GÖLGE

57.Bölüm "Özel Bölüm"

Büyük bir alkış tufanı kopmuştu kalabalıktan. Gaye ise onlara yalnızca tiksintiyle baktı. Çünkü ne olursa olsun Seçkin Özen'in yanında bulunuyordular. Seçkin Özen'i sevmeseler de onun yanında bulunan herkesten iğreniyordu.

Bu sırada etrafı polisler sarmış ve Seçkin Özen'i almaya gelmişlerdi. O artık bitmişti. Gaye kazandığı zaferle gözleri dolu dolu ekrandaki Saye'ye bakıyordu. Aren ise arkada onları izliyordu o da bu partiye gizlice gelenlerdendi gözleri onu arayıp ona da teşekkür etti. Onlar olmasa şu an hâlâ o evde hapisti. Ama onlar sayesinde şimdi zaferini kutluyor ve çok sevdiği kardeşiyle, Sungur'a kavuşmanın heyecanını doruklarda hissediyordu. Kalabalığa bağırarak "Ekrandaki..." dedi. Gözlerinden yaşlar akıyordu. "Yıllardır ailemin gölge diye bahsettiği kardeşim. Evet o bir gölgeydi ancak onun gölgesi sayesinde tekrar ışık saçtım. Kardeşim her şey senin Saye'nde. Senin gölgen dünya da ki tüm ışıklara bedel."

*****

İlay, Gaye'nin yanına koşarak gelmiş ve boynuna atlamıştı. "Yaşıyorsun!" diyerek sıkıca sarılmıştı. "Yaşayan bir ölüydüm." Dedi Gaye ona sarılarak.

"Ben hiçbir şey anlamıyorum. Nasıl.." derken bir polis arkalarında belirdi ve İlay'ın sözünü kesti. "Gaye Hanım ya da Saye mi demeliyim? Bizimle karakola gelmeniz gerek."

"Gaye." Dedi ona inanamayan polise bakarak. "Her şeyi anlatacağım." Diyerek polisle beraber Gaye de gitti. Bu sırada Saye ve Seçkin Özen'in eski karısı, Sungur'un annesi de görevliler tarafından oradan alınmış uçakla buraya getiriliyordular. Ancak hâlâ Gaye'nin yaşadığına inanamadıkları için polis dna testi yapmaya karar vermişti.

Gaye ve Sungur karakola ifade için alınırken İlay karakolun koridorunda volta atıyor Atay Hoca'nın başına gelip gelip "Nasıl bana söylemezsin?" diye çemkiriyordu.

"Kimsenin haberi yoktu." Dedi sessizce Atay Hoca.

"Hepinizin haberi varmış."

"İlay kim ne kadar az bilirse o kadar iyiydi." İlay sinirle ona baktı. "Asude'nin haberi vardı ama." Atay Hoca gülümseyerek "O çok zeki bir kadın, kendisi anladı." Gaye ve Sungur çıktığında İlay bir kere daha koşarak sarıldı Gaye'ye. "Hadi eve gidelim." Dedi Gaye.

Arabada İlay onları hiç rahat bırakmadan sürekli sorguluyordu. "İlay yorgundurlar rahat bırak insanları." Dedi Atay Hoca. Gaye ise gözleri dolu dolu etrafa bakıyordu. "Öyle özlemişim ki...." Dedi. "Oradan hiç çıkamayacağımı sandım."

"Seni esir tutmasının amacı neydi?"

"O adam tam bir psikopat." Dedi sonra sessizce Sungur'dan özür diledi. İlay'ın kafasında öyle çok soru işareti vardı ki delirecekti. Gaye'nin yaşadığını nasıl öğrenmiştiler? Aren onların düşmanıyken nasıl tekrar onlarla iş birliği yapmıştı? Saye ve Gaye nasıl yer değiştirmişti?

Sonunda eve gelmişlerdi. İçeri girdiklerin de harika bir sofra onları bekliyordu. Asude elleriyle hazırladığı sofrayı göstererek hem "Hoş geldiniz." Diyor hem de Atay Hoca'ya marifetini gösteriyor gibiydi. İlay onları rahat bırakıp güzelce yemek yemeleri için zaman verdi. Çünkü Gaye'nin uzun zamandır güzel yemek yemediği belliydi.

Parti de onu incelemeye pek fırsatı olmamıştı. Olsa da makyajından bir şey anlamazdı. Ama ifadesi alınmadan makyajını temizleyip rahat elbiselerini giyince fark etmişti. Şimdi ise solgun yüzüyle karşısındaydı. Eskiye nazaran daha zayıftı ve yanakları çökmüştü. Cildi bakımsızlıktan kurumuş gibiydi. Yapılan yemekleri yerlerken İlay sabırsızlıkla ayağını sallıyordu. Daha fazla dayanamıyordu ve her şeyi öğrenmek istiyordu. Herkes yemeğini bitirdikten sonra salona geçtiler. Nisa ise yeni gelen bakıcıyla yukarı çıkmıştı. Şimdi konuşulanlar çocuklara pek uygun olmaya bilirdi.