagt papa met een zachte stem. Ik knik en duw mijn hoofd tegen zijn borst. In de auto rijdt Victor, omdat papa mij op schoot heeft en na een kleine twintig minuten zijn we aan de huisjes. "Is dit het huisje?" vraagt hij aan papa. Hij knikt en Victor stopt de auto. "Dat huisje is voor jullie, aangezien wij een chaotische drukte meebrengen, maar volgens mij zit er niemand binnen dus zullen we hier maar binnengaan."
Papa draagt mij naar binnen en Miranda draagt May. "Mindy, gedraag je nou maar", hoor ik Victor fluisteren. Papa zet me op de bank en gaat zoeken naar de verbanddoos. "Schatje wat is er met jou gebeurd?" vraagt papa Harry aan me en hurkt naast me neer. "Gevallen", mompel ik. "Mindy duwde ons!" vult May aan. Papa komt naast me zitten en kijkt naar May. "Jij ook meissie? Doet je knietje veel pijn?" vraagt hij. Ze knikt en brengt haar duim richting haar mond. "May, schat, dat mag je niet doen, weet je nog", zegt haar mama lief terwijl ze zachtjes haar vinger neemt. "Zo meteen komt Liam en dan verzorgt hij je knietje, dan doet het zo geen pijn meer", zegt papa dan weer. Hij gaat helpen met zoeken naar de verbanddoos en Victor komt naast me zitten. "Alles oké? Sorry voor Mindy, ze is een stout meisje, doen je knietjes veel pijn?" vraagt hij. Ik knik. "Mindy zal het niet meer doen en anders moet je het maar tegen mij zeggen. Oké?" Ik knik en glimlach. "Mindy, bied nu je verontschuldigingen aan tegen je zusje en April", zegt hij dan streng. Mindy kijkt ons boos aan en mompelt dan iets dat ik niet kan verstaan. Voor Victor nog iets kan zeggen komt papa Liam weer binnen met de doos.

Niall POV

April komt naar me toe gewaggeld met plakkers op haar knieën, ellenbogen en hier en daar op haar armen en handen. "Wat is er met jou gebeurd?" vraag ik verbaasd terwijl ze op mijn schoot ploft. "Mindy duwde May en mij, toen zijn we gevallen", prevelt ze en legt haar hoofd op mijn borst. Een geërgerde zucht verlaat mijn lippen. "Ze is wel een gemeen meisje", mompelt Luke. "Vind ik ook, ze is onbeleefd tegen iedereen en doet de kleintjes pijn. Dat noem ik toch geen 'fan'", mopper ik. "Misschien is ze jaloers?" zegt Michael. Ik haal mijn schouders op. "Nog geen excuus om kinderen pijn te doen." Ik aai over April rug. "Daar heb je gelijk in. Harry, May en haar ouders en Liam komen de deur uitgelopen en zetten zich bij ons aan de tuintafel. "Waar zijn Louis en Zayn?"
"Zayn belde met Perrie en Louis was ook aan het bellen", antwoordt Liam. "April, ga je mee spelen?" vraagt May aan haar en wijst naar de boomhut die er is. April knikt en springt van mijn schoot af. Na een kwartier excuseren de ouders van May zich en gaan naar hun huisje. Ze gaan alles uitpakken en dan eens goed praten met Mindy. Even later komt Louis woedend buiten stormen. "Wat is er met jou aan de hand?" vraagt Ashton geschrokken. "Briana beweert zwanger van mij te zijn", briest hij.
"Briana als in Briana Jungwirth?" vraagt Harry met een grimas. "Ja, zij!" bijt Louis hem toe. Harry kijkt hem gekwetst aan. "Nee, sorry Haz," mompelt Louis en hij gaat naast hem zitten, "ik bedoel het niet zo. Maar die stomme trut dreigt er enkel mee als ik haar geen geld geef voor de baby ze het aan de media gaat vertellen. Al is het niet mijn baby." Onze monden vallen open en Louis begint te huilen. Harry trekt hem in zijn armen en troost hem een beetje. "Heeft ze bewijs?"
"Ze heeft vier echo's doorgestuurd."
"Maar die kunnen van iedereen zijn."
"Ze heeft een foto van haar buik doorgestuurd."
"Maar dan nog kan het iemand anders zijn baby zijn. Denk eens na, hoe lang is ze zwanger?" vraagt Liam terwijl hij een hand door zijn haren haalt. "Ze zegt iets van vier maanden of zo."
"Hoe vaak heb je haar gezien?"
"Drie keer of zo? Ik was bijna altijd thuis voor April."
"Heb je met haar... je weet wel?"
"Dat weet ik niet eens meer", kreunt Louis.
"We vinden wel iets Lou, alles komt goed. Management gaat je heus niet verplichten om het te bevestigen, al is het niet eens waar."
"Ik zou maar niet te vroeg praten Niall", waarschuwt Harry. Daarna zwijgen we en staren naar de twee kleine meisjes.