Elitler Sınıfı (Classroom of The Elite) 0. Cilt - Türkçe Çeviri

5. Bölüm: Eşi Benzeri Görülmemiş Bir Deney Tesisi - 2. Parça

!!!ÖNEMLİ NOT: SERİYİ NORMAL AKIŞINDA SPOİLERSIZ OKUMAK İÇİN 2. YIL, 8. CİLDİN ARDINA OKUNMASI GEREK. AKSİ TAKDİRDE SERİDEN ÇOK FAZLA SPOİLER ALIRSINIZ!!!

Kiyotaka'nın geldiği gün Suzukake ve diğer araştırmacıları topladım.

"Ayanokouji-sensei, bu yıl başlayacak olan dördüncü kuşak öğrenciler için müfredat."

Tabuchi gözlerinin altında yetersiz uykudan gözleri morarmış halde bilgisayarı çalıştırıyordu.

O bana açıklarken ben de büyük ekrana yansıtılan müfredatı inceledim.

Suzukake ikinci kuşak öğrencilere liderlik etmek üzere seçildiğinde 10'a kadar zorluk seviyesine sahip bir müfredat oluşturmuştu.

Bu kez dördüncü kuşak öğrencilere 4. zorluk seviyesi verilecek.

"Beş yaşında olan birinci kuşak öğrencilerin eğitimlerini tamamlayamama oranı %14; iki yaşında olan ikinci kuşak öğrencilerin eğitimlerini tamamlayamama oranı %6; bir yaşında olan üçüncü kuşak öğrencilerin eğitimlerini tamamlayamama oranı ise şu anda %6. İkinci kuşak çocukların %20'sinden fazlasının 5 yaşına kadar eğitimlerini tamamlayamayacağı, üçüncü kuşak çocukların ise %25'inden fazlasının gelecekte eğitimlerini tamamlayamayacağı öngörülmektedir. Zorluk seviyesini aşamalı olarak yükseltiyorduk, ancak dördüncü nesil için bunu bir adım daha ileri götürüyoruz."

Çocuklardan istenen zorluk seviyesi ne kadar yüksekse, geçiş çizgisi de doğal olarak o kadar katı hale gelecektir. Özellikle Suzukake'nin müfredatı, çocuklar altı yaşına geldikten sonra—temelleri sağlamlaştığında—zorluk seviyesinin büyük ölçüde artacağı şekilde yapılandırılmış.

Gelecekte birinci kuşağın eğitimi tamamlayamaması oranının da hızla artması şaşırtıcı olmayacaktır.

"Aslında, zorluk seviyesini artırmaya devam ederek ne kadar değişecek?"

"Sadece üç veri referansımız var, ancak birinci ve üçüncü neslin aynı yaştaki yeteneklerini karşılaştırsak bile, en düşük performans gösteren öğrenciler sırasıyla %11 ve en yüksek performans gösteren öğrenciler %37 arttı. Bu da Suzukake-san tarafından önerilen eğitim yönteminin insan yeteneklerinin geliştirilmesiyle bağlantılı olduğunu kanıtlıyor."

Araştırma şu ana kadar iyi gidiyor gibi görünüyor.

Öğrencilerimizi doğru şekilde eğitmeye devam edersek, sonunda ilk kuşakla kıyaslanamayacak çocuklar yetiştirebileceğiz.

Ancak bunu başarmak uzun yıllar alacaktır.

"Bazı önemli değişiklikler de oldu. Tipik bir örnek olarak, eğitimi tamamlayamamanın ardından yaşananları analiz ettik ve bazı sorunlar olduğunu gördük. Bunlardan biri, topluma uyum sağlama becerisinin son derece düşük olması. Bunun nedeni zaten açık—zamanın %99'unu sadece Beyaz Oda'da yaşamış olmalarından ötürü. Özellikle birinci kuşak öğrenciler dış dünyayı sadece yazılı ve görsel olarak bölük pörçük tasvirlerle anlamışlardır. Şehir manzaralarını zihinlerinde hayal etmeleri ve çizmeleri imkansızdı. İkinci ve üçüncü kuşaklar, imgeleri kullanarak öğrenmeye başladıklarında bir miktar gelişme gösterdiler, ancak Japon çocuklarının sahip olması gereken günlük bilgilerden yoksundular. Şehirdeki otomatlar, caddeler, alışveriş merkezleri, marketler, süpermarketler ve bunların uygulamalı deneyim yoluyla tanınmaması yabancılar için büyük bir rahatsızlık yaratmıştır. Bunları kelimelerle ve yazılarla hatırlayabilirler, ancak gerçek bir deneyim olmadan doğal bir tepki vermek mümkün değildir."

"Yani? Çözüm nedir?"

"Onları Beyaz Oda'nın dışına çıkarabilseydik, ya da daha basit bir şekilde söylemek gerekirse, bir tür müfredat dışı etkinlik yapabilseydik daha kolay olurdu, ama tabii ki bu olmayacak. Beyaz Oda'nın dışında ne kadar çok insanımız olursa, halkın tesisten haberdar olma riski o kadar artar ve bunun küçük çocuklar üzerindeki etkisi ölçülemez."