!!!ÖNEMLİ NOT: SERİYİ NORMAL AKIŞINDA SPOİLERSIZ OKUMAK İÇİN 2. YIL, 8. CİLDİN ARDINA OKUNMASI GEREK. AKSİ TAKDİRDE SERİDEN ÇOK FAZLA SPOİLER ALIRSINIZ!!!
Bu, geçmişin gizlenmiş ve görülmemesi gereken bir hikâyesi olabilir.
Kiyotaka Ayanokouji'nin İ...
!!!ÖNEMLİ NOT: SERİYİ NORMAL AKIŞINDA SPOİLERSIZ OKUMAK İÇİN 2. YIL, 8. CİLDİN ARDINA OKUNMASI GEREK. AKSİ TAKDİRDE SERİDEN ÇOK FAZLA SPOİLER ALIRSINIZ!!!
Üç saatlik partinin artık son 30 dakikası kalmıştı.
Partiyi yürütmek için yeterli finansmanı sağlayabildim. Parti aynı zamanda Sakayanagi ile yeniden bir araya gelmeyi de içeriyordu.
Siyasete dönmemi bekleyen insanlar olduğunu bilmek de güzeldi.
"Ayanokouji-sensei! Bir dakikanızı alabilir miyim?"
"Siz...?"
"Ben Kanzaki Mühendisliğinden Tomohiro Kanzaki. Sizinle tanışmak büyük bir onur..."
"Siz Başkan Kanzaki misiniz? Sizinle tanışmak da bir zevk."
Beyaz Oda Projesi başlatıldığında ve projenin ayrıntıları bazı holdinglere iletildiğinde, bunlardan birinin projeye yatırım yapmaya istekli olduğunu hatırlıyorum.
Ancak şirketin köklü bir geçmişi olmadığı ve siyaset dünyasıyla çok az bağlantısı bulunduğu için teklifi kendi gerekçelerimizle reddetmiştik. Ancak iki yıl sonra aynı şirket dışarıdan herhangi bir müdahale veya yönlendirme olmaksızın proje için küçük bir miktar para topladı.
"Bu benim oğlum Ryuuji," dedi, "Merhaba de Ryuuji."
"...Benim adım Ryuuji Kanzaki."
Çocuk gözlerini benden kaçırdı ve beni sessizce selamladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Anlıyorum... az önceki çocuk.
"Zeki bir çocuğa benziyor."
"Onunla çok gurur duyuyorum. Onun hem edebiyatçı hem de usta bir pehlivan olmasını istiyorum, bu yüzden ona dershanelerle, özel derslerle vs. elimden gelen her şeyi öğretiyorum. Karate ve judodan bahsetmiyorum bile."
"Eğitim konusunda tutkulu olduğunuzu sezmiştim, Başkan Kanzaki."
"Karateye gelince, geçenlerde usta eğitmen tarafından eğitiminin bu noktasında siyah kuşak olma yeteneğine sahip olduğu için övüldü."
"İyi yetişmişe benziyor."
Ama eğer söyledikleri doğruysa, bir şeyler ters gidiyordu.
Dikkatimi nazikçe başkandan uzaklaştırdım ve onun yerine Ryuuji ile konuşmaya karar verdim.
"Sana bir soru sormak istiyorum... Daha önce başka bir çocuğun başının belaya girdiğini gördünüz ama ona somut bir şekilde yardım etmeye çalışmadınız."
"...Bu..."
"Elbette sayıca sizden üstündüler ama Başkan Kanzaki bana işinizde çok iyi olduğunuzu söyledi. Onlarla başa çıkmak için pek çok yol bulabilirdiniz, değil mi?"
Durumdan habersizmiş gibi davranarak ona bu soruyu sordum.
"Beni ilgilendiren bir şey değildi."
Garip bir şekilde gözlerini kaçırdı.
"Tartışmayı başlatanın sen olmadığı doğru. Ama yardım etmiş olsaydın, karşı taraf sana borçlu olacaktı. Gelecekte potansiyel olarak kullanabileceğin bir borç."
"..."
"Eğer yardım edecek gücünüz yoksa, kaçabilir ya da görmezden gelebilirsiniz. Ancak gücünüz varsa ve bunu kullanmıyorsanız, aptalsınız demektir."
(Çeviri Notu: Bu alıntı doğrudan Kanzaki'nin 2. Yıl 8. Cildin monoloğundan alınmıştır.)
Bu çocukla hiçbir ilgim yoktu ama tutkuyla konuştum ve elimi çocuğun başına koydum.
"Çok düşün, çok endişelen ve iyi bir yetişkin ol. Başkalarına yardım edebilecek bir adam ol. Babanı destekle ve sonunda şirketi kendin yönetebileceksin."
Bunu Başkan Kanzaki'nin önünde söyleseydim bana kaba davranamazdı ve yatırımını geri çekmekte zorlanırdı. Çekebildiğin kadar çok para çekmekten daha iyi bir şey yoktur.
"...Zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim... Ne yapabileceğime bakacağım."
Sözlerimden etkilenerek mutlu bir şekilde başını eğdi; bu, konuşmamızın başındaki sert ifadesine hiç benzemiyordu.
