I am adopted by 1D

3: The story of my life

Zayn POV

Als we thuiskomen is het zeven uur. We hebben 3 kwartier langer in een kledingwinkel gestaan na sluitingstijd. Maar we hadden allemaal kleding nodig voor het interview van morgen: we besloten meteen over haar te vertellen, iedereen moet haar kennen! Als we dan thuis zijn hebben de jongens en ik ieder één jeans en één trui. April daarentegen heeft meer, maar dan ook veel meer kleding! Ze weigerde eerst dat we zoveel gaven, maar ze is ons ontzettend dankbaar. We hebben besloten om haar oude kleding weg te doen, een nieuwe start met nieuwe kleding. Het jurkje dat ze nu aanheeft is dan ook gerafeld aan de zoom, net als haar andere kleding. Zelfs haar one direction pyjama vliegt de deur uit. Ze zal binnenkort wel genoeg one direction horen, zien en krijgen. Het is een schande hoeveel we hebben gekocht: 30 paar shirtjes, 45 T-shirts, 36 topjes, 20 rokjes, 50 broeken -van stoffen tot jeans- 40 jurkjes, 27 vesten, 19 warmere vesten, 16 bloesjes, wat broekkousen -ze is te klein voor panty's- en 38 joggingboeken. Dan heb ik de sokken, jassen, schoenen, sjaals, mutsen en handschoenen nog weggelaten... Maar zoals gezegd: haar andere kleding vliegt toch de deur uit. "Papa?" Ze drukt haar hoofd tegen mijn been aan. "Ja liefje?" Ze haalt haar hoofd weg en leunt met haar handen om mijn benen naar achteren. "Ik heb honger" ik grijns haar toe en til haar op. "Dan moeten we daar iets aan doen" ze wurmt zich los uit mijn armen en zit voor ik het besef op mijn rug. "Jij bent wel een lenig aapje hè?" Ze grinnikt en slaat haar armen om mijn nek. "Juh!" Lachend huppelen we uit haar slaapkamer naar beneden waar een lekkere geur vandaan komt.

April POV
Beneden klim ik van papa Zayn's rug. De geur van spaghetti dringt mijn neus binnen. Ik strompel verder naar de keuken waar papa Niall en papa Liam aan tafel zitten. Ik ga naast papa Liam op mijn plekje zitten waar een placemat ligt van one direction -natuurlijk- ik heb er zelf om gevraagd. Papa Louis roert in de pan waar een dampende lucht van opstijgt. "Harry? Zayn? Komen jullie ook?" Brult papa Louis richting de woonkamer. "Jaaahaa" klinkt er terug. "April lieverd kom je helpen?" Ik knik en spring van mijn stoel. "Leg jij deze vorkjes bij iedereen?" Ik knik en neem de vorken aan. Ik leg naast ieder bordje een vork. Ik kom bij m'n eigen plekje aan en heb geen vorken meer over, ik heb niet eens een bord. Papa Zayn ziet het en haalt een kleurrijk bordje uit de kast en neemt dan een klein vorkje uit de lade. Hij zet het voor mijn neus neer en ik klim terug op mijn stoel. Naast me komt papa Louis zitten. Als we allemaal aan tafel zitten schept papa Liam een hoop spaghetti op m'n bord. Ik kijk met grote ogen naar hem op. "Moet ik dat allemaal opeten?" Hij knikt. "Zo veel is het helemaal niet" ik schud mijn hoofd "In het weeshuis kreeg ik amper een kwartje van dit" met grote ogen kijken ze naar me. "Wat? Thuis kreeg ik één keer om de drie dagen eten" Harry's ogen vullen zich met tranen. "Nee.. Niet wenen papa!" Hij schudt zijn hoofd "Nee lieverd, het is gewoon zo erg voor je" ik spring weer van mijn stoel en ga naar hem toe. Ik sla mijn armpjes om zijn nek -waardoor ik nu een beetje op mijn tenen sta. Hij tilt me op zijn schoot en knuffelt me.

Harry POV
Wat een schatje is het toch. Dat ze zo heeft moeten lijden is echt verschrikkelijk. Ik zet haar neer en ze huppelt terug naar haar stoel en gaat zitten. "Smakelijk" zegt Louis. "Smakelijk" antwoorden we gezamenlijk. We beginnen te eten, stiekem houd ik April scherp in de gaten of ze wel goed eet. Tot haar eigen verbazing krijgt ze het dan ook op. "Klaar!" zegt ze trots. "Juuuj!' zeggen we met zen allen. Niall naast me is ondertussen aan zijn derde bord begonnen. "Papa Niall hoe krijg je zoveel eten binnen?" vraagt April met grote ogen. "Ik heb geen idee!" grijnst hij terwijl hij begint te kauwen. Ze knikt verward en kijkt dan naar Liam. "Nog?" hij grinnikt en doet nog een beetje op haar bord. "Ik denk nooit dat jij dat opkrijgt" plaag ik. "Wedden van wel!" ik steek plagend mijn tong uit, "Tuurlijk waarvoor wedden we?" ze knijpt haar ogen tot spleetjes -iets dat ze doet als ze nadenkt- en tikt op haar kin. "Ik krijg een ijsje als ik win en jij krijgt een knuffel als jij wint!" Niall begint tegen te sputtelen. "Nee! Nee! April ik krijg ook een ijsje! Verander het nu het kan alsjebliiiiiiieeeeft!" ze begint te lachen. "Papa, papa Niall en ik krijgen een ijsje als ik win" Niall steekt triomfantelijk zijn armen in de lucht. "Woehoe!" Ze begint weer kalmpjes aan te eten. En ze krijgt het op. "Mijn ijsje!" eist Niall. "Yes sir, yes!" salueer ik. Ik trek het koelvak van de ijskast open en haal daar twee calippo ijsjes uit. "Jeej!" klinkt het uit die twee. "Nog iemand een ijsje?" de rest schudt zijn hoofd.