Narito ako ngayon sa hospital tulad ng napag usapan namin ni mama na hanggang itong gabi ko na lamang siya makikita at mahahawakan.
Umupo ako sa tabi niya at pinagmasdan ang kanyang napaka gwapong mukha na kahit may mga sugat pa ito.
Hindi ko alam na sa oras na ito na bigla biglang bumuhos mga luha ko pagkahawak ko pa lamamg sa kanya.
"Rod, naririto ako ngayon para humingi ng tawad. alam ko huli na ako sa mga ganitong bagay ngunit nais ko parin marinig yung kapatawaran mo. please naman oh, please naman kahit saglit lang marinig kita...gumising kanaman na please-e" muling bumuhos ang aking mga luha habang hawak ang kanyang pisngi at kamay.
"Alam ko wala akong karapatan na pumunta pa rito at humingi ng kapatawaran. pero, sobrang guilty ako sa mga pasakit na ipinadanas ko sayo" while punas punas tears.
"Alam ko na kahit anong gawin kong paliwanag na kahit anong gawin ko hindi ko rin maibabalik yung maayos na kalagayan mo" habang hinahalikan ang mga kamay nito.
"Rod, kung naririnig mo man ako nais ko lang din na malaman mo na ... na, sa tinagal tagal ng panahon and almost 1 year tayong nagkasama may nararamdaman na ako sayo ngunit hindi ko lang maamin dahil hindi ako sigurado sa nararamdaman ko para sayo" habang pinupunasan muli ang aking mga luha.
"Hindi ko maamin na kahit sa sarili ko dahil nalilito ako. hindi ko lubos na maisip na tama nga sila. tama nga yung kasabihan ng marami na
"Kapag nawala na sa iyo ang isang bagay doon mo lang makikita ang worth niya" ngayon, isa na ako sa mga naniniwala doon.
"Rod, nakikiusap ako na sana gumising kana. lumaban ka sana hindi man para sa akin kundi sa mga totoong nagmamahal sayo" pinupunasan muli ang pagpatak ng mga luha.
"Alam mo ba na nagbunga ang noo'y pinapangarap mong pamilya kasama ako" natatawa habang naiiyak.
"Pasensya na kung sa paggising mo wala na ako rito at wala karing makikilalang anak dahil na din sa kasalanan na nagawa ko" still wiping tears.
Inhale ...
Exhale ...
"Rod?" muling paghawak at paghalik sa kanyang mga kamay.
"Noon, ang gusto ko mawala ako sayong tabi at sumama kay vince. pero, bakit ganon? ngayon parang ayaw ko ng kumalas sayo? nakakatawa at nakakainis man isipin. pero, kahit ako hindi ko na alam pa yung sagot. ngunit isa lang ang masasabi ko at sigurado. natutuhan na kitang mahalin rod" muling bumuhos ang aking mga luha ng sandaling iyon at yumakap ako ng sobrang tagal sa kanya.
SONG IS NOW PLAYING
ALL I ASK [BY: ADELE]
I will leave my heart at the door
I won't say a word
They've all been said before, you know
So why don't we just play pretend
Like we're not scared of what is coming next
Or scared of having nothing left
Look, don't get me wrong
I know there is no tomorrow
"Rod ...nakikiusap ako gumising kana oh" nagsipag patakan ang mga luha sa pisngi ni rod.
All I ask is
If this is my last night with you
Hold me like I'm more than just a friend
Give me a memory I can use
Take me by the hand while we do what lovers do
It matters how this ends
'Cause what if I never love again?
I don't need your honesty
It's already in your eyes
And I'm sure my eyes, they speak for me
No one knows me like you do
And since you're the only one that mattered
Tell me who do I run to?
Look, don't get me wrong
I know there is no tomorrow
"Aelly hindi ka pa ba tapos diyan?" sabi ni ate chloe habang kumakatok sa pintuan.
"Please-e kahit limang minuto lang" pakiusap ko at muli akong humarap kay rod na hanggang ngayon wala paring malay.
"Dalian mo at baka dumating na yung bisita namin and i swear gulo ang aabutin mo rito!" masungit at galit na tugon nito habang narinig ko paglakad niya palayo sa pintuan.
Huminga muna ako ng malalim at muling bumalik sa pwesto ko habang hawak ang kanyang mga kamay saka idinampi sa aking pisngi.
"Rod, ilang minuto nalang ang itatagal ko and this is the last night na makikita at mahahawakan kita. hindi mo man naririnig lahat ngunit heto lang ang lagi mong tatandaan na sana lagi mong ingatan ang iyong sarili at makahanap ng babae na sobrang magmamahal sayo" wiping tears.
"Hindi mo man ako mapatawad siguro ayos na din yun to forget all about me. siguro sa ganitong sitwasyon makalimutan mo ang babaeng nagpasakit sayo" tuloy-tuloy na pagpatak ng mga luha.
"Alam ko mahirap din para sayong kalimutan lahat. pero, sadyang ganito ang tadhana sa atin na khit anong gawin natin hindi tayo para sa isa't isa" muling paghalik sa kamay nito.
Let this be our lesson in love
Let this be the way we remember us
I don't wanna be cruel or vicious
And I ain't asking for forgiveness
All I ask is
If this is my last night with you
Hold me like I'm more than just a friend
Give me a memory I can use
Take me by the hand while we do what lovers do
It matters how this ends
'Cause what if I never love again?
"Siguro nga panahon na para mamuhay tayo ng hindi na tayo magkasama.
MAHAL ... paalam sana makatagpo ka ng totoong magmamahal sayo at papahalagan ka at iingatan" yumakap akong muli sa kanya habang hinalikan ang kanyang noo saka dahan dahang naglakad palayo sa kanya.
"I Love you rod" unang beses kong sinabi sa kanya in almost 1 year. Oo, ito ang sobrang hinihintay niyang sabihin ko mula pa noon and sobrang tanga ko lang na nasabi ko ito kung kailan hindi man lang niya naririnig.
Bubuksan ko na yung pinto at akma na akong lalabas ng magsalita ito at dahan dahang iminulat ang kanyang mga mata.
"M-mahal ikaw ba yan-n?" nanghihinang sabi nito at kita sa kanyang mga mata ang pagluha at ako man din hindi na napigilan pa itong muli.
Lalapit na sana ako ng mapagtanto ko at marealized na may napagkasunduan kami ng kanyang ina at tuluyan na akong lumabas habang bumubuhos parin ang aking mga luha.
"Like what we talked about, you may go somewhere that he won't see you anymore and live your lives whatever you do. act just like we don't even know each other or else. alam mo na ang mangyayari" tumango na lamang ako at wala ng sinabi saka lumakad ng papalayo sa kinaroronan nila.
SABRINA POV
Oh my Ghad!
I thought, i was late. and finally, I'm here.
Anyway, while walking papunta sa room ni rothner i saw aelly. she deserves my anger. but, i chose not to argue with her kase she's a waste of time.
Dumating ako sa room ni rod and nadatnan ko sina tita and ate chloe.
"A-aelly ...mahal ikaw ba yan?" napatingin ako kay rod and i hate the fact na siya parin hanggang ngayon ang hinahanap niya.
"Rod, wala siya rito. ako ito si sab. remember me?" hinawakan ko mga kamay niya at daglian niya naman itong kumawala.
"Asan si aelly? kanina naririnig ko lamang siya asan na siya-a?" hinang hina nitong sabi.
"Aelly? she's not here. baka guni-guni mo lang iyon rod. kanina pa ako andito tanungin mo man sina tita" i look at them and they actually help me.
"Yeah, my dear son. walang aelly dito and tanging si sab lang nandito.
"Ma, hindi ho ako pwedeng magkamali. si aelly yun" pagpupumilit niya. tumingin tingin siya sa paligid at umaasa na nadito siya.
"Rod, mahiya ka naman kay sab. she's been here for you in almost an hours. bu-" i stopped her.
"Tita it's ok. naiintindihan ko naman si rod and alam mo naman na kakagising niya lang and let us give him some time to realize everything" ngumiti ako sa kanya habang nagkatinginan naman kaming tatlo.
BINABASA MO ANG
MISTAKES
RomansaGaano nga ba kadali ang magmahal? manakit at lumimot? Kaya bang iwan ang taong mahal mo dahil sa karangyaan na para sa ikabubuti ng pamilya mo? O ... Kaya mong saktan kahit pa ang mismong nagmamahal sayo ng walang labis at kulang? Sino nga ba ang ma...
