Ang Masungit Kung Asawa

Part 117 - Konsensya

CHARLOTTE'S POV

Nagdaan ang tatlong araw simula ng nangyari samin ni baby float ay hindi ko nadin nakikita at nararamdaman si Engfa dahil sunod sunod na araw na ito maaga umaalis at gabing gabi na umuuwi at patuloy nya padin nirarason na busy siya sa mga negosyo dahil matagal nga daw niya ito napapabayaan at ngayon lang nya nakita na may mga backlogs na sa tatlong negosyo nya kaya hinahayaan ko nalang siya mag focus muna dun dahil Oo nga naman simula ng nabuntis ako ay sakin na siya nakatutok lang palagi.

At hanggang ngayon ay hindi ko padin makalimutan ang trauma na nangyari samin ni baby float na hanggang ngayon ay hindi padin ito alam ni Engfa, pero mas ikinabuti nadin na hindi nya na yon malaman basta importante ay safe lang si baby ko sa tyan ko, kapit na kapit siya kay mommy nya at yung dugo na nakita lang ni Doc nung tinignan nya ako ay nasugatan lang pala unti yung paa ko dahil sa basag na hanger na kadahilanan na naipitan ko nung natumba ako kunti at hindi naman yun grabe dahil nakahawak naman ako ng mahigpit sa washing kaya hindi naman talaga nabagsag ang pwet ko nun.

Talagang nag panic lang ako nun dahil syempre buntis ako at inaalagaan ko mabuti ang anak ko sa tyan ko lalo na may anxiety pa ako kaya lumala lang ang pag iisip ko nung panahon na yon at salamat din kay Snack dahil pinapakalma nya talaga ako nun.

Maya maya ay tumunog ang phone ko at nakita ko naman na si Heidi ang nag message dun sa GC namin mag tropa kaya binasa ko naman ito agad.

Nagulat naman ako nung pagkabukas ko sa GC namin ay wala pang ilang segundo ang messange mi Heidi ay agad naman nag react si Engfa so nakaisip nanaman ako na kung busy man siya bakit ang active nya naman dito kasi kung busy sa trabaho hindi na sya makagamit ng phone eh, ni sakin nga hindi siya nag memessage. hmp!

Pero iniba ko nalang ang pag iisip ko, baka nga naman mabalis lang siya nag react nun dahil baka excited nadin naman siya malaman ang gender ng baby float namin. Ah basta, ayoko pag isipan ng kung ano ano ang asawa ko dahil kawawa na nga yun puro nalang trabaho.

Inisipan ko na imessage ko ang asawa ko dahil gusto ko na umuwi siya ng maaga para sabay kami kumain mamayang gabi dahil miss na miss ko na talaga siya. Iisang bahay nga kami pero parang ako lang mag isa nakatira sa condo nato.

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko kakaisip, inaatake nanaman ako ng anxiety ko kahit alam ko na wala naman dapat pag iisipan ng negatives pero mga ilang araw nadin kasi akong nangungulila kay Engfa

Yung gusto mo na may kausap pero wala kang makausap, hindi ko na minsan maintindihan ang sarili ko dahil bigla bigla nalang akong inaatake ng anxiety ko. Bigla bigla ko nalang maramdaman na ang alone ko naman dito sa bahay.

Pero patuloy ko lang talaga nilalabanan ang anxiety ko, ang overthinks ko o kung ano ano man lang na nasa isip ko dahil wala si Engfa eh, busy siya.. Busy siya para din naman sa pamilya namin ang ginagawa nya ngayon kaya patuloy ko lang ilalaban ang emotion ko mag isa.