I am adopted by 1D

41: Heartache on the big screen

Het is letterlijk geleden vanaf 28 maart dat er nog een hoofdstuk (echt hoofdstuk, met POVs en al) is verschenen. Ik heb heel erg gezeten met een writers block en ik kon maar NIET aan ideeën komen voor dit hoofdstuk. Ik hoop heel erg dat de volgende hoofdstukken makkelijker te schrijven zijn want ik vind het echt stom om jullie zolang te laten wachten.

Een positief puntje: ik heb bijna 100.000 lezers!!!

Oké, klaar voor dit hoofdstuk? Het heeft een plotse wending, maar het eindigt (vind ik persoonlijk) wel goed.

Enjoy

Michael POV

"Jongens! Kijk in jullie berichten!!" roep ik terwijl ik door het bericht van onze manager scrol. "Wat is er dan?" vraagt Luke als hij zijn gsm bovenhaalt. "Kijk dan op je telefoon sukkel", mopper ik en duw hem een beetje. "Ja, sukkel", imiteert Calum. Ik schenk hem een starende blik. "Alleen ik mag zo tegen Luke praten, ga weg." Hij grijnst en mompelt iets van 'kwade kitten' maar ik let er niet op. "Ik heb mijn telefoon thuis laten liggen", zeurt Ashton. "Laat me meekijken Michael, alsjeblieft?" Hij rekt het woordje 'alsjeblieft' uit terwijl hij een pruillipje trekt. Zijn lange krullen vallen voor zijn rechteroog. "Nee, kijk met Calum mee", grinnik ik terwijl ik me wat omdraai zodat hij toch mee kan kijken. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en leest het bericht. "Nee! Vet gaaf! Een tour!? Oh mijn God! Luxe!" roept hij terwijl hij een of ander gek dansje begint te doen. "Calum, dab!" roept Luke. Calum kijkt Luke met een suf gezicht aan en schudt dan zijn hoofd. "Ik ga om met idioten."
"Je bent zelf een idioot want je zit in dezelfde band", vuur ik terug. "Man, ik haat deze band", zucht Luke. Ashton geeft hem een tikje tegen zijn bol en Luke trekt een pruillipje en begint over zijn hoofd te wrijven. "Als je nou nog een kuif had, had ik je kapsel verpest maar dat gaat niet met dat ding dat hier in je ogen hangt te hangen", zegt Ashton schouderophalend. "True!" antwoordt Calum. Luke rolt zijn ogen en stopt zijn telefoon weer weg. "Voor de tour wil ik mijn krullen laten knippen", babbelt Ashton tegen Calum. "Ik wil een ijsje", zeg ik. "Ik ook", onderbreekt Ashton zichzelf. "Jij bent echt het vreemdste typetje dat ik ooit al ben tegengekomen hoor, welke malloot onderbreekt zichzelf nou?"
"Een malloot die een ijsje wilt", hij giechelt wat en staat recht. "Zeg wat jullie willen of ik ga alleen."
"Ik wil een met M&M's!" gil ik en stuiter wat in mijn stoel. "Ik wil met Oreo", zingt Calum en hij slaat zijn armen om me heen. Ik geef een lik aan zijn voorhoofd en hij trekt met een vies gezicht terug. "Waar was dat nou goed voor?" jammert hij terwijl hij probeert zijn voorhoofd aan Luke af te vegen. Uiteindelijk hangt Calum met zijn hoofd zo'n twee centimeter boven de grond terwijl zijn linkerbeen om Lukes schouders bungelt en zijn linkerbeen wat heen en weer zwaait. "Help mij Mike!!" jammert hij. "Bro, dit heb je nu echt volledig zelf gedaan", lach ik. "Ashton!" brult hij dan met een huilerig stemmetje. Ashton draait zich verward om in de rij en slaat dan dubbel van het lachen. "Niet grappig! Help me!" zeurt Calum als hij zijn handen op de grond plaatst om niet met zijn hoofd tegen de vloer te bonken. "Maar de ijsjes zijn zo klaar, laat je zachtjes dan tegen de vloer vallen en kruip dan weer recht", roept Ashton en hij draait zich weer om als de medewerkster van de Mac hem aanspreekt en de potjes overhandigt. Hij bedankt haar en komt terug naar de tafel gelopen. "Dat is makkelijker gezegd dan gedaan hoor", klaagt Calum als hij zijn linkerbeen ergens probeert op te leggen. "Calum pas op! Zo meteen stamp je iemand tegen zijn hoofd!"

Niall POV

De deurbel gaat en Zayn staat op om de deur open te doen. Ik hoor hem tegen de persoon praten en ik sta recht om April te halen. "April?" Ik doe haar deur open en zie haar op haar bed met haar poppen liggen. Zayn komt achter me staan. "Slaapt ze nou? Het is nog maar zes uur?" vraagt hij. "Ze sliep de laatste tijd niet goed", antwoord ik en loop naar haar toe. Ik zie hoe ze Bono tegen zich aan gedrukt houdt. "Zouden we haar wakker maken?" vraag ik mezelf hardop af. "Heeft ze haar medicatie al gehad?" vraagt Zayn. Ik schud mijn hoofd. "Dan moeten we haar wakker maken, ja." Ik knik en schuifel stilletjes naar het meisje toe. Ik laat mijn hand door haar krullen glijden terwijl ik zachtjes haar naam fluister. Ze draait zich om en slaapt verder op haar zij. "April liefje, je moet eten", fluister ik opnieuw terwijl ik haar weer omdraai. Ze opent moeizaam haar ogen en trekt meteen een pruillipje. "Ik wil slapen", zucht ze. "Je mag zo weer slapen, maar eet eerst wat", zegt Zayn. Ze knikt en ik til haar uit bed. "Ik wilde de borden klaarzetten, maar ik wist niet waar die stonden", mompelt Liam ongemakkelijk als hij wat heen en weer schuifelt. "Geeft niets hoor, ik ben zo terug", antwoordt Zayn en hij loopt naar de keuken. Even later komt hij terug met drie borden, drie glazen en een kinderbordje met bijpassend glas. Hij schept te eten op het kinderbordje en snijdt alles in stukjes met zijn mes. Daarna schuift hij het bord door naar het vermoeide meisje voor me en overhandigt dan haar vorkje. Langzaam prikt ze het vorkje in haar eten en schuift het in haar mondje. Zayn staat ineens recht en komt terug met zijn flesjes medicijnen en vult om beurten de lepeltjes. "Goed zo meisje", joelt Zayn en hij drukt een kus op haar hoofdje. Ik glimlach. Voor de rest eten we in stilte. Een aangename stilte, waarin woorden overbodig zijn. Na het eten ruimen we af terwijl ik April opnieuw in haar bedje stop. "Slaap lekker lieverd", mompel ik en ik druk een kus op haar voorhoofd. "Welterusten papa", antwoordt ze stilletjes en ze sluit haar oogjes. Even later hoor ik de zachte snurkgeluidjes haar mond verlaten en dan sta ik op en verlaat de kamer. Ik zet de deur op een kiertje en ga terug naar de woonkamer. "Wat gaan wij nou nog doen?" vraagt Liam.
"We kunnen een filmpje kijken? Of een bordspelletje doen? We kunnen ook pokeren", antwoord ik met een grijns op mijn gezicht. "Niall James Horan, jij gaat geen en ik herhaal geen poker spelen in mijn flat terwijl onze dochter hier ligt te slapen!" blaft Zayn en ik haal mijn schouders op. "Het was maar een voorstel hoor", grinnik ik. Hij rolt zijn ogen en ploft zich in de zetel. "Is er geen film op tv of zo?" vraagt Liam. Hij knijpt zijn ogen eventjes licht, geeuwt en opent ze dan weer. "Eh, er is Harry Potter op tv?" zegt Zayn als hij door zijn TV-gids zoekt. "Welke?" vraag ik en ik hoop op het beste. "Eh... Harry Potter en de orde van de Fenix?"
"Nee! De pijn! De pijn!!!!" roep ik dramatisch terwijl ik met mijn hand naar mijn hart grijp. "Wat the?" mompelt Liam terwijl hij een wenkbrauw optrekt. "Het is Niall, Liam, die zal vast wel aan het fanboyen zijn."
"Inderdaad! En van alle Harry potter film, raakt deze me het diepst in mijn hart! Mijn lieve kleine Sirius! Nee!" Ik begin letterlijk te huilen en Liam en Zayn weten niet wat te doen. "Weet je, anders gaan we de film kijken en zullen wij allebei naast je zitten en als ze iets tegen Sirius doen, mag je je ogen bedekken, goed?" vraagt Zayn zachtjes. Ik knik en droog mijn tranen. Ik ga vlak tegen hem aan zitten en Liam komt dan aan mijn andere kant zitten. "Oké, let's do it!"