I am adopted by 1D

33: 18

OPGEPAST !!!!!!!!!!!!

OM MEER BIJ HET VERHAAL TE PASSEN EN UIT SCHATTIGHEID IS APRIL NU ANDERS :O ONZE LIEVE KLEINE MEID HEEFT NU BRUINE KRULLEN IN PLAATS VAN BLOND SLUIK HAAR, HET SPIJT ME MAAR JULLIE GAAN HET HOPELIJK LEUK VINDEN :O***

Enjoy ^^

------------------------

Michael POV

Na het probleempje van April en Perrie hebben de twee een band geschept. Samen zitten ze een vreselijk plan te stoken: ze willen gaan winkelen. Harry is ermee akkoord, stijlicoon als hij is. De rest van ons zag er ontzettend tegenop, maar schattige kleding kiezen voor April is toch leuker dan verwacht. Overal vind je andere dingen: zomerkleding of zelfs winterkleding! Zelf hebben we ook hier en daar wat kleding gekocht. Sophia zoekt kleine spulletjes uit waarvan ze denkt dat ze perfect zouden zijn voor April. Perrie is bezig met kleding zoeken die voor volwassenen ook te kopen zijn. Zo heeft ze Zayn verplicht een jurk en een T-shirt de kopen voor April die ze zelf ook heeft gekocht. Eigenlijk is het heel grappig om op een stoel te zitten en Zayn gefrustreerd te zien rondlopen terwijl Perrie maar kleding blijft halen. Harry besloot de goede te zijn en heeft de rol van creditcard deels overgenomen. Niet dat ze het niet kunnen betalen, maar omdat Harry, Harry is. Ik wandel wat rond in de winkel en vindt allemaal verschillende onesies. Ik grinnik bij de groene monster onesie en vindt er een in mijn maat en een in Aprils maat en neem de twee gauw mee. Ik betaal de dingen en ga terug naar de paskamers "Wat heb jij daar?" vraagt Luke aan me. "Een onesie voor mij en een onesie voor de kleine", grinnik ik. "Gaaf, mag ik zien?" vraagt hij. Ik knik en toon hem de pyjama's. "Gaaf hé!" grinnikt hij. Daarna legt hij zijn hoofd op mijn schouder. "Ik ben moe Mikey." Ik grinnik. "Het is nauwelijks één uur en je bent al moe, Luke Hemmings, wat moeten we met jou?" Hij port me in mijn zij en ik grinnik. "Ome Mikey ik ben moe", mompelt April die op mijn schoot komt zitten. "Welkom in de familie", lach ik. "Hoe bedoel je?"
"Kijk naar Lucky Luc, hij is ook moe", plaag ik Luke. Luke wilt zijn middelvinger opsteken maar midden in het proces laat hij zijn vinger weer vallen. "Oh."
"Wordt je zo hard uitgebuit? Ik bedoel dit is nog maar de zevende winkel." Ze haalt haar schouders op en Harry komt naar ons toe gelopen. "April lieverd, hier ben je. Je was plots verdwenen! Ik was zo ongerust" ratelt de lange jongen. "Sorry papa, ik ben enkel een beetje moe, Perrie heeft er al voor gezorgd dat ik acht tassen vol nieuwe kleding heb en Sophia heeft papa ook al spullen laten betalen. Stiefmama's hebben is zwaar."
"Je klinkt nu als Niall lieve schat", grinnikt de krullenbol. "Hé Michael wat heb je daar?" vraagt Harry aan me. "Waarschijnlijk een nachtmerrie voor April, ik heb een onesie gekocht." Haar oogjes lichten op en ze draait zich naar me toe. "Echt waar?" Ik knik en neem de zak tevoorschijn. Ik toon de monster onesie en ze slaat haar armen om mijn nek. "Cool! Ome Mikey! Dat is super mooi!" Ik glimlach en Harry staart met grote ogen op zijn horloge. "Hemeltje, we zijn al weer kwart voor twee. Perrie en Sophia namen het serieus met hun shopdagje. Och, schattig Michael. Dat is een van de schattigste die ze heeft. Iedereen blijft haar maar onesies geven, maar dit is een keertje iets anders dan de zesennegentig andere onesies. Serieus. Hoeveel onesies krijgt ze wel niet? Volgens mij is dit niet normaal. Hoe dan ook. Echt super lief Mikey. Nu hebben we een outfit voor het monstertje", ratelt Harry. "Hemel Harry, mijn oren piepen", grinnik ik. Hij haalt zijn schouders op met een lachje en sleurt ons mee naar de kassa waar de rest is.

Harry POV

Het is abnormaal hoeveel extra's je koopt als je met vrouwen gaat winkelen! Ik bedoel, we hebben zeker twintig tassen! Niet enkel voor April, ook voor ons. Maar het punt is dat we anders gaan winkelen en twee of drie tassen hebben. Maar twintig? Hemel! Het is half zeven en April zit op mijn schoot in mijn kamer. De jongens zijn al slapen en Zayn en Liam zijn op dubbel date. Ik ga met mijn handen door Aprils haar. "Je haren beginnen echte krullen te krijgen", zeg ik glimlachend en trek haar dichter naar me toe. "Dan lijk je nog meer op me." Ik grinnik. "Papa waarom zegt iedereen dat ik op je lijk als er geen bibidi boo is geweest?"
"Bibidi boo?" vraag ik geamuseerd. Ze haalt haar schouders op. "Biologisch liefje en geen idee, maar we zullen binnenkort wel zien..." Net op de moment gaat mijn telefoon over. Met een wild kloppend hart schuifel ik ernaartoe en neem met trillende hand het apparaat vast. 'Dokter Willems' lees ik. Ik neem op en neem trillerig adem. "Hallo?"
"Hallo meneer Styles, met dokter Willems hier, ik heb de resultaten van het DNA-onderzoek."
Ik ga weer op bed zitten en April krabbelt weer over mijn schoot. "Kunt u het document voorlezen?
"April Styles is genetisch gezien verbonden de heer Harry Edward Styles.
Uit onderzoek is gebleken dat de biologische moeder Amelia Selly is-" Amelia!
"Dank u wel dokter!" onderbreek ik hem. "U weet niet hoeveel dit voor me betekent! Kunt u dit alstublieft doorsturen?"
"Natuurlijk meneer Styles."
"Hartelijk bedankt dokter, fijne avond verder."
"U ook meneer Styles."
April kijkt me met vragende oogjes aan. "Wij zijn familie", zeg ik met een abnormaal grote grijns. "Écht familie! April jij en ik hebben hetzelfde bloed! We zijn bloedbanden", herhaal ik keer op keer terwijl ik April onnatuurlijk dicht tegen me aantrek. Hoe is het mogelijk dat Amelia haar moeder is? "Dus je bent wel bibidi boo?"
"Soort van April", snif ik. Ze streelt met haar kleine vingertje mijn tranen weg. Ik glimlach naar haar en knuffel haar. "Dit moeten de jongens weten!" roep ik plots. "Kom op April! Dit moet iedereen weten! Je bent van mij. Je bent van mij! Oh mijn God!" Ik til haar op en spurt de gang in. "Iedereen! Sta op! Ik heb nieuws! Sta op! Oh mijn hemel, alsjeblieft jullie moeten dit horen!" roep ik terwijl ik alle deuren opendoe. Ik spurt naar beneden -iets dat heel gevaarlijk is met een kind in je armen- en zie nog net Liam, Sophia, Zayn en Perrie binnenkomen. "Ga zitten! Ga nu zitten! Lieve hemel!" Tranen lopen opnieuw over mijn wangen en ik ga gelukzalig in de zetel zitten. De vier komen verward de woonkamer binnen als ik gestommel op de trap hoor. "Verdorie Harry, waarom slapen jullie niet? Het is mega laat!" bromt Louis die in de zetel ploft en zijn gezicht in een kussen verbergt. "Ik wil dat jullie heel goed naar April kijken, naar haar hele gezicht, jullie moeten elke porie gezien hebben, oké?" vraag ik. Verward mompelen ze wat woorden maar dan doen ze het toch. Buiten Louis, maar goed, hij is moe blijkbaar. "Harry er is niks nieuw aan haar. Bruine haren die beginnen te krullen, blauwe ogen en licht roze lippen."
Ik laat het erbij. "Kijk nu naar mij!"
"Heeft hij iets genomen of zo?" mompelt iemand maar ik besteed er geen aandacht aan. "Fans zeggen toch altijd dat ze op me lijkt?" vraag ik dan weer. "Uhm ja, maar zo zijn fans nou eenmaal", brengt Liam ertegenin. "Je weet hoe goed ze zijn in dingen vermoeden", hij grinnikt. "Nee, dit keer zijn ze écht juist!" piep ik. "Harry, wat bedoel je?"
"April heeft mijn bloed. Ze is een bloedband van me."