Elitler Sınıfı (Classroom of The Elite) 0. Cilt - Türkçe Çeviri

7. Bölüm: Umutsuzluk ve Bir Yaşam Biçimi - 4. Parça

!!!ÖNEMLİ NOT: SERİYİ NORMAL AKIŞINDA SPOİLERSIZ OKUMAK İÇİN 2. YIL, 8. CİLDİN ARDINA OKUNMASI GEREK. AKSİ TAKDİRDE SERİDEN ÇOK FAZLA SPOİLER ALIRSINIZ!!!

Zengin insanların yaptığı ilk şey en güzel kıyafetlerini giymek ve dış görünüşleri konusunda yarışmaktı.

Sonra evlerini, arabalarını ve şirketlerini sergileme yarışına geçtiler.

Ama sonra kendilerini beklenmedik yerlerde buldular.

Genellikle bu partilere sadece yetişkinler katılır ve çocuklar nadiren görülürdü.

Ancak, iş dünyasının en üst kademesine gelindiğinde, bunun tam tersi oldu ve katılan çocuk sayısı hemen arttı.

Bunun nedeni, çocukların gelecekte birbirleriyle tanışmalarının bekleniyor olmasıydı.

Birbirleriyle işbirliği yapan şirketler. Rakip olan şirketler.

Pozisyonları ne olursa olsun, halefleriyle önceden yüz yüze gelmek her zaman kötü değildi.

Hepsinden önemlisi, ebeveynler çocuklarını ne kadar çok düşünürlerse, onları o kadar sık getirirlerdi.

Oradaki ebeveynler, sanki en değerli oyuncaklarını sergilermiş gibi eşsiz kartlarını oynarlardı.

Beyaz Oda'nın iş dünyası tarafından kabul görmesinin nedeni buydu.

"Hah..."

İronik, değil mi? Tüm bunları Naoe'den öğrendim.

Şu anda nefret edilen bir düşman olabilir ama gücü inkar edilemez derecede üst düzey ve gerçekti.

Parti yeni başlamıştı. Öncelikle tüm salona yüzümü göstererek herkesi selamladım.

"Uzun zaman oldu, Ayanokouji-sensei."

Orta yaşlı yüzüne yakışmayan gösterişli saç rengine sahip bir adam neşeli bir tavırla bana yaklaştı.

Hemen iş adamı kimliğime büründüm, arkamı döndüm ve ona sağ elimi uzattım.

"Uzun zaman oldu, Başkan Amasawa. Size bir davetiye göndermiştim ama gelmeyeceğinizden korktum."

"Geçen yıl gelemediğim için üzgünüm. Kız arkadaşım doğum gününü Hawaii'de geçirmeyi çok istiyordu. İşlerim o kadar yoğundu ki bir türlü vakit bulamadım. Sonunda Hawaii'de bir ev satın aldık ve o zamandan beri oradayız."

"İş ve özel hayatınızın iyi gittiğini duyduğuma sevindim."

Benden biraz daha yaşlı olmalıydı, ama hoş olmayan bir şekilde, öyle hissetmedim.

Gençlerin tercih ettiği bir markayı giymiş ve ortama uygun olmayan sandaletler giymişti.

Kıyafet yönetmeliğine bile uymayan bu tür bir kıyafetle, bir yabancı tarafından karşılandığında kapıdan geri çevrilmesi hiç de şaşırtıcı değildi.

Normal biri değildi. Eşsiz ve özgün bir insan olduğunu göstermeye çalışıyordu.

Bu adamın kıyafetlerini ya da düşünce tarzını hiç beğenmiyordum ama Beyaz Oda'ya yüklü miktarda para veren insanlardan biri olduğu için ona kızamıyordum.

Geçen yılki partiye katılmamıştı ama Beyaz Oda'ya fon sağlamayı kabul etmişti.

Hoş karşılanan bir kişiydi ve kendisine özenle davranılması gerekiyordu.

"Artık bir siyasetçi değilsiniz gibi görünüyor, ancak bana öyle gelmiyor. Hangi açıdan bakarsanız bakın şeytani bir siyasetçisiniz."

Avucunun içiyle omzumu sıvazlarken hoş bir şekilde gülümsedi.