Nieidealna | Jeon Jeongguk

25 - Najsłodsza ze świnek

Zbliżała się północ, a ekscytacja w powietrzu była niemal namacalna. Gdy zegar zaczął odliczać ostatnie sekundy roku, wszyscy zebraliśmy się w ogrodzie, gdzie przygotowano specjalne miejsce na fajerwerki. Wysoka chmura emocji i świeżości powietrza dodawały tej chwili szczególnego uroku.

W ogrodzie panował przyjemny chaos — Jin, Hoseok i Taehyung byli zajęci ustawianiem fajerwerków, a reszta z nas zbierała się w grupie, rozmawiając i czekając na moment kulminacyjny. Wszyscy byli gotowi na rozpoczęcie Nowego Roku. Światła z ogrodu rozświetlały twarze, a ich odblask odbijał się w oczach każdego z nas.

— Prawie czas — powiedział Jin, sprawdzając ostatnie przygotowania do pokazu fajerwerków. — Wszystko gotowe!

Hoseok i Taehyung pomogli mu w ustawieniu ostatnich elementów, a my czekaliśmy, starając się utrzymać emocje w ryzach. Zegar tykał, a każdy z nas odliczał sekundy, czując, że nadchodzi wyjątkowy moment.

— Gotowi? — zapytał V, trzymając zapalniczkę w ręku.

— Gotowi! — odpowiedzieliśmy wszyscy w jednym głosie, uśmiechając się i trzymając się nawzajem za ręce.

W chwili, gdy zegar wskazał północ, rozpoczęliśmy odliczanie. Razem, w rytmie naszych głosów, liczyliśmy w górę:

— Dziesięć! — krzyknęliśmy, a każda liczba była coraz bardziej ekscytująca.

— Dziewięć! — emocje rosły, a wszystkie spojrzenia skierowane były w stronę nieba.

— Osiem! — niektórzy z nas trzymali się za ręce, a inni z zapałem przyglądali się przygotowaniom.

— Siedem! — wszyscy zaczęli wznosić ręce, jakby chcieli dotknąć nadchodzącego Nowego Roku.

— Sześć! — śmiechy i rozmowy cichły, a wszyscy koncentrowali się na nadchodzących fajerwerkach.

— Pięć! — powietrze było pełne napięcia i oczekiwania.

— Cztery! — wszyscy zamarli na chwilę, czekając na wybuch radości.

— Trzy! — czułam, jak serce bije mi szybciej, a adrenalina wzrasta.

— Dwa! — przytulaliśmy się nawzajem, dzieląc się radością i ciepłem.

— Jeden! — w ostatniej chwili, z nieba zaczęły spadać pierwsze fajerwerki, tworząc wspaniały spektakl kolorów i świateł.

Nad naszymi głowami rozbłysły wspaniałe, kolorowe wybuchy. Fajerwerki rozświetliły niebo, tworząc kalejdoskop barw i kształtów, który zachwycał każdego z nas. Radość i euforia były wszędzie — na twarzach, w okrzykach i uśmiechach.

— Szczęśliwego Nowego Roku! — krzyknęliśmy razem, obejmując się nawzajem i ciesząc się chwilą.

Wszystkie troski i obawy minionego roku zdawały się znikać w blasku fajerwerków, a nowy rok witał nas z otwartymi ramionami. Czułam, że to był moment, na który czekałam — chwila, która zbliżyła mnie do przyjaciół i przypomniała, jak ważne są wspólne przeżycia.

Z radością w sercu i paczuszką Jungkook'a w dłoni, czekałam na ten moment, kiedy będę mogła otworzyć prezent, który miał dla mnie przygotowany. Dla mnie ten sylwester był nie tylko powitaniem nowego roku, ale także początkiem nowego rozdziału w życiu – pełnego obietnic, nadziei i nieoczekiwanych odkryć.

✯

Gdy zegar wybił północ, a niebo rozbłysło w kalejdoskopie fajerwerków, czułam, jak serce bije mi szybciej z każdą chwilą. Stałam w ogrodzie z paczuszką w dłoni, gotowa, by otworzyć ją o tej magicznej porze. W chwili, gdy emocje sięgały zenitu, poczułam na swoich ramionach ciepłe, znajome dłonie — Guk obejmował mnie od tyłu.